Ataraksiya: Dingin Sükûnet Durumu

Ataraksiya durumundaki insanlar genellikle dingin ve huzurludur. Bununla birlikte, bu duygusal olgunluğun ve korkunun tamamen yokluğunun arkasında nörolojik bir değişiklik olabilir.

Ataraksiya kavramının geçmişi antik Yunanistan ve Stoacılara kadar uzanır. Bu, hiçbir şeyin sizi etkilemesine izin vermemeniz ve zorluklar karşısında sakin kalmanız gerektiği anlamına gelir. Korku, endişe, öfke ve hayal kırıklığından arınmış bir zihin durumu pastoral görünüyor. Sonuçta, kim bu gönül rahatlığıyla yaşamak istemez ki?

Aslında bu gerçeğin sağlıkla ve hatta mantıkla pek ilgisi yok. Örneğin, Grimm Kardeşlerin “Korkunun Ne Olduğunu Öğrenmek İçin Dışarı Çıkan Genç” hikayesi, hayatının büyük bir bölümünü insanları tanımlayan bu duyguyu tanımaya çalışarak geçiren bir gençten bahseder. Aslında, ne olursa olsun bir duyguyu duygusal kayıttan dışlamak ciddi sonuçlara yol açabilir.

Bu nedenle ataraksiya, ilham verici bir kavram olmaktan çok, aslında bir bozukluk olabilir. Dahası, nörolojik bile olabilir. Üzüntü, huzursuzluk ve sıkıntı can sıkıcı ve hatta rahatsız edicidir ancak hayatta kalma açısından tartışılmaz bir amacı yerine getirir.

 

“Onu o kadar mutsuz etmiştim ki, bir mizah anlayışı geliştirdi.”  – Rabo Karabekian

 

Ataraksiyanın tanımı ve semptomları

Yunan felsefesi, ataraksiyayı soğukkanlılık olarak tanımladı. Demokritos veya Herakleitos gibi figürler, bu eğilimi tutkuyu azaltmak için kullanmayı düşündüler ve aydınlanma ve ruhun asaleti ile eşanlamlı, sakin ve aşılmaz bir davranış olarak gördüler.

Bu davranış ve tutum perspektifi, Epikürcüler, Stoacılar ve şüphecilerle birlikte ortaya çıktı. Bu bağlamda, Cambridge Üniversitesinden Dr. James Warren tarafından yürütülen araştırma, Epikürcülerin ataraksiyayı zihinsel sağlıkla eşanlamlı olarak düşündüklerini göstermektedir. Bunun nedeni, korkuları zihinden “sökebilir” olmasıdır.

Bu açıdan bakıldığında, pek çok kişi onu cesaret verici ve doğru olarak algılayacaktır. Kalıcı bir kayıtsızlık durumunda, hiçbir şeyin sizi etkilemeyeceği psikolojik bir alanda yaşamayı kim istemez ki?

Ancak aslında, hayatın olumsuzluklarına bu şekilde tepki verecek olsaydınız insan olmazdınız. Bir zombi olurdunuz. Çevresel olaylara tepki verememe veya korkunun yokluğu birçok durumda nörolojik bir bozukluğu tanımlar.

 

Ataraksiyalı  bir kişi nasıl görünür?

Bu durum, Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatistiksel El Kitabında (DSM-V) yoktur. Ancak yukarıda bahsettiğimiz gibi nörolojik bir sorunun belirtisi olabilir. Birkaç beyin değişikliği bu gerçeklik ve semptomlarıyla ilişkilidir:

 

Pasif davranış ve çevresel uyaranlara tepki verememe.

Tıbbi ataraksiya sorunu olan bir kişi ruh halinde değişiklik göstermez. Bu nedenle, her zaman ne inişler ne de çıkışlar, neşe, korku veya hayal kırıklığı göstermedikleri bir duygulanımsal düzleşme halindedirler.

Hayal kırıklığı göstermezler. Başka bir deyişle, örneğin hata yapmak veya bir hedefe ulaşamamak gibi olayları sakince ve neredeyse kayıtsızca yaşarlar.

Eylemlerinden ne suçluluk duyarlar ne de sorumluluk hissederler.

Aynı şekilde, sınırlara uymamaları ve riskli davranışların farkında olmamaları da yaygındır.

 

Ataraksiyanın kökeni

Klinik veya tıbbi ataraksiya, felsefi ataraksiyanın aşırı şeklidir. Başka bir deyişle, hayatın olayları karşısında sakin ve soğukkanlı bir karakter korunabilir. Ancak neşeyi, suçluluğu, korkuyu, ıstırabı, sevginin coşkusunu ve hatta zaman zaman hüznün tedirginliğini yaşamak beklenir ve tavsiye edilir.

Bu duygular, değerli öğrenme araçları oldukları için hayatın beklenmedik olaylarına uyum sağlamanıza izin verir. Bununla birlikte, klinik ataraksiyası olan biri açık bir uyumsuz pasiflik gösterir. Bu durum, çevrelerine sosyal, mesleki ve duygusal olarak tepki veremeyen kişileri tanımlar.

Bu sorunun kaynağı nedir?

 

Ataraksiyanın nörolojik kökeni

Birden fazla tetikleyici, ataraksiyayı açıklayabilir. En yaygın olanları beynin ön bölgesine travmatik şoklar ve serebrovasküler kazalardır. Urbach-Wiethe hastalığının tam bir korku yokluğuna neden olduğunu da belirtmeliyiz.

Bu durum, amigdalanın bir lezyonu veya atrofisinin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Bildiğiniz gibi, bu bölge duygularınızın bir kısmını, en yaygın olarak da korku ve uyanıklık hissini düzenler. Böylece amigdala, tehlikeyle karşı karşıya kaldığında hemen beyin korteksine bilgi gönderir.

Bu alan, gerçek riski objektif olarak değerlendirmek için bilişsel bir filtre uygular. Ancak ataraksiya olan bir kişi bu işlemlerin hiçbirini gerçekleştiremez. Bu nedenle, Grimm Kardeşlerin hikayesindeki Korkunun Ne Olduğunu Öğrenmek İçin Dışarı Çıkan Gencin aslında bir amigdala değişikliğinden muzdarip olması muhtemeldir.

 

Kaynak; https://aklinizikesfedin.com/ataraksiya-dingin-sukunet-durumu/