kaybettiğim hislerim ve rüyam hakkında yardıma ihtiyacım var.

Herkese yeniden merhaba.

Yıllar önce burada kendimi ifade edip içimdeki huzuru paylaşmanın yollarını aramıştım. Ve cevapları da dikkate alarak kendimi tanıma sürecim hep devam etti. Katettiğim yolu kısaca anlatmam gerekirse. Her ne kadar o mutluluğu paylaşmayı başaramasamda, kendi içimde benim yükselme diye adlandırdığım birşeye yol açtım. Sanki çok olgun biri gibi hissettim. Sanki ruhum 21değil de 50yaşında çok fazla şey yaşamış biri gibi. Ve insanlarla konuşurken onların duygularını hissedebildiğimi düşünmeye başladım. Tek amacım ruhsal mutluluğumu paylaşmaktı. Herkes benimle konuşmayı ve dinlemeyi seviyordu. Konuşmalarım insanları mutlu ediyordu. Çevremdeki insanlara yardım etme çabam uzun süre devam etti,onlara evreni,doğayı,mutluluğu anlatmaya çalıştım.

Ta ki yakın zamanda hayatım,düzenim mahfolana dek. Çevremde beni ruhsal olarak yıpratacak birçok kötü şey yaşadım ailem ve erkek arkadaşımla ilgili. O olaylar geçip gitti ama artık o huzuru hissedemiyorum. Meditasyon yapamıyorum. Odaklanamıyorum. Üstelik kalbimde Allah sevgisi taşıyan bir insanken son zamanlarda sadece Allah beni unuttu diyebiliyorum. Uzun açıklamadan dolayı özür dileyerek iki sorum var.

İlki, beni sarıp çürüten bu kötü hislerden nasıl kurtulabilirim? Eski ben olmak, içimdeki o sonsuz huzuru hissetmek istiyorum.

İkinci olarak da, dün sabaha karşı saat 4 gibi rüyamda bir ses duydum. Çok kalın ve sanki bir şarkıyı tersten dinliyormuşum gibi bir ses bilmediğim bir dil. Yankılı olduğunu da hatırlıyorum. Uyandığımda da saçma sapan gülme hissi doğdu ama korkuyordum. Bu durum korkmam gereken bir durum mu?

Şimdiden dikkate alan herkese teşekkürler. Şunu söylemeliyim ki eski halime dönememek beni mahvediyor.

Kendinizi sevmezseniz nasıl huzur istersiniz? Yaşamınızda vuku bulan her sevgi ve olay sizin kendinize olan sevginizden kaynaklanır. Siz kendinize olan sevginizi başkalarına verirsiniz. İşte bu şekilde ışık saçarsınız ve etrafınızı etkilersiniz. Sizin yanınızdaki insanlar kendinize olan sevginizi ve mutlu varlığınızı hisseder. Bunu tam olarak açıklayamasalar da, sizin titreşimleriniz onları da etkiler böylece farkında olmadan yaratılışa hizmet içinde olursunuz.

Sevgi nedir? En geniş tanımıyla olana, olması için olduğu gibi izin vermektir; sınırsız hoşgörüdür ve affetme erdemi sizin büyüklüğünüzden kaynaklanır. Kendinizi bağışlayın, kendinizi sevin. Doğumunuzdan beri sizinle var olan ve ölürken de yine sizinle olacak olan tek varlık sizsiniz. Kendinize bu kadar acımasız davranmayın.

İnsanlar hakettiği olayları ve kişileri kendilerine çeker. Başınıza her ne geldiyse, siz yarattınız. Başka kimseyi suçlamayın. Bütün sorumluluğu kabul edin. Çünkü kimse yargılanmaya değmez. Yargılarınız sizin kendi benliğinizde kaydolur ve tüm bu kısıtlayıcı tutumlar, onları çözmeniz için hayatınızda yeniden karşınıza çıkabilir.

Kıyamet her gün kopar. İnsanın kalbi her gün bir tüye karşı tartılır ve hüküm günü her gün gelir. Siz nasıl yaşıyorsunuz, gün içinde neyi ifade ediyorsunuz? Ne konuşuyor, ne hissediyor, ne düşünüyorsunuz? Gece uyumadan önce fanteziler kuruyorsunuz ve sabah kaldığınız yerden devam ediyorsunuz. Tüm bu tutumlarınız realitenizi yaratır. Şimdiki var oluş haliniz, geleceğinizin kehanetidir. Eğer şimdiki anda geçmiş düşüncelerle, duygularla meşgulseniz ve devamlı fanteziler kurarak bu tutumları güçlendiriyorsanız, geleceğiniz de geçmişiniz gibi olacak demektir. Size hizmet etmeyen duyguları ve düşünceleri artık bırakın. Sizin tıpkı bir münzevinin tapınağını temiz tutması gibi, zihninizi de benliğiniz için temiz tutmanız gerekir ki benliğiniz oraya yerleşip tıpkı bir lotus gibi çiçek açabilsin.

İnsan bir aynadır ve yaşamda kendini görür. Hayatınıza giren her insan size kendinizi yansıtan bir öğretmendir. Çünkü sizde olmayan hiçbir yerde yoktur. Her şey yoluydayken sıkıntılı ve huzursuz hissetmeniz egonuzun ve ruhunuzun aynı yönde olmadığının habercisidir. Mutlu olmak için mutlu olmayı istemek yeterlidir. Bir duyguyu gösteremezsiniz, bir duyguyu yazamazsınız, bir duyguyu elinizle tutamazsınız dolayısıyla düşünerek mutlu olamazsınız. Mutluluk entellektüel bir düşünce egzersizi değil bir oluş halidir. Dolayısıyla yaşamanız gerekir. Yalnızca şimdiki anda yaşayabiliriz. Ancak zihniniz geçmiş duygularla, düşüncelerle, hayallerle, fantezilerle meşgulken bunu yapamazsınız.

Rüyanız konusunda yorum yapamayacağım.

Öncelikle sorunlarımı dinleyip yardım etme çabası gösterdiğiniz, üstelik böyle güzel kelimeler seçtiğiniz için ne kadar teşekkür etsem az.

Sevgi eskiden benim bedenimin tamamıydı. Sevgi havaydı, suydu, her adımımı merhamet duygusunun o güzel, hafifliği altında düşünür öyle atardım. Fakat çok haklısınız, yaşadığım şeylerden bazıları benim davranışlarımın sonuçları. Beni yıpratan üzen bir nokta da. İyilik ve yardım ile atılan adımlarımın suistimale dönüşmesi. Ve ardından ortaya çıkan onca kirli, korkunç sorunlar. Sabırla ve sevgiyle inşa ettiğim huzur bulmuş ruh halim çevremdeki insanların istilasına uğradı. Ve ben ne olduğunu anlayamadan içimdeki o güzel çiçek sönüp gitti. Daha önce bedenim hayata sevgi ve saygı ile tutunuyordu. Ruhum böyle besleniyordu. Şimdi sadece bir beden gibiyim. Mutlu olmayı, mutlu etmeyi halâ çok istiyorum. Ama sanki olduğum yerde çırpınıyorum.

Önerileriniz ve yazdığınız her kelime için tekrar teşekkür edip son olarak şunu söylemek istiyorum tavsiyenizde çok haklısınız eskiyi bir kenara bırakmam gerek. Sanırım çabalarım ilk önce bu yönde olmalı.

Biraz geç kaldım sanırım. Nasılsınız?

Ne kadar aynı kalmak istesekte kainat buna izin vermiyor. Yaşanılanlar ne kadar güçlü olursak olalım, bedenimizin kontrolünü alacaktır. Ki öyle de...

Ben hic bir zaman bir insanin diğer bir insanin, kendini değiştirmesine sebep görmüyorum. Ne yaşanılan aşklar nede arkadaşlıklar bir insanin kontrolünü kaybetmesine neden olamaz. Olmamalı da...

Ailem dedin... Bana kalırsa yaşadıklarının ve bu kadar kirilmanin nedeni onlar.

Cevrendeki insanların seni nasıl gördüğünden çok ailenin seni nasıl bir evlat olarak görmeleri eminim daha önemlidir. Sana sunu yap bunu yap diyemem. Kaldırabilecek gücün olmasaydı zaten yasamazdin bu olayları. Bu nedenle herkes farklı şeyler yaşıyor. Herkesi açısı kendi gücüne göre... Ne yapman gerektiğini kendi içinde, bir yerlerde saklı olduğunu düşün... Kalbini değil de ruhuna odaklan bence bir kez... Bu durumda sana iyi gelecek olan ruhunun ne istediği... Bunları müslüman olduğun için söylüyorum. Ne demek istediğimi anlamış olmalısın..

Nasil bir durumda olduğunu anlayabiliyorum. Bu yazıyı yazmakta her ne kadar geç kalmis olsam da

Aslında söylenecek çok şey var. Fakat bu kadar söylemeyi uygun görüyorum....

Umarım iyi olursun.

Ne kadar aynı kalmak istesekte kainat buna izin vermiyor. Yaşanılanlar ne kadar güçlü olursak olalım, bedenimizin kontrolünü alacaktır. Ki öyle de...

Ben hic bir zaman bir insanin diğer bir insanin, kendini değiştirmesine sebep görmüyorum. Ne yaşanılan aşklar nede arkadaşlıklar bir insanin kontrolünü kaybetmesine neden olamaz. Olmamalı da...

Ailem dedin... Bana kalırsa yaşadıklarının ve bu kadar kirilmanin nedeni onlar.

Cevrendeki insanların seni nasıl gördüğünden çok ailenin seni nasıl bir evlat olarak görmeleri eminim daha önemlidir. Sana sunu yap bunu yap diyemem. Kaldırabilecek gücün olmasaydı zaten yasamazdin bu olayları. Bu nedenle herkes farklı şeyler yaşıyor. Herkesi açısı kendi gücüne göre... Ne yapman gerektiğini kendi içinde, bir yerlerde saklı olduğunu düşün... Kalbini değil de ruhuna odaklan bence bir kez... Bu durumda sana iyi gelecek olan ruhunun ne istediği... Bunları müslüman olduğun için söylüyorum. Ne demek istediğimi anlamış olmalısın..

Nasil bir durumda olduğunu anlayabiliyorum. Bu yazıyı yazmakta her ne kadar geç kalmis olsam da

Aslında söylenecek çok şey var. Fakat bu kadar söylemeyi uygun görüyorum....

Umarım iyi olursun.

Cevabın için teşekkürler. Biliyor musun şimdi sorumu okudum ve anladım ki çok yol katetmişim. İyileştim mi? Hayır. Ama o acılar beni bambaşka yerlere getirdi. Şimdi bu süreci kendim gibi acı çeken insanlarla birlikte iyileşmeye çalışarak atlatmayı deniyorum. Bana kendimi iyi hissettiren cümleleri insanlarla paylaşıyorum ve ihtiyacı olan ihtiyacı kadar cümleyi alıp gidiyor. Acı, bana acı verenler uzaklaştıkça hafifledi. Artık kendi içimde çırpınışlarım kalmadı. Allah'a yeniden şükrediyor ve kendimi daha olgun olan halimle tanıyor, kabulleniyorum. Tüm bu acılara teşekkür edeceğim aklıma bile gelmezdi. Ama bana herşeyle başa çıkabilecek kadar cesur olduğumu inandıran tüm o acılara teşekkür ediyorum şimdi

Cevabın için teşekkürler. Biliyor musun şimdi sorumu okudum ve anladım ki çok yol katetmişim. İyileştim mi? Hayır. Ama o acılar beni bambaşka yerlere getirdi. Şimdi bu süreci kendim gibi acı çeken insanlarla birlikte iyileşmeye çalışarak atlatmayı deniyorum. Bana kendimi iyi hissettiren cümleleri insanlarla paylaşıyorum ve ihtiyacı olan ihtiyacı kadar cümleyi alıp gidiyor. Acı, bana acı verenler uzaklaştıkça hafifledi. Artık kendi içimde çırpınışlarım kalmadı. Allah'a yeniden şükrediyor ve kendimi daha olgun olan halimle tanıyor, kabulleniyorum. Tüm bu acılara teşekkür edeceğim aklıma bile gelmezdi. Ama bana herşeyle başa çıkabilecek kadar cesur olduğumu inandıran tüm o acılara teşekkür ediyorum şimdi

Kimse dayanamayacağı şeyi yaşamaz... Buna intihar edenlerde dahil...

Böyle düsünmene çok sevindim.. Umarım daha da iyi olursun..

Bayağı olmuş konu açılalı ama iyisindir umarım şimdi. Eğer hala kendini tamamlayamadığını düşünüyorsan Ram 'ın söylediği gibi kendini affet. Kendini affedebilirsen devam etmekte hiç zorluk çekmezsin. Çiçeğin aslında hiç solmadığını hala yerinde olduğunu farkedersin umarım.

Bayağı olmuş konu açılalı ama iyisindir umarım şimdi. Eğer hala kendini tamamlayamadığını düşünüyorsan Ram 'ın söylediği gibi kendini affet. Kendini affedebilirsen devam etmekte hiç zorluk çekmezsin. Çiçeğin aslında hiç solmadığını hala yerinde olduğunu farkedersin umarım.

Konu ne zaman açılmış olursa olsun cevap verip fikrini benimle paylaştığın için teşekkürler

Tüm bu sorunlar bana farklı,yeni bakış açıları getirdi. Canım her ne kadar yanmış olursa olsun şükrediyorum ki kötü durumlardan iyi dersler almayı başardım. Bir süredir biriyle dertleşir gibi içimi döktüğüm bir defter var. İlk sayfasında da 'KENDİNİ AFFET' yazıyor. Kendi kendimle dertleşmek bir başkasıyla dertleşmekten daha güvenli geliyor. Hem daha sağlam adımlar atıyorum. Ve son cümlede söylediğin söz 'çiçeğin aslında hiç solmadığını, hala yerinde olduğunu farkedersin umarım' gerçekten çok güzel bir cümle. Bunun üzerinde düşüneceğim ve sanırım yeni sayfada yer alacak cevabın için tekrar teşekkürler. Hoşçakal..