Unutamadıklarınız?

gnoxis elemanlarıyla oynadıgımız cesaret-dogruluk oyunu unutamam:rofl:gnoxiste en koptugum geceydi ya:D

ahh sabrina.. 2 halanla ve salem'inle yaşadığın ve bir parmak hareketiyle sihir yaptığın anları unutamıyorum

sonra, arkadaşımın dişi benim alnıma benim de dişim onun çenesine girmişti bisiklet kazasında. onu unutamıyorum. heryer kan. dikiş atan doktora tekme atmıştım..

tasolar vardı. pokemon falan.

parfüm içip zehirlendiğim anı unutamıyorum..

he bide arkadaşımla birlikte sabun yemiştik, ikimizde zehirlendik sonra. >

karaşimşeğin sakız kağıtlarını ve yakariyi hatırlıyorum ben ... bi de algida cup küçük kaykaylar veriyordu...

gnoxis elemanlarıyla oynadıgımız cesaret-dogruluk oyunu unutamam:rofl:gnoxiste en koptugum geceydi ya:D

:rofl: ne geceydi bea:D:D:D olm yine yapalım coooook eglenmiştim o gün hele cold'un masum itiraflar vardı ya aah ahh bak aklıma geldi :rofl: :rofl:

şimdi farkettim seni çok özlemisim la:cray:

Leplebi tozundan çıkan vampir dişlerimi unutamadım üü

:rofl: ne geceydi bea:D:D:D olm yine yapalım coooook eglenmiştim o gün hele cold'un masum itiraflar vardı ya aah ahh bak aklıma geldi :rofl: :rofl:

 

şimdi farkettim seni çok özlemisim la:cray:

colddan ıncıler:Dyaparız ben de senı özledım boogem:confused:bu arada pitchle kucuk psısıge sınav yaptıgım gunu de unutamam:p:rofl: sonra kucuk psısıgın de pitchi...:rofl:

14 yaşımda Platonik olarak aşık olduğum kıza sevdiğimi söylemek için hangi zaman uygun olur, kabul etmemesindense geç olsun doğru zaman olsun derken sürekli peşinde olup sevdiğimi bütün okul bilirdi onun anlaladığını da biliyordum ama söyleyemedim. ve 7 yıl sonra yanında olamadığım bir zamanda nişanlandı. bunu hayatım boyunca unutamam.

Tasolarım+Hatice Ninenin erik ağacı

atari salonundan çıkmazdım artık kalmadı o salonlardan eskisi kadar (İnternet doğdu mertlik bozuldu)

apartmanın 3. katından aşağı düştüğümde aşağıda salak salak sırıttığım günü... 5 yaşımdayken hayvanların su içtiği yerde araştırma yapmaya çalışırken yalağın içine düştüğüm ve içinde yüzmeye çalıştığım günü ha bi de eskiden evde soba varken sobayla el sıkışmaya çalıştığım günü asla unutamam.. ne acayip şeyler yaa...:D:rofl:

opuhhhahhahahahaaaa kata ben sana ne diyeyim......kar etmez tabi lan...:D

:rofl:

-şurda uyusam ya kım cekıcek o yolu

-sarhoş oldun tabi

-yok sadece basım dönuyor ufuk bı yukarı bı asagı kayıyor doğrulunca..ama açılırım sonra.içmesem daha kötü olmam

hadi kalkalım....kusucam

-anladım(o kadar mı boktandım aq:rofl:)

bak kata ana,ben sonucta erkegım bı sekılde eve gıderım..kötüysen bırakabilirim eve( :rofl::rofl:)

-yaw sadece kustum yürüdükçe acılırım ben,merak etme walla asıl sen treni kaçırma

-kataaa,sen bın de vapura ,tren olmasa da bi sekılde giderım ben

emın mısın gıdebılecegıne

vs vs

veeee eminönüne vardıgımda arar

-bu aksam sızde kalabılır mıyım???

:rofl::rofl::clapping::clapping:

yeğenimle birlikte yorgan yastıktan çadır yaptığımız günleri,ninem(rahmetli) ile pişti oynayıp fal baktığımız günleri,arkadaşlarla yaz tatillerinde örgütlenip su savaşı yaptığımız günleri,yine aynı arkadaşlarla beybileyt oynayıp,birbirimizin evlerine gidip atari oynadığımız günleri,gecelere kadar sokaklarda maç yaptığımız,gece vakti saklambaç oynadığımız günleri,elektrikler gidince toplayabildiğimiz kadar adamı toplayıp gene saklambaç oynadığımız günleri,yolun ortasında top oynadığımız,topumuzun restoranta kaçıp esir alındığı daha sonra aramızdan birkaç kişiyi seçip gizlice topumuzu geri aldığımız günleri,cipslerden çıkan tasolarla birbirimizi üttüğümüz ama kırgınlıklarımızın 3 günden fazla sürmediği günleri ve daha nicesini yaşadığım çocukluğumu özledim ben!...

7yaşindayken yaktığım evi hala unutamadım tüm oyuncaklarım yanmıştı....

ha bide napolin çikolatalar vardı ülkerin - gerçi hala var . napolin diyemezmişin nalin dermişim

6 yaşındayken yazlıktan bir arkadaşım vardı adı seda benden 2 yaş büyük olmasına rağmen (ki o zamanlar 2 yaş çok büyük bir farktı şimdi kendimden 15 büyük ya da 5 yaş küçük arkadaşlarımda var büyüdükçe yaş aralığı farkı kayboluyor:p) çok güzel anlaşırdık akşamları ailelerimiz sahile çıkıp aynı çay bahçesine oturdukları için tüm günümüzü gecemizi beraber geçirirdik birçok şeyde o yol gösterirdi bana büyük olduğunu belli etmeden epey sürdü arkadaşlığımız 6 sene falan ta ki 99 depremine kadar o sene depremde yazlıktaki evleri çok hasar görmüştü. onun üstüne annesi de bir daha gelmedi yazlığa ve burdaki evlerini de boşalttılar. tabi o zamanlar teknoloji bu kadar ilerlememiş ve çocukların eline geçmemiş bir dönem olduğu için sedadan hiç birşey kalmadı elimde küçük olduğumdan soyadını sormak bile gelmemişti aklıma hafızam kuvvetli olduğundan birtek ev telefonlarını hatırlıyordum eskiden çok denedim ama telefon iptal olmuş.... ulaşamadım:( onu asla unutamam heralde:)

sürekli çiseleyen o yağmuru unutamam....

hıcbırseyı unutamıyorum cogu acı versede ders oluyor bır bakıma yasadıgım herseyı yuregımde dosyalıyorum zamanı gelınce kapatıyorum zamanı gelınce tekrar acıp gozden gecırıyorum...

Kreşe annem gelmişti.Türkiye'ye gitcekmiş o zaman ağlamışım ve bunu resmetmişler.

Resim zaten hala duruyor.O günü unutmadım hiç.

Halamın cenazesinde kahkaha krizine girdiğim için odaya kilitlenmiştim. Hala bir garip oluyorum hatırlayınca...

Unutmak için çabaladıklarım oluyor genelde

Babamın elinden tutup gezdiğim günleri

lise 1 deki günlerimi....

asla unutamam heralde

Pamuk helva...Eskiden pamuk helvayı çok severdim.Şimdi de alıyorum ama o günlerdeki tadı bulamıyorum...

Keyifle bisiklet sürebileceğim bir ortam, babamla oturup Contra oynadığımız bir atari, hergün komşularla toplanıp piknik yaptığımız eşsiz bir apartman bahçemiz, altında ıslandığımız fıskiyeler vardı.

delı gıbı oturup butun gun alf dızısını beklemek