Vitriol <=> Bardo Thödol

Vücut hücrelerimiz durmadan yenileniyor fakat bu bölünme sürdükçe yeni birisi olmuyoruz.
 Zira, mitozla bölünme sırasında (rastgele mutasyonlar gibi mekanizmaların etkisi haricinde) birebir aynı hücreler yeniden yaratılmış oluyor, bu da bireyin fiziksel olarak aynı yapıda kalmasına neden oluyor.

Bu durum nöronlarımız için de geçerli, yeni birisine dönüşmüyoruz ama "her saniye başka bir parçası değişen bir gemi" örneğindeki gibi ilerliyoruz; fakat hala tüm bunların temelinde kristal top gibi parlayan bir benlik olduğu inancı, yakın geleceğimiz ya da günlük olaylar için güvenli bir liman hissi verse de aslında uzun vadede çok değerli bir bilgelikten bizi mahrum bırakıyor; örneğin "yeni takılacak olan parçamızı" biz seçiyoruz.

 

Buddha'dan çok önce Hindistan'da Vedikler bilincin "döngüsel" halini keşfetmişler (Bardo-Thödol ya da Bardo döngüsü)
Kendi Bardo döngünüzü keşfeder ve analiz ederseniz, bir loop içinde dönüp durursunuz, fakat eğer gözlemlerseniz çok basit bir şekilde dışına çıkarsınız

-Günümüz cadıları ve büyücüleri beynimizi şekillendirmenin veya bir şeyler eklemenin yollarını arıyorlar (dam üstünde saksağan), bir şeyi bilmeden onu nasıl değiştirebilirsin ki ?

Bu döngüyü maji için kullanabilirsiniz, bunu açıklamak için betimlemeli bir örnek vermek istiyorum:
Freud'un kendi kendisinin psikanalizini yaparken, analiz sırasında "kendimi mi kandırıyorum" diye düşündüğünü ve sıkışıp kaldığını (Descartes bu noktada "Tanrı beni yanıltmaz" demiştir ve yanılmıştır), piposunu doldururken bile zorlandığını hayal edin; Böyle noktalarda analiz yerine bir mantrayı takip eder ya da nefesinize odaklanırsanız, kısa süre sonra analiz yapacak olan "kendiniz" rahat bir alanda bulur kendisini


öznel yargı: diğer artısını ise simyagerler Vitriol diyerek açıklamışlardır:
(lt.) Visita ınteriorae terrae rectificando ınvenies occultum lapidem
(tr.) Dünyanın derinliklerini ziyaret et, damıtırken (arıtırken) gizli taşı bulacaksın


Bardo döngüsü ile ilgili diğer bilgiler:

Tibet Budizm'ine göre varoluş zihnin gördüğü bir rüyadır. Benlik düşüncesi (ego) bir rüya görür. Bardo Thodol bu rüyaya "ego oyunu", varoluşa da "oyun varoluş" ismini vermektedir.

Birinci Bardo (Cihkai Bardo) şöyle başlar:

"o (name of voyager)"
O (yolcunun ismi)

"The time has come for you to seek new levels of reality. "
Senin için yeni gerçeklik seviyeleri arama vakti geldi.

"Your ego and the (name) game are about to cease."
Egon ve (yolcunun ismi) oyunu son bulmak üzere.

"You are about to be set face to face with the clear light
You are about to experince it in its reality."
Berrak ışıkla yüzyüze gelmek üzeresin
Onu kendi gerçekliğinde deneyimlemek üzeresin.

Eğer deneyimleyen kişi benlik düşüncesini diğer bir deyişle ego oyununu bırakabilirse saf zihin olan bilinci henüz dönüşmemiş boşluk halinde deneyimleyebilir. 
 Tibetliler bilincin bu boşluk haline "Buddha Amithaba" derler.
Bu hal Buda'nın (uyanmış olan) zihnidir.
Deneyimin en üst noktasında berrak ışık dediği bilincimizin bu durumu aslında renklerle veya kelimelerle tanımlanamaz. Zira tanımlama, görselleştirme ve duyular devreye girdiğinde ego faaliyeti başlamış olur.

Bardo Thodol talimatları birinci Bardo'da bilincin bu halini tanımladıktan sonra şöyle devam eder:

"The Void is not nothingness."
Boşluk hiçlik değildir

"The Void is beginning and end itself."
Boşluk başlangıç ve sonun kendisidir
...
"Your own consciousness, not formed into anything,
Senin kendi bilincin, hiçbir şeye dönüşmemiş olan,"

"No thought, no vision, no color, is void."
Düşüncesiz, görselsiz, renksiz, boştur.

kaynak: https://www.wearethehippies.com/psikedelik-deneyim-bardo-thodol-bosluk-bilinci-ve-metafizik-zihnin-dogasi/

ilk yazımdı kusura bakmayın çok fazla boş nokta bırakmışım, dağınık bir bilgi yığını olmuş