Sabahın körü çocukları

Bırakalım efendim fazla fazla konuşmayı, biraz içince biz biliyoruz ne hallere geliyoruz.

Bu parça için BayParadoks'a teşekkürü bir borç biliriz.

[video=youtube;u9Dg-g7t2l4]

Dün gece Black Mirror'ın son sezon ilk bölümünü izledik. Kusursuzdu. Tahmin edilebilir bir sonun, hazin öyküsüydü. Kullanılan renkler, sıradanlık kisvesinde göze sürülen bir kalem gibiydi, düşünülmüştü üzerine. Akılcıydı her şey. Evet evet dünya bu yöne doğru gidiyordu, herkes sanal maymun olacaktı, evrim teorisinin son ayağıydı her şey. Maymundan gelmiştik ve sanal maymunlara dönecektik hepimiz. İnsanoğlu duyguları keşfettiğinde; bunu paraya dönüştürmenin yollarını hızlıca bulmuşlardı çünkü. "Bilmem kim için bilmem kaç tane beğeni istiyorum, bizi beğenin, beni beğenin, buna 100 bin beğeni istiyorum... "

Son zamanlarda tumblr denen bir saçmalığa üye oldum. Sırf yazdıklarımı kaybetmemek adına. Uzun yıllardır duruyor neticede ve kitleye bakılırsa daha da durur gibi. Burada da duruyor yazdıklarım evet ama bir önlem diyelim benimkisi. Çünkü çok fazla kaybım var, endişem normaldir bu süreçte... Neyse temize çıkardık kendimizi bundan da. : o )

Demem o ki; ben Gnoxis ve tumblr dışında bir sosyal medya kullanmıyorum, saçma buluyorum, hatta saçmalığın ötesinde şaşkınlıkla izliyorum insanları. Telefonundan kafasını kaldıramayan boyun fıtıklarını...

Burada 7 yıl geçirdim, 30 yaşındaydım burayı bulduğumda ve aradan onca sene geçmesine rağmen, aynen kalışının bir takdiri hak ettiğini düşünüyorum. Her şeyin reklama bağlandığı, bilginin giderek tüketildiği bu düzende, reklamsız tertemiz duruşuyla övgüyü hak ediyor Gnoxis...

Bir şeylerin sonuna geldiğimizde; o şeyin ucunu bucağını kaçırmış oluyoruz. Başladığımız yerle, durduğumuz yerin mesafesini kaybetmiş oluyoruz. Bazen büyük laflar ediyoruz ki; bir lafın büyük olması için boyumuzu aşması gerekiyor. Yani büyük laf edenlerin, küçük boyları olması gerekiyor ki; laf yerini bulsun. Boyu posu bir kenara bırakırsak; bu penceremde miyavlayan kediyi ne yapacağım ben? Kedileri sevmem hiç ama bilmezler onlar. Arada bir beslediğim bir hayvan işte, zaten karnı acıkmadıkça gelmez buralara, kedi işte. İyi de yavrucum yemeğini vermiş olmama rağmen, yanımda koca bir köpekle, neden bu adamın penceresinde ağlıyorsun?

Saçma sapan şeylerle oyalanırken bir şarkıya denk gelirsin örtmeyi çalıştığın herşeyi açığa çıkaran sabahın köründe

[video=youtube;W80QSH1-r9U]https://www.youtube.com/watch?v=W80QSH1-r9U

Saçma sapan şeylerle oyalanırken bir şarkıya denk gelirsin örtmeyi çalıştığın herşeyi açığa çıkaran sabahın köründe

[video=youtube;W80QSH1-r9U]https://www.youtube.com/watch?v=W80QSH1-r9U

Oldu mu şimdi bu ?

Hiç olmadı biliyorum :

......................

...kaçan uykum

hayatıma sıçan uykum

haydi canım

haydi prensesim

bir omuz ver de uyut beni...

Saat sabahın körü... Ne geceye, ne de gündüze sığar hayallerim. Yabancılaşır gecem gündüzüme. Göğsümde bol sigaradan mütevellit bir ağrıyla, toparlarım yatmadan önce çıkardığım ne varsa...

hiçliğin üstüne doğacak güneşi beklemek

...kaçan uykum

hayatıma sıçan uykum

haydi canım

haydi prensesim

bir omuz ver de uyut beni...

Şu büyülü şekerlemeyi 3 defa okursam uykum gelecekmiş. Üstüne de bir sigara içmem gerekiyormuş tabi. Suyum da var yanımda, uyku için her şey hazır da; prenses çok nazlı...

Uyku kimdi yaa ? Sonra 1 haftadir pek gorusemiyoruz da...

An itibari ile 03.28

Bugün de üzüm üzüm üzüldüm. Sen benim kaybettiğim diğer gözümdün. 5 şişe şarap almış bizimkiler bana, kıyamadım bir şişe daha açmaya ve sarıldım aylar önce yarım kalan votkama. Tüm bunlar bittiğinde uykum gelmese de gideceğim yatağa, sonra bir o yana bir bu yana, bir mi sen bana, bir sen mi bana, bana bir sen mi, sen bir misin bana?

Kafalaaar kafalaaar siseleeeer siseeeeler

Ya ben uyucaktim hala yaziyorummm

Bu ne güzel şarkıydı ya... Bu gece ergenlik şarkılarıma takıldım gidiyorum.

Gündoğumunda Sun kill Moon

O sarkiyi bende biliyorum kiiii annemden duymustum kiiii

Arkadaş sabah olmuş, olmak üzereymiş. Bugünü uyumadan geçelim, hatta önümüzdeki günlerde biraz dinlenip, bolca susalım olur mu...?

Olur...

06:12

Bu ne güzel şarkıydı ya... Bu gece ergenlik şarkılarıma takıldım gidiyorum.

 

https://www.youtube.com/watch?v=ThufvaUVi1Q

Suan yineeee dinledim...

Yuzumde bi tebessum...

♡♡

Demiştik; kışı geçirecek bolca hüzün biriktirdik diye. Üstüne daha neler koyduk bir bilsen. Bir bilsen nasıl bir süreçten geçtiğimizi. Büyümek ne menem bir şeymiş, ne boktan bir şeymiş bir bilsen. Ben bilsem mesela büyümezdim ,sevdiklerime borçlu bir canım olmasaydı. Hep derim arkadaş: bir insanın birey olmasındaki ilk ayak; ailesi olmayacak. Öncelikle bu zincirlerin olmayacak, gidip Vietnam'da, Allahın siktir ettiği bir köyde tarlada çalışabileceksin yani. Arkandan ağlayanın, üzülenin olmayacak...

Bizler bağlanmışız, körü körüne sevmişiz, adanmışız, iki paralık hayatlarımızı birilerinin uğruna ayaklar altına sermişiz. Kimliklerimizi yutup, dünyanın bir köşesinde bir piç gibi uyutulmuşuz... Boşver...

Sabahın körü... Kargalarla birlikte daha güneş uyanmadan uyanıp başladım güne. Ne yapacağımı, nereye gideceğimi bilemediğim için elime aldığım sorumluluk listesine bakarak, fazlaca beynimi çalıştırmadan, yormadan, rotası önceden belirlenmiş adımlarımı atıyorum çokça bana ait hissetmediğim bu dünyada. Yine de manzaranın keyfini sürmeye çalışıyor insan, çocukça bir hevesle.

Ve alarm çalar.. Dakikalar hızla akıp giderken, uykusuzlukla terk edilmiş yatağa dönüş yapamadan çalan alarmın sesiyle vücudu büyük bir pişmanlık sarar... Ve lanet olası bir gün daha başlar...

Gözüne baktığında ne düşündüğü hisseden, yüzüne baktığında feryadını duyan, ellerindeki endişeyi sezen, gülüşündeki klişeyi, ömründeki boş köşeyi gören biri yoksa; sapına kadar yalnızsındır bu dünyada... Boşuna çabalama bu böyle gidecek. Ya bununla yaşamaya alışacaksın ya da toprağa karışacaksın. Seçim senin yavrucum...

Ha bir seçeneğin daha var aslında, düşük bir ihtimal ama matematik diye bir şey var hayatta, daha bugün bahsettim bundan biliyorsun. O matematik der ki; milyarda bir sana bu kadar güzel bakacak biri var. Soru şu: 2 yıllık facebook kullanıcısının 1000 arkadaşı var diyelim. Aynı hizda arkadaş edinmeye devam ettiğini düşünürsek, kahramanımızın bahsettiğimiz rakamlara ulaşması kaç yılını alır? 1000 kişi ne kadar kişidir, bunun farkında olan adam facebook kullanır mı gibi sorulara hiç girmiyorum bile...

Sınav süreniz ömrünüzle doğru orantılıdır, herkese başarılar...

Biraz önce bir şeyi farkettim. Ben şu hayatta en çok uykuyu bekliyorum. O kadar düzensiz gelip gidiyor ki, hatta bazen bir kaç gün uğramadığı bile oluyor. Bana sorsalar şimdi; “hayatındaki en kontrolsüz şey nedir?” diye, o da uyku…

Gidip yatayım çadırıma bari… Oraya çabuk geliyor ama hakkını yemeyeyim, uykum ve ben çadırda beraber yatmayı seviyoruz vesselam…