Ya öldükten sonra herşey bitiyorsa

Genelde her din olumden sonraki hayata yonlendirilir ya olumden sonra hayat yoksa ya bir mikro organizmadan evrimlesip gelisen bir varliksak hayatimizi calisarak bosa harciyorsak amacimiz farkliysa ve yanlis yoldan ilerliyorsak nasil daha ileri gidebiliriz?

insanın biraz dünyada görevi ruhsal gücünü ortaya çıkarmak.ama dünya düzenin sistemi böyle değil.modern olarak köleleştirilmiş bir sistem var.bunu da zaten gücü elde etmiş insanlar yapıyor.insanın laneti çalışmaktır.cennet olarak bahsedilen yerde çalışmak yoktur.çünkü herşey ayağına gelir.aslında burda insanoğlunun tanrısallaştırma projesini görüyoruz.yaratim gücünü ortaya çıkarmak.dünyanın cennete çevirmesi egodan kurtulup yaratıcı ihsanina geçmekle oluyor.Egosunudan kurtulmayıp yaratıcı ihsanina(üst boyut) geçemeyen insanlar tekrar tekrar dünyaya reaankerne oluyorlar. 

Peki ya hiç doğmamışsak ? 

Doğum ,yaşam , ve ölüm üçlüsünü ayrı ayrı ele almak çok yanlış . (bence) hepsi bir bütünün parçası sadece ''var''ız .. Şu anın bir parçasıyız , hatta ''O'' anın parçasıyız hepsi o kadar .. 

Anda hissettiklerin bir sonraki anın şekillenmesine olanak sağlayacak şekilde devam edersen ölüm kavramının doğum kavramından pek de farklı olmadığını görürsün .. 

Dolayısıyla hiç bir an da boşa harcanmış olmaz

Sorularınızın arkasındaki zihin bulanık . Dolayısı ile verilen her cevap felsefi veyahut yönlendirme niteliği taşıyacak .

yine aynı mantık aslında mikroorganizmadan gelişen bir varlıksak demişsin, ölümden sonraki yaşantıda bir gelişim evresi işte, ölümden sonra yaşantı demeye gerek yok. gelişim değişim dönüşüm inovasyon 

Sonsuz bir değişim, dönüşüm. Şu an varız ve varolmaya devam edeceğiz şahsen. Belki de şu an ölümden sonraki hayattayızdır, kaç kez öldük kim bilir. Ezel ya da ecel, geçmiş ya da gelecek yahut ahiret(?); hepsi bizdendir. 

Hayatın amacı, hayat amacını bulup tamamen ona yönelmektir.
.
Asıl konuda cevap vermek gerekirse;
Evren'de fiziksel olarak hiçbir şey varken yok olamaz sadece dönüşür ve sadece "şu an" vardır, "Şu anda mutluysan sonsuza dek mutlusun demektir."-Tolstoy.
Eğer kutsal kitaplar (Kuran, incil) hakkında endişelerin varsa, onlardan önce Budizm'i araştırmanı tavsiye ederim, Buddha öğretinin özünde bir Tanrı'dan bahsetmez ve merak ettiğin sorulara cevap bulabileceğini düşünüyorum, bir kısa metin de eklemek istiyorum:

"Bir zen öğrencisi, ustasına sormuş:
“Usta, kısa yoldan aydınlanmanın bir yolu var mı? bana yol göster.”
Bunu duyan Üstad, öğrencisine sormuş:
“Yemeğini yedin mi?”
“Evet” demiş öğrenci.
“O zaman git tabağını temizle ve bulaşıkları yıka."
.
(İslam:)
Kuran'da ise nasıl ilerlememiz gerektiği "Mearic" suresinde anlatılır, oraya da bakmanı tavsiye ederim.
Yani yol aslında açık, göremiyorsan ya zaten dolu olduğun için ya da yanlış yere bakıyorsun.
"Ya bul o yolu ya da o yolda kaybolmayı öğren" | Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî
.
(Son olarak:)
Bu konuya kafa yorarken ev yerine doğada olursan daha rahat olursun, sen de fark edersin zaten, odada düşünürken bazen kayboluyor insan, ağaçların arasında daha rahat düşünülüyor.
(Bu konuya özel:) Tanrı'yı düşünürken Şeytan hiç var olmamış gibi düşün, Şeytanı unut; zaten şeytan olmasaydı da bir Tanrı pek tabii var olabilirdi; şeytanı düşünme çünkü beynimiz Tanrı konusunda toplumsal fikirler ile dolmuş durumda ve buna "Cezalandırıcılık" da dahil, "Abdal'a malum olur" derler, düşmanını bir süre kenara koymalısın çünkü bir Tanrının var olmaması "Nefs" ya da hayvani yanımız için güzel de gelebiliyor.

Amaç aramak biraz saçma değil mi?

Eğer bir amaç varsa "hissetmek" olmalı. Gerisini dolduruyorsun işte. Kimisi bir put yaratıp tapar, kimisi gökyüzünde arar, kimisi kendini peygamber ilan eder... Gerçi bunlar eskidi artık. Daha eksantrik sıfatlar var. 

Öğrenilmiş ya da öğretilmiş (tecrübe edinilmiş) bilgisin. Alt tarafı atomlardan meydana gelen karbon alaşımlı bir mahlukatsın. DNA sarmalına bilgiler işlenecek ve sonraki nesle aktarılacak. Güçlü ve akıllı olanın hayatta kaldığı bir evren modelinde varoluşsal sancılar çekmek oldukça olağan. Kapladığın hacim kadarsın. Gerisi bıdı bıdı işte. Zevkler ve renkler. 

İster dolunayı uçsuz bucaksız bozkırda karşıla, ister secde et, ister bir duvarda ağla ya da pazar ayininde kutsan. Ritüeller, beyin için bir ihtiyaç ve öldükten sonra bunların hiç birine ihtiyacın olmayacak. (Oksitosin, Serotonin, Endorfin, Dopamin vs.) 

"Akıp giden zamana üzülmenin bir anlamı yok. Bu gün varsın yarın yok. Eskiler ne der: "Vakit nakittir!"  

Her insan dünyaya neden geldiğini bulmalıdır . Çünkü doğan herkes ,spesifik bir şey için buraya geldi .Onu bulamazsanız yaşamanın ne anlamı var ? . Peter Deunov . 

Bunun üstüne fazlaca teori üretebiliriz. 
Ya Tanrı, kendini Tanrı sanıyorsa? Ya ondan daha üst bir yaratık, onu alaşağı ederse?
Bugün buradayım ve bugünün keyfini çıkaracağım bilincine ulaşmak gerekiyor.

13 saat önce, mahfuz yazdı:

Bunun üstüne fazlaca teori üretebiliriz. 
Ya Tanrı, kendini Tanrı sanıyorsa? Ya ondan daha üst bir yaratık, onu alaşağı ederse?
Bugün buradayım ve bugünün keyfini çıkaracağım bilincine ulaşmak gerekiyor.

Ya bugün bir mabed ve insan da yaşayan tanrının mabedi ise ? . Seni keyiften alıkoyduğunu zannettiklerin senin keyfini kaçıran şeyler ise bu mabedde ? . Dondurma aldın yere düşürdün , aşkını terk ettin , kaza yaptın bir uzvunu kaybettin ? seni o bilinçte var eden ne olacak  salt keyif mi ? . Keyif uğruna bugün bir harabe mi olacak yoksa mabed mi ? .

Neden önemsiyorsunuz ki.bitsin yada bitmesin? Sahiden bu kadar önemli mi var olmak.zaten var olsak da varız var olmasak da varız.cennet cehennem neden bu kadar önemli ki ? Acı çekmekten mi korkuyorsunuz yada mutlu olamamaktan mı?Dünyaya bu küçük endişeler için mi geldiniz yoksa gününüzü gün etmek için, daima An'da kalabilmek için mi.hayır hayır hiç düşünmeyin ölümden sonrasını.sadece güzel anılar biriktirmeye bakın.Tanrı hakkında da bu kadar düşünmeyin içiniz rahat olsun o gerçekten mucizevi birisi ve sizin  için en iyisini ister , daima..

Bu konu sürekli gözüme takılıyor . İçimden belki üye olmayıp da bu diyardan geçenlerin hoş kokular ve parfümler ile karşılaşmasını diliyorum . Ben de dahil o kadar hali hazırda olan zihnimizdeki  şablonları ifade etmek için uğraşmışız ki asıl soruyu kaçırmışız .Ölümden sonra ya Her Şey bitiyorsa ? ama o şablonları ifade etmek için bile hayatın kendisine vurgu yapmışız . Hissetmek olmalı , peki ya hiç doğmamışsak gibi . Evet bunlar sürekli akıp giden bir hayattır . Fiziksel , düşünsel ve psişik tüm parçalarımızda sürekli ölüyoruz . Açıkcası herşey elimizden alınıyor ve alanacak da . Buna direniyor olmak korkularımızın kaynağı . Lakin ölümden önce sürekli olarak bize  yeni şeyler hazırlayan ve herşeye yeni baştan başlama gücünü veren de her zaman hayattır . Öyleyse tüm enerjimizi ona harcamalıyız . Yaşamın güçleri ölümün güçlerinden daha gizemlidir . Bunu unutmayalım .

Evrimsel açıdan sosyal bir varlık olduğumuz için iletişimin kopmamasini diliyoruz fakat öldükten sonra hiç bir şey olmayabilir ancak bedenimiz veya ruhumuz bir şeye transfer veya donusmediği sürece çünkü insan zeki bir varlıktır ve zekası, beyniyle yol alır ve bunun aktarılması gerekir ki şu anki gibi düşünebilsin onun dışında eğer ruh kavramı varsa o bedenden çıktıktan sonra nasıl bir süreçte olacağını bilemeyiz ölüm çeşitleri aslında bununla doğru orantılı veya başka bir yerde başka bir beynimiz paralellikte şu an ki gibi dusunebilir miyiz? Zaten öldükten sonrası bilmeye gerek var mıdır yaşamadan öncesini bilmeden...

Zaten bitiyor xD