Fark Ettikleriniz

günlük koşuşturmada atladıgımız kücük ayrıntılar nelerdır?küçük benzerlıkler farklılıklar yani hep bir sekılde nedense es gectıgımız?ıse okula gıderken cok mu uyanık dıkkatlıyız yoksa aslında biri fark ettirdiğinde 'evet,ben neden göremedım düşünemedim' dediğimiz ya da fark ettiğimizde şaşırdığımız ayrıntılar sandığımızdan cok mu fazla?

mesela önümüze kayanayan uyanıkları fark ederken neden gereksız makbuz alımını önlemek amacıyla ağaçlarımız kesılmesın gıbı bır uyarıya ragmen uçusan makbuzları fark edemıyoruz?Bir önumuzdekıne neden makbuzunuzu unuttunuz demıyoruz neden doğal gelıyor bıze ?

gibi

cok becerıklı degılım bu konuda ama merak ediyorum ne kadar yer kapladıklarını...ne kadar bilinçle gecirdiğimizi günü...aklımıza gelenlerı yazabılırız buraya...

sırf oyuncak almak için hamburger yerken o oyuncakları yapan çocukların aslında hayatlarında hiç hamburger yiyemediklerini ve o oyuncaklarla hiç oynayamadıklarını bundan 9 yıl önce fark ettiğimde bir daha hamburger yememeye karar vermiştim...

hala yemiyorum...

--------------------

bu arada ilk ben cevap verdim, hediye ver bana:p

:Dyoutube.com/watch?v=XTfak_Nv5LE

foruma yeni adet getıren bır uye fark ettım...sartlar kısıtlı buyrun efem:D

--------------------

foruma yenı adet getiren bir uye fark ettım:D

katatonik buna farkındalık diyorlar sanırım.

şu anda yorum yazmış 3 kişi de balık burcu ve farkındalığı en çok olan burç

insanların kullandıgını bıldıgımız halde arbalara bakıyoruz trafıkte...makınelerın dunyası gıbı yanı buyuk robotık böcekler

--------------------

bir kelimeyi süreklı tekrarladıgımızda,anlamını yitir sonra kelıme ıcındekı seslerın yerını karıstırırız ve baska bısey olur bırden..bu sessizlikten anladıgım hala tekrarlıyor olmamız...bir an ıcın bıle yabancılasmıyor mu elınız kendınıze?

eger öyleyse

hersey olması gerektıgı gıbı

ama elı kestıgımızde hala yerindeymiş hıssı ve hatta kesinin acısı da kalır ..o size ait olmaktan cıktıgında dahi bir ayrı bütün gibi ...ordadır ıste

herşey kardeşçe derken iş bendeki kitap ve dvdlere gelince birden bencil kesiliyorum...

dayak atarken dilimi sıkıyorum

demekki kendimi bırakınca fena halde alışıyorum bi şeylere....

alışmamam gerekli hiçbir şeye....

bacağım uyuştuğu zaman,bacağımın çok çooook agır olduğunu farkettim.. abou. tabi bu konuşurken farkettiğim bişi değil ama olsn dimi

bir şey anlatırken yarıda bırakıp başka konudan farkında olmadan anlatmaya başlıyorum ve yer yer kitlendiği de görülmüştür

bazıları konuşurken mimiklerine bakıyorumda.. karşılarındaki mimiklerinden esinlenerek konuştuklarını farkediyorum.. mesela karşısındaki dudağını yalıosa zırt pırt karşıdakide konuşmaya öyle devam edio, hadi arada bi dudağını yalıo

insanlar haklarını ararken öyle mide bulandırıcı oluyorlar ki anlık bir kör olsam diyorum...

çocukların sosyalleşme yaşlarıyla yalan söylemeye yeltenme yaşlarının hemen hemen aynı olduğunu..

sevgilimle konuşurken telde sürekli bişeylerle oynuyorum

kara yabancılasmısım ya da o bana...uzun zamandır ılk defa gercek bır kıs gunu

diş ağrısı çekerken beyninin %99'unu aldıran adama dönüyorum (gerçi normalde de %1.5'ini kullanıyorum ama olsun:D)

sevdiğin birisiyle tartışmanın dayaktan beter olduğunu farkettim:D

sinirlenmemin çok gereksiz oldugunu farkettim;kimse takmadıktan sonra...

okadar çok acı şey farkettimki hangi birini yazayım yazmaya başlasam 5 saat sürer en iyisimi ben yazmayım sonra hızımı alamam ,sizlerin farketttikleri şeylerde çok güzel , farkındalık güzeldir...

bu aralar ön yargılarımın cezalarını çektiğimi farkediyorum:(

yapmya çalıştığım şeyin insanlar tarafından asla amacına uygun olarak algılanmadığını farkettim.

tuhaf..

Farkettim ki olgunluk sadece olgun davranmaya çalışmaktan ibaretmiş.

yapmya çalıştığım şeyin insanlar tarafından asla amacına uygun olarak algılanmadığını farkettim.

tuhaf..

sadece onların izin verdiği kadar iyi olabilirsin....

canları cehenneme..

Zihnin dehlizlerinde düşüncelerimi izlemekten yorgunum.

Varlık nedir? Bunca yanılsamaların labirentinde tanımlama ne kadar gerçekliktir?

Kendimi kendimde bir yer bulamadım kayıbım!

Düşüncelerimin yönelişlerinin tutsağıyım,

henüz biri bitmeden bir yenisi daha, bir biriyle yarışan düşüncelerimin amansız müdahaleriyle karanlığın evrenindeyim.

Bir hayat bıraktımmıki farkındalıklara...

Bu iki zıt kavram, bir aynanın iki yüzü gibidir. Karanlık ve aydınlık.

Bir aynaya bakarsanız kendinizi asla göremezsiniz! aynada kendinize baktığınızda aynayı göremezsiniz.