vahey Oluşturma zamanı: Temmuz 7, 2008 Paylaş Oluşturma zamanı: Temmuz 7, 2008 1. BÖLÜM Çelimsiz yapraklar düşer Saygın bir şekilde derinliğe Terkedilmiş kederli düzlükler Koyulur kasvetli bir uykuya Puslu gölgeler gökyüzünü içine çeker Geçmişteki yorgun anılar gibi Bir güz melodisi eşliğinde Doldurur bir kuş şarkısı fısıldayan rüzgârı Ayın sınırları olan ve korkunç şekli Bir akşam manzarasında canlanır Sessiz bir uğultudur görevi devralan Baskı altında tutulan düşüncelerle yeniden Kaderin yapayalnız bir kilise şarkısını duyuyorum Hayatımın gerisinde kalan Her günüm boyunca Şehvetli gözyaşlarımı küçümseyen Gökyüzünü selamladım ve seni biriktirdim Çok hoş bir perişanlık içinde Dikenlerin izlerini değil Senin gizemli ahengini korurum sadece Sergilenen görüntümü gölge eden En mükemmel geceyi resmet bana Acılarım için gölgeler konuştuğunda Buğulu bir sarılmayla yok olabilirler belki de Henüz doğmamış hiddetli ağlamalarındaki Aptal umutlar neden bu göz alıcı gökyüzünün altında Tüketilmeli duyulmadan Alacakaranlık yok olduğunda Mutluluk bizden uzaklaşır mı sence? 2. BÖLÜM (Sengi amoris) Yalnız tutkuların sahtekârlığı rezil oldu ve utandı (In pacis quentis), Büyüleyici cazibesiyle her günümü baştan çıkardı Defol ağır geçmişim, zaten bu değerli rüyalar Sonunda sınırlarından kurtulmayacak mı? (Tvemor inogeng) Sonunda gerçekler serapları hafifletecek (Osculum pudens) Mahvolmuş yaşamımı yakaladı Gizlenmiş geçmişim öfkemin yatağını cezbetti Şiddetli şehvetimi temizledim Ve onun yerine bu peri gözlerine dokundum 4. BÖLÜM Yapraklar ve ben bir harmoniyle dans ederek dolaştık Kibirli bir hazla lekelenmeye tahammül edemem Ve bu yüzden birbirimize sarılarak aylak aylak geziyoruz arife akşamı Kendisine yol gösterecek bir ışık misali bir barınak dileyen hacı gibi Bu aziz gecede neşemi sakinleştirmen için sana sorular soruyorum Yorgun yaprakların etrafa saçılmasını istemiyorum çünkü Senin sade zarafetine teslim olduğum için ilkbahar gibi Kışın ardından bana bakıyor hayat, beni kontrolü altına alabilmek için Rüyalarımda kaybolduğumda bakire bir kızın dansını gördüm Ve uzun bir derenin yanı başına oturduğunda Ayağını sığ dalgaların içine sokarak Bir karartı indi, onu öptü ve kaçtı Ve daha önce olanların hepsi ve bu masumiyet Kristal parçaların yağmurunda mahvolmuş Her biri haykırış, rüya, gözyaşı… Savaşlar devam ediyor aynen söylediğim gibi Büyüleyici umutsuzluğunun kıvılcımını söndürmek için belki de Yorgun kalbimi zehirleyebilmek için toplanan Sizlerin üzerinde bir ateş yakarak Ve çok uzaklardaki çatallı ateşlerin dilini yalar gibi Düşüşüne asla ağlamayacağım Fakat yanan dalların etrafında dans eder gibi Öfkenin çağrısını zorlayarak Ve tekrar mütevazi bir köle yerine senin kralın olacağım Meyvesi olmayan bir tarladaki rüyalar gibi etrafa saçıldılar Kanatlarını rüzgârın akışına bırakarak ciddi umutlar aşılayıp Bir düzlükten yıldızlara doğru çık asla o sevgili barınağına inme 5. BÖLÜM Birçok yorgun geceye tahammül ettim Zevkin mutlak cazibesi temizlendiği için Huzursuz rüyalarım ve sefaletim Bunları senle paylaşabilmek çok endişe verici Sadece bir gülücük olduğuna tahammül edemiyorum Nazik bir şekilde kasvetli maskemi kaldıran Korktum ağır başımı döndürerek Ve hafif bir uykunun resmi arkasına saklandım Fakat bu kederli uykumdan bir anda kaldırıldım Senin geceye özgü bir misafirindim sadece Boğulmaya yeminli olduğum halde Taht yataklarındaki huzurlu rüyalarım/düşlerimde Nefretli bir şekilde kızararak konuştun benimle Ve bu yüzden yeminini tutamadım Ve gölgen üzerimde olduğu sürece Kendimden geçmiş bir şekilde gözlerimi kapadım 6. BÖLÜM Gözlerinin önündeki perdeyi kaldır, muhteşem ayın yok oluşunu seyret Geride dinlenmesi için bir parça zevk bırakmayarak Korkunç bir feryat eşliğinde senden bir öpücük isteyenlerin bayramında Yüzlerindeki masum solgunluğun arttığı o anda haykırışlarını gözlemle Belirsizce boşladığın hayatının içine çek onları Tiksindiren gülüşünle umutlarını mahvedene kadar Bu coşkuya şükür et ve sadece gözler görsün Aynalardaki görüntüleri terk eden aşkını ve etrafındakileri 7. BÖLÜM Yıldızların aptalca ilahları sevdiği gibi Vahşi orakçıların dionastik ahengine katıl Biz solan rüzgârların sınırları dışına bir adım atıyor olacağız Ve sonra onların kasvetli danslarının sıcaklığına katılacağız 9. BÖLÜM Seher vakti yaklaştıkça, uykunun gölgeleri yok olmaya başladı Sonbaharın zarifliği içten bir görüntünün eşliğinde Istıraplarımdaki şirin hazlardan daha kasvetli gibi Daha derin bir huzur için sakinleştirilip gizlenmiş kışlar tarafından Yorgun günlerim başıboşluktan kurtulduğunda Güçlerinin yenilenmesini bekleyeceğim Ne olursa olsun her şey için dua edeceğim “Kalbimin şefkatinle yeniden renklenmesine izin ver” Bütün umutlarımı toplayıp cesaret ettiğim tek şey sadece zarif bir gölgeydi Tapınılabilecek tek kalan şey senin sessiz cazibendi Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.