Jump to content

annemle yaşadıklarımız


rebelgoth

Önerilen Mesajlar

bunu kesinlikle bi isyan çağrısı olarak görmeyin :)

 

benim annem evdeyken en ufak bi su damlasında bile bağırıp çağırıp kızan birisi insanı okadar çok bunaltıyor ki oturup konuşmaya çalışsan bile konuşamıyorsun .. benim babam vefat etti .. kanser hastasıydı birsebepten düşünüyorumda bu annemin bağrışları insanın sabırlarını zorlaması hasta etti.. şuan bende aynı duruma düşmekteyim gayet sabırlıyım hiç kimseye karşı bir zararım yoktur. defalarca evden ayrılmayı planladım ama babam vefat ettiğinden dolayı aileme ben bakmak zorunda kaldım. ama annemle aynı evde durduğum müddetçe daha fazla yıpranmaya devam edeceğim sadece ben değil kardeşlerimde aynı şekilde..

psikoloğa gitmemiz vs . hiç birşey değiştirmedi. denenecek olan herşeyi denedim. sonuç olarak ayrı eve çıkma fikri kafamı kurcalamaya başladı bir hata yapmadan önce sizlere danışmak istedim umarım yardımcı olursunuz :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sakın ayrı eve çıkmak gibi bir hata yapmayın. Unutmayın ki zaman çok hızlı akıyor, gelecekte pişman olacağınız girişimler bilinç altınızı ele geçirmeden böyle şeyleri kafanızdan atmanızı tavsiye ediyorum. Huylu huyundan vazgeçmez derler, ya onu kabulleneceksiniz veya akıllı telefon alın sabah akşam facebook'ta oyalansın. Hobi edindirin, çiçek falan alın. Sabah akşam yürüyüşe çıkabilirsiniz. Akşamları yatmadan önce beraberce melisa çayı için hem uyku verimini artırır hem de sakinleştirir, stresi de azaltır. Doktor'a danışarak kullanabilirsiniz. Sakın uzlaşma gibi boş şeylerle vakit kaybetmeyin, deneyimlerimden yola çıkarak söylüyorum asla bir faydası olmuyor. Benim kişisel görüşüm bu yönde, umarım aranızdaki sorunu halledebilirsiniz :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sakın ayrı eve çıkmak gibi bir hata yapmayın. Unutmayın ki zaman çok hızlı akıyor, gelecekte pişman olacağınız girişimler bilinç altınızı ele geçirmeden böyle şeyleri kafanızdan atmanızı tavsiye ediyorum. Huylu huyundan vazgeçmez derler, ya onu kabulleneceksiniz veya akıllı telefon alın sabah akşam facebook'ta oyalansın. Hobi edindirin, çiçek falan alın. Sabah akşam yürüyüşe çıkabilirsiniz. Akşamları yatmadan önce beraberce melisa çayı için hem uyku verimini artırır hem de sakinleştirir, stresi de azaltır. Doktor'a danışarak kullanabilirsiniz. Sakın uzlaşma gibi boş şeylerle vakit kaybetmeyin, deneyimlerimden yola çıkarak söylüyorum asla bir faydası olmuyor. Benim kişisel görüşüm bu yönde, umarım aranızdaki sorunu halledebilirsiniz :)

 

güzel yorumunuz için teşekür ederim dediğiniz gibi akıllı bi telefon aldım mesela oyun oynuyor takılıyor eğleniyor vakit geçiriyor ama başında da 2 tane küçük çocuk var evet evden ayrılmak sanırım biraz kolaya kaçmak gibi oluyor :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

güzel yorumunuz için teşekür ederim dediğiniz gibi akıllı bi telefon aldım mesela oyun oynuyor takılıyor eğleniyor vakit geçiriyor ama başında da 2 tane küçük çocuk var evet evden ayrılmak sanırım biraz kolaya kaçmak gibi oluyor :)

Ayrıca o çocuklar da kadıncağızın stresini artırıyor olabilir. Sadece anneye yönelerek tam bir tedaviye ulaşılamaz diye düşünüyorum. Çocuklara da bir meşgale gerekiyor. Özellikle boş olduğun zamanlarda biraz çocuklara da zaman ayır, akşamları mesela çocuklarla, sabahları da hem çocuklar hem de annenle yürüyüşe çıkabilirsin. Akşam 1 saat falan annene zihnini dinlendirmesi için zaman ayırman emin ol stresi azaltır. Özellikle kriz saatleri yaklaştığında evde bir vukaat çıkmadan kadını biraz pijama terlik televizyon ve çay ile baş başa bırakın kafasını dinlesin :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Ayrıca o çocuklar da kadıncağızın stresini artırıyor olabilir. Sadece anneye yönelerek tam bir tedaviye ulaşılamaz diye düşünüyorum. Çocuklara da bir meşgale gerekiyor. Özellikle boş olduğun zamanlarda biraz çocuklara da zaman ayır, akşamları mesela çocuklarla, sabahları da hem çocuklar hem de annenle yürüyüşe çıkabilirsin. Akşam 1 saat falan annene zihnini dinlendirmesi için zaman ayırman emin ol stresi azaltır. Özellikle kriz saatleri yaklaştığında evde bir vukaat çıkmadan kadını biraz pijama terlik televizyon ve çay ile baş başa bırakın kafasını dinlesin :)

günde 12 saat çalıştığım için bazen inanın vakit bulmak zor oluyor :) birde ailemizde 2 tane papağan var birini tam eğittim evin gülü oldu da :D diğerini bakalım yeni aldım eğitiyorum ozaman daha huzurlu olur sanırım ev

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Belki de babanızın hastalığı döneminde yaşadıkları yüzünden bu hale dönüşmüştür? Hepimiz hayatımızda belli sınavlar veririz ve bu bizleri gerçekten çok fazla zorlar. Ailemizin davranışlarını eleştirmeyi bırakıp onları oldukları gibi kabullendiğimizde ve onlara yardım etmeye çalıştığımızda olgunlaşıyoruz demektir. İçimizdeki çocuk sürekli kaçmak istese de, maalesef doğru olan kalıp savaşmaktır bazı durumlarda. Gördüğüm kadarıyla sizinki de biraz durup savaşılması gereken bir dönem. Aslında savaşmak değil, hayatında zor bir dönem atlatmış olan, sinirleri yıpranmış bir insanı huzurlu hissettirmeye çalışmak savaşmak değil, barışmaktır daha ziyade...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Belki de babanızın hastalığı döneminde yaşadıkları yüzünden bu hale dönüşmüştür? Hepimiz hayatımızda belli sınavlar veririz ve bu bizleri gerçekten çok fazla zorlar. Ailemizin davranışlarını eleştirmeyi bırakıp onları oldukları gibi kabullendiğimizde ve onlara yardım etmeye çalıştığımızda olgunlaşıyoruz demektir. İçimizdeki çocuk sürekli kaçmak istese de, maalesef doğru olan kalıp savaşmaktır bazı durumlarda. Gördüğüm kadarıyla sizinki de biraz durup savaşılması gereken bir dönem. Aslında savaşmak değil, hayatında zor bir dönem atlatmış olan, sinirleri yıpranmış bir insanı huzurlu hissettirmeye çalışmak savaşmak değil, barışmaktır daha ziyade...

 

biyerde doğru dediniz :) savaşmak lazım.. bende biri böyle bi sorun yaşarsa diyorum ki savaşman lazım ama o anın içinde olduğunuzda kesinlikle bunu düşünemiyorsunuz benimde sanırım düşünemediğim bi duruma rastgeldi :)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Soyleyeceklerimi lutfen yanlıs anlamayın. Bunu soyleyerek baslıyorum cunku hassas bir konu. Oncelikle basınız sag olsun.

Kanser hastalıgı ile ugrasmak cok zordur. İnsan kim olursa olsun, sevdigi birinin gozleri onunde yavas yavas kaybetmesi kabullenilir bir durum degil. Ustelik ailesi, sevdigi, askı, kocası ise. Ustelik bu durumla bas ederken bir de sizlerle ugrasmak, sizi de dusunmek zorunda olması. ustelik bu lanet olasıca hastalık hastayı da cekilmez bir duruma sokar. Yasadıgım icin biliyorum. Ve sonrasında geriye bıraktıgı o b.ktan bosluk.

Anneni anlamaya calıs. Ona destek ol. Onu yalnız bırakma. Sizi cok sevdiginden emin ol. Lakin arada bir siz kardesler ortadan kaybolup biraz kafasını dinlemesini saglayın. Mesela haftada bir gun, bi kac saat, sinemaya, dısarı falan cıkın. Ayak altından cekilin; ki o da kendine vakit ayırsın. hem ustelik kadınların ozek zamanlara ihtiyacı vardır, kendine bakabilmesi icin.

Evde surekli esofmanlarla dolasmak bile, insanı bunalıma sokar.

Sorunlarını tartısamıyorsanız, kavgaya donusuyorsa ,mektup yazın. onu ne kadar sevdiginizi de ekleyin ama, sorgulayıcı ya da tenkit edici degilde, dusuncelirinizi samimice aktardıgınız bir mektup.

Ukalalık etmek istemem tabi. Ben bu arada anneniz icin daha cok uzuldum. :(

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

böyle olacak artacaktır.daha yaşlanınca ve seneler geçtikçe seninde tahammülün azalacak ona karşı neden onun hastalığının tedavisi yok mu kaybedeli ne kadar oldu babanızı.annenizin ciddi tedaviye ihtiyacı var fakat anlatış tarzınızdan geçmişten beri hep böyle gördüğünüzü düşünüyorum.ondan umudu kesmiş gibisiniz.toptan huyunun değişmesi değil sizi yıpratmasına karşı tedavi olmalı.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

buna yakin birsey de benim annemde var asla onun gibi bagirip cagirmadik sinirlenip kavga etmedimm hep aldat aldimm yaklasik bir bucuk sene sonra fark etti benim bu tuttumumu ve sonra kendi kendine de engel olmaya calismaya basladi ama acaip etkileyen bir durum haberiniz olsun suan ben cocukken bana yaptigi asiri baski yuzunden psikolojik tedavi goruyorumm

 

Mesela babam cok serttir annemde onu kaldiramiyor tahminimce psikolojisi bozuk cunku cok konusuyor bir sorun icin oturmustuk 4 saat baktim hic gikimi cikarmadimmm konustu ama ben ecel terleri doktum hergun boyle gecmez biliyorumm sonra saate bakti kendi bile anladi basini sisirdik dedi ama hareketlere aynen devam 25 yasindayim 25 senedir boyle

 

Ama azaltmak icin aynen hobi bul ona mesela kadinlar mutfakta zaman gecirmeyi sever acim de yemek yapsin cok malzeme al mutfaga rahatlatir birde doktora gidin hic defilse sakinlestirme tarzinda bir ilac verir rahatlatir beraber gidin melisa cayi iyi fikir ama etkisi cok az olay seyler bunlar ama rahatsiz oldugunu belli edersen azalir cunku bilerek yapiyorda olabilir bilerek nasil yapiyor olabilir deme anne sadizmi adli bir yazim var tam bu basligin altinda ona bak

 

Eger yasi ileri seviyedeyse yaslandikca daha kotu oldu bizimkisi buyukannemde oyle 100 yasinda akina geleni konusuyor kimse bakmiyor tek babaannem bakiyor benide cok seviyor seviyor cunku hersezye he diyip geciyorum dinliyormus gibi yapiyorumm bunalmiyorum da yaninda cunku nasil yaklasicagimi biliyorumm ciddiye almiyorumm yasli kadini bunun bilincinde ol

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...