Sömürgecilik Hakkında

BURNU UZUN OLANLAR

Ruanda, kucuk bir Afrika ulkesidir. Uganda, Tanzanya ve Burundi ile sinir komsusudur.

Nufusu: 9,907,509

Okur-yazar orani: % 70,4

Din: Halkin % 82,5’u Hiristiyan, % 5’i Musluman.

Resmi diller: Kinyaruandaca, Fransizca ve Ingilizce.

Dogal kaynaklar: Altin, kalay cevheri, tungsten cevheri, metan gazi.

Kisi basina yillik gelir: 1000 dolar.

Halkin % 60’i yoksulluk siniri altinda.

Ruanda, 1860 yilinda Almanya’nin somurgesi oldu.

Almanlar Birinci Dunya Savasi’ndan yenik cikinca, Ruanda 1916 yilinda Belcika’nin boyundurugu altina girdi.

Belcikali egemenler, Ruanda’yi kolayca yonetebilmek icin, somurgecilerin o cok iyi bilinen ‘Bol ve Yonet’ yontemini hemen uygulamak istediler. Ama once, Ruandalilari bolup parcaliyacak bir gerekce bulmaliydilar.

Belcikali egemenler Ruandalilari dini inanclarina gore bolemiyorlardi, cunku halkin buyuk cogunlugu Hiristiyan misyonerlerin onlarca yil suren yogun cabalari sonucu Hiristiyan olmustu. Oyleyse, dini inanca dayali bir ayrimcilik soz konusu olamazdi. Ruandalilari etnik kokene gore ayristirmak da olanaksiz goruluyordu. Gerci Ruandalilarin bir kismi ciftcilik bir kismi da hayvancilik yapiyordu ama, bu farklilik derin bir ayrimcilik yaratmaya elverisli degildi.

Belcikali egemenler en sonunda Ruandalilari bolecek seytanca bir formul buldular.

Ruandalilari ‘burnu uzun olanlar’ ve ‘burnu kisa ve basik olanlar’ diye ikiye ayirdilar.

Bu anlattigim, saka degil! Belki kara mizah olarak gorulebilir, ama hic saka degil!

Belcikali somurgeciler, burnu uzun olanlara ‘Tutsi’, burnu kisa ve basik olanlara ‘Hutu’ dediler. Elbette sadece boyle demekle kalmadilar. Tutsilerin, soylu, kulturlu ve daha akilli oldugunu duyurup, kendilerine hizmet edecek yoneticileri Tutsilerden sectiler.

Aslinda, burnu uzun Tutsiler azinliktaydi. Ruandalilarin cogunlugu kisa ve basik burunlu Hutulardi. Peki, Belcikali somurgeciler, kendilerinin yaratip ortaya cikardigi ayrimcilikta neden cogunluktaki Hutulari degil de azinlikta olan Tutsileri kendilerine yakin kisiler olarak secmislerdi?

Somurgeciler, ‘Bol ve Yonet’ yontemini uygularken hep su ilkeye bagli davranirlar. Bolunme sonucu ortaya cikan siniflardan azinlik olanini kendilerine usak olarak secerler. Azinlikta olan usaklar araciligiyla cogunluk uzerinde baski kurup denetimi saglarlar. Azinlikta olanlar, konumlari nedeniyle, cogunlukla bas edemeyeceklerini bildiklerinden surekli olarak efendilerine bagli kalirlar.

Belcikali somurgecilerin yarattigi yapay bolunmenin hicbir bilimsel yani bulunmamaktaydi. Tutsilerle Hutular arasinda kan, soy ve kultur farki yoktu. Tutsilerle Hutularin genetikleri de ayniydi. Yani, etnik kokene dayali bir ayrimin asli astari yoktu!

Belcikali somurgeciler, Tutsi seckinlerini kullanarak halktan vergi toplamayi ve Belcika’nin politikalarini dayatmayi basardilar. Yerel yonetimlere Tutsileri getirerek egemenliklerini pekistirdiler.

Ancak 1950’lerde ortaya cikan ve 1960’larda suren Afrika Milliyetciligi ruzgari Orta Afrika’da esmeye baslamisti. Afrikalilar, somurgecilere karsi baskaldiriyordu. Eylemin onculeri, Birlesik Afrika ve tum Afrikalilara esitlik istiyordu.

Iste bu ruzgardan cesaretlenen Ruanda’nin Hutulari, Tutsilere baskaldirdilar. Kasim 1959’da Tutsilerle Hutular arasinda silahli catisma cikti. Binlerce Tutsi olduruldu, binlercesi de komsu Uganda’ya kacti. Belcikali somurgecilerin baslattigi ayrimcilik sonucu Ruanda’da bir ic savas cikmisti.

1 Temmuz 1962’de Ruanda, bagimsizligina kavustu. Ancak Belcikali somurgecilerin neden oldugu ic savas durmadi. Hutularla Tutsiler arasindaki katliamlar araliklarla surdu.

Ruanda’da ic savas 1994 yilinda soykirim boyutlarina ulasti. Cogunlugu Tutsi olan 800 bin Ruandali olduruldu.

Simdi gelelim ulkemize.

Uzun bir suredir Turkiye’yi ve Turk halkini bolup parcalamak isteyen ABD ve AB Somurgecileri de ‘Bol ve Yonet’ yontemini uygulamaya koydular.

Turk-Kurt ayrimi yaratip bir ic savasin cikmasini beklediler, olmadi. Gerci besleyip ortaliga saldiklari PKK teroristleri on binlerce insanimizin canina kiydi, ama asil hedefe varamadilar.

Bu kez somurgeciler, Alevi-Sunni kutuplasmasini denediler, o da tutmadi. Gerci Corum, Kahramanmaras ve Sivas’ta canavarca katliamlar gerceklestirdiler, ama yine istedikleri olmamisti.

Son olarak somurgeciler, turban yanlilari-turban karsitlari ayrimciligini ortaya surup koruklediler. Bu kez ABD-AB somurgecileri, iktidari da yanlarina cekip TBMM’de de cogunlugu ele gecirdiklerinden, bu son oyunlarinda sanki hedeflerine varmaya, bir ic savas cikaramaya yaklasmis gibi gorunmektedirler.

Peki, Turk milleti, ABD-AB somurgecilerinin bu son oyununu da bosa cikarirsa ne olacak?

Nasil Belcikali somurgeciler Ruandalilari bolmek icin halkin burun farkini one cikardilarsa, herhalde ABD-AB somurgecileri de Turk halkinin baska bir organini dillerine dolayip ayrimcilik yaratmaya calisacaklardir!

Somurgecilerde oyun coktur, bitmez!

Tek yol, Turk milletinin siviliyle, askeriyle hep birlikte, ‘Ne ABD ne AB Tam Bagimsiz Turkiye’ diyerek ayaklanmasidir