Sen Gidince...

gitme dur demeye gücüm yok

sen gidince

koptu birşeyler derinden

ben ikimizi kaybettim en çokda kendimi

bir yabancıyla paylaştım bedenimi

acılar derinden sarsıntılara yol açmasın diye

yaktım ruhumu

tanıyamadılar insanlar

gördükleri boş bir beden

uzaktı onlara

çıkış yolu yoktu

zikzaklar çizdim o karanlık mağarada

canım daha çok yanmasın diye

yabancılaştırdım kendimi kendime

biliyorum sen olsan yine kolay olanı seçtin kaçtın derdin

canın yanmasın diye zırvaladın derdin

ne garip insanın bunları duymayı bile özlemesi

insan hiçkimseyi sevemezken

kendi ailesine bile yakınlık hissedemezken

birisini seviyorsa kendinden çok

kurtuluş diye tanımladığı şeye bir adım kalmışken

bir defa olsun sesini duymak görmek için dönüyorsa kurtuluş yolundan

acısıda o kadar büyük oluyor

insan çok sevince naparsa yapsın canı yanıyor..

sen burda olsan karaktersizsin yine yaktın ikimizide derdin

ama sevgilim sen benden gidince ben öldüm

sen benden gidince

hayatta kalabilmek için bir şekilde

öldürdüm ruhumu

koyu,küflenmiş bir sandığa sakladm..

hani sarılarak izlediğimiz bir film vardı ya

benim sana söylediğim sözlerin aynısını o filmde adam kıza söylemişti tesadüf

bana bakıp sen bana aynısını yaptın demiştin

gözümden gelen yaşı saklamak için başımı çevirmiştim görme diye

bugün o filmi izledim

daha doğrusu izleyemedim

getiremedim sonunu

şimdi sensiz sokaklarda dolaşıyorum bir başıma

biliyorum bunları duysan saçma çocuksu gelir

küfür edersin belki bana

biliyorum dönüşü yok hiçbişeyin olsada dönmem bir daha yakmam ne canını ne canımı o kadar çok

sen gidince üzüldüm sanma... bilakis sevindim çünkü sen beni haketmedin,ve en doğrusunu yapıp gittin...Hoşçakal sevgili,artık başka kalplerin yolcususun,tek diyebiliceğim şey bu malesef... HOŞÇAKAL...

"aha, şimdi çayı ben mi demliycem, bulaşıkta bana kaldı yani...öyle mi?" diye düşündüm...

sen gidince anladım ki sevgi die bisi yokms ask yokms butun hersey yalanmıs gercek oln tek sey yanlızlıkmıs....

hislerimi de mi götürdün????????

Sen gidince nane şekerleri saçıldı gözlerimden

Sen seversin diye nane şekeri ağladım

işte şu an çok koydu!...

sen gidince..

Her gidişinde olduğun gibi ağladım,geri gelişini hayal ettim durmadan. Ayna da kendime baktım. Göz yaşının bir yüzü ne kadar değiştirebildiğini farkettim.

sen gidince. ben yalnız kaldım. Çünkü bu sefer gerçekten gitmiştin,boşluktaydım. Boşluğuna boğuldum. Takip ettim seni zavallıca,her gün her saniye aklıma geldin. Yalnızlıktan delirmek üzereyken sokağa attım kendimi kimi zaman. Mısır falan yedim,dişime girdi sonra üzüldüm..

sen gidince ben, önce makyaj yapmaya sigara içmeye başladım sonra hasta olmak istedim. saçlarımı kurutmadan kar topu oynamaya gittim. Kendime doğal yollardan zarar veriyordum hesapta.

sen gidince etrafıma bakıyım dedim. Ne çok erkek varmış bilemezsin. Bazılarına ümit verdim sonra def ettim,kimisi senden kurtarır gibi geldi beni. Ve sonra birisi bana şunu sordu. "sen ne istersin ki? Senin için yapabileceğim ne var? İnan yaparım. söyler misin?" mutlu et beni dedim, mutsuzluktan ölüyorum yapabiliyorsan mutlu et dedim. Güldü, "tamam sevgili olmayalım, buluşup takılırız eser öpüşür eser sarılırız. Başka sevgilimiz olduğunda görüşmeyiz." Bende küfür ettim ona. Sana ettim gibi. Delice. Çok sinirlendim. Bunu diyebileğini tahmin etmemiştim, bu kadar mu umutsuz görünüyorum dedim. Kendime geldim.

sen gidince. Kendime güvensizliğimi farkettim. Sensiz bir hiçtim. Banyo da hep vücudumu seyrettim. Kendime sana sana bana baktım. Sen gittiğinden beri makyaj yapardım. Makyajı bıraktım. Sonra 5-6 arkadaşa senden bahsettim. Bira verdiler,içtim. Tadını bilmediğim birşey değildi ama boğazımı bu kadar yakan başka birşey olmamıştı. Üzüldüler halime ama "salaksın" laflarına tıkayamadım kulaklarımı. Küfür ettik hep beraber sana.

sen gittiğinden beri ben kendime senin gittiğini söylüyorum. Bana asla gitmeyeceğini söylemene rağmen kaç kez gittiğini hatırlamaya çalışıyorum. Hayatını berbat yapan şey benmişim gibi.. sen gittiğinden beri cümlerimi yalan yanlış tamamlıyorum.

sen gidince ; bir daha seni görmeyeceğime söz verdim kendimi. Öyle inandım ki bir rüya gördüm. Öyle gerçekçidiydi ki. Tüm gün ağladım.

sen gidince; sen mutlu mu oldun? Beni başka birinin seni daha fazla mutlu edebileceği düşüncesiyle bir kenara atarken, senin bana hiç aşık olmadığını anladım. sana derdim eskiden. Bana aşıksan bana bu kadar kızmaman gerekli. Üzülmelisin bana her bağırdığında.. ama değilmişsin..

sen gidince. Anılarımızla kaldım. Aşık olmadığını bildiğimize göre. Yaptıklarımdan öyle utandım.. Aşk güneş gözlüğü gibiydi çünkü kapatır bazı şeyleri yumuşatır. ama sen hiç mi takmadın; benim o hallerimi çıplak gözle mi gördün? Nasıl dayandın. Anlamadım.

sen gidince. Kendime baktım. Başkalarıyla beraber. Saçımın rengini değiştirdim, giyim tarzımı. Kendim olmak istemedim. Kendim olduğum için beni sevdin,kendim olduğum için beni terk ettin. Benim başıma herşey kendimden geldi.

sen gidince.. Çok kişi sardı etrafımı. Amaçlarını biliyordum, omuzlarında ağlamamı sonra yanlarına uzanmamı hatta soyunmamı isteyeceklerini. Savunmasız kaldım.

Sen gidince.. İşler boka sardı. Çok kitap okudum, gözlerim bozuldu. Yamuk yumuk görüyorum harfleri, doktora da gidemiyorum. Bilmem, aklıma geliyorsun işte.

Sen gidince.. seni sevmemek için kendimi tuttum. Her kötü şeyi hatırladım; bir bir yalanlarını yazdım. Bir liste yaptım dolabıma astım. Terk edişlerini, ayrılık nedenlerimizin hepsinin neden olduğunu.. sonra bir kenara aşk yazdım. Bana "aşk" diyişini hatırlamak için. tiksindiğim o diyişlerini hatırladım.. "aşk"...

sen gidince. Çok şey yazmak istedim. Bir ara mutlu oldum. yalnızlığın tadını çıkardım.

sen gidince o hep yapmak istediğim şeyi yaptım. Yurttan izin alıp yürüyüşe çıktım sabahın 5inde. Hava aydınlanana kadar dolaştım. Öyle mutlu oldum ki, yanımdasın sandım.

Sen gidince anladım ki. Gidemiyosun be. Seninde aklındayım ama gördüklerin aklını çeliyor. Daha fazlasını istiyorsun hep. Bense çok azım. Bildiğin sıradan kızım. ne cool makyajlar ne saran muhabbetler yapabilirim. Bir fotoğraf çekmekle nasıl kademe atladığımı hatırladım. ağladım... Ben çok sıradandım..

Sen gidince. Beni ne kadar "salak" gördüğünü bir kez daha anladım.

Ve sen son kez ..

Gelemedin..

rahatladım.

yıkılış hızlandı sarsılmaz bir şekilde

Sen gidince bi b.k olmadı

bıraz agladım..ıntıhar ettim gene...

sora o geldı..senn ne gereksız olduunu anladım...hayatımın hatasıydın...

max. 2 ay üzüldüm..bekledm..bktm olmuo yola devam dedim;)

"sen gidince yorganı başıma çektim, 2 saat ağladım",

tabi bu arada okul bitti, askerlik bitti, iş hayatı başladı...

ayrıldıktan taa 4 yıl sonra tesadüfen bir durakta rastladım.

hemen tanıdım gittim selam verdim. bi kahve içtik beraber, ve ben bu sözü söyledim.

cevabı beni dumur etti:

"sen gidince ben sabaha kadar ağladım"

hem sevindim hem üzüldüm

öyle garip bişe işte...

sen gidince bi üzüldüm bi üzüldüm sorma:D:D

saman kafalım benim gitme ne olur, inekler gelecek daha:D:D

Öksüz kaldım....

sen gidince alkole verdim rahatladım

şimdi sen gidince herkes sana benzeyecek

paşa paşa geri döneceksin.........

Döndüğünde seni bir güzel tokatlıcmm(hani o atamadığım tokatlarıı) :D

ben de gelcem

sen gidince midemden de birşeyler gitti

peşisıra bi yığın zırvalık..almayı unutmuşsun da arkandan postaladım....

sen gidince...

p*ç gibi kaldım ortalıkta ama olsun başka bi tane daha vardı senin görevini yapacak..."o da ne?" dedim "hissedemiyorum sevgisini" ölüler sevemez miydi yoksa? sevmek için yaşamak şartmıydı?acaba öldüğümde de seni eskisi kadar sevemiycek miyim?neyse sana sonra dönücem nasılsa şimdi gelelim "o"na... sen gittin!gittiğin çok da iyi oldu...bu aşağılık yerlerde sürünerek de olsa öğrendim hayatta kalmayı,eşsiz olmadığını ve dahasını...ama sen hala duygu sömürüsü yaparak geçmişi telafi peşindesin...hangi s*ktmn geçmişini?...aşağılık k*çnı alıp çekip git sadece hayatımdan...dert etme o kadar seni sevmediğimi çünkü nefret de etmiyorum..."baba" kavramı için "evlat" gerekmiyor sanırım...ya da "evlilik"...gelelim sana "Baba'm"...öz değilsin...üvey de diyemem sana...burda da değilsin.bak bana evet hadi nefret et benden ; kanımı içiyorum bu bana zevk veriyor ama tat gelmiyor içinde hiç "sen"den bir damla yok çünkü...kendimi boğuyorum duşlarda ama ölmeye cesaretim yok...sevenlerim var hala ve hazır da değilim yanına gelmeye...yanına geleceğim şüpheli ya hadi neyse...acaba beni tanısaydın sevebilir miydin beni?evet saçlarım uzun ama sahipsizliğimi kapatabilecek kadar uzun değil...artık utanmıyorum...mutluyum ama kafamı da kazıtmadım...ayakta kaldım herşeye rağmen senin misyonunu kimse üstlenemiyor bi türlü...sanırım senin yerin boş kalacak...ama olsun kimsenin tadamadığı duyguları tattım..tattıranlar/tattırtanlar sağolsun...söyleceklerim bitmez bitmesi de gerekmez sadece sana sarılmak ve kokunu duyarak ölmek istiyorum...acaba nasıl kokar bu "Baba" dedikleri kavram...belki çektiğim tüm bu sıkıntıların tesellisi olur...şarkılarla bıraktın beni.dedim kendi kendime "yalnızlık sadece terkedilen için değil"...ben kasetlerle büyümüş bir çocuğum...bir de senin saklı kalmış anıların...arkama baktığımda eksiklikler ve yarım kalmışlıklarla dolu yaşanmışlık yoksunu bir çocukluk...söylecek çok şey var daha...ama bekle belki daha sonra...kelimler tükenmeden önce son bi kelime daha göndericem sana!:Elveda! Tabii sana da: sevenlerin/sevmeyenlerin başın sağolsun...senin de mekanın cennet olsun sevdiklerimle/sevdiklerimizle...Elveda BABA?!...