Hac / Paulo COELHO

"Kente dün geldim. El Cebrero yakınlarındaki Pedrafita'dan Compostela'ya giden otobüsü yakaladım. Otobüs iki kent arasındaki 150 kilometreyi dört saatte aldı; bu da bana Petrus'la yaptığım yolculuğu hatırlattı. Bazen aynı mesafeyi iki haftada yürüdüğümüz olmuştu. Biraz sonra San Tiago'nun mezarına gidip Meryem Anamızın deniz kabukları üstüne işlemiş suretine bırakacağım. Sonra da en kısa zamanda Brezilya'ya giden bir uçağa atlayacağım, yapacağım o kadar çok iş var ki. Başımdan geçen her şeyi anlatacağım bir kitap yazmayı düşünüyorum. Ama hemen değil.."

Paulo Coelho 1986'da bir hac yolculuğuna çıktı: Piraneler'den Santiago de Compostela'ya uzanan 700 kilometrelik ortaçağ yolunu yürüdü. Hac, yazarın, hacıların Santiago Katedrali'ne varmak için bin yıldır yürüdükleri bu yolda yaşadığı heyecan dolu serüvenlerin öyküsü. Yalnızca Simyacı romanının yolunu açan ilk önemli romanı olduğu için değil, yazarın felsefesindeki insan sevgisini eksiksizce dile getirdiği için de Hac'ın Coelho'nun yapıtları arasında onsuz edilemez bir yeri var. Hac, sıradışının sıradan insanlarının yolu üstünde olduğunu anlatan büyüleyici bir roman...

(arka kapak)

sectıgım bir kaç alıntı...ımlaya pek özenemıyecegım sımdıden özur dılerım

********

hz isa,müritleri mucize yaratmaya,şifalar dağıtmaya başlayınca,yüce tanrı ya şükretti;böyle işleri bilgili insanlardan saklayıp sıradan insanlara açtıgı ıcın tanrı ya sukretti..dıyecegım tanrıya ınanıyorsak adil olduguna da ınanmalıyız

.......petrus,'bilgeliğin gercek yolu 3 şeyle tanımlanabilir'dedi.birincisi sevgıyı ıcermeli....ıkıncısı hayatına uygulanabılmeli.yoksa bılgelık hıc kullanılmayan bir kılıç gıbı paslanıp işe yaramaz hale gelebilir.

son olarak da herkesın ızleyebılecegı bır yol olmalı.su anda yürümekte oldugun yol gıbı.Santıago yolu gıbı

*********

ögretmek olanaklı olanı göstermektır yalnızca..ögrenmekse onu kendın ıcın olanaklı kılmaktır

**********

düşmanımız agape nın(yakıp kul eden sevgi) bır parcasıdır,kılıcı nasıl kavradıgımızı,ne kadar istedıgımızı,nasıl kullanacagımızı sınamak ıcın ordadır.hem onun bizim hayatımıza girmiş olmasının,hem de bızım onun hayatına gırmıs olmamızın bır amacı vardır.bu amacın sonucları göze alınmalıdır..o yuzden savastan kaçmak yapılabılecek en kötu seydir.savası kaybetmekten de kötudur,cunku yenılgıden her zaman bır seyler ögrenebılırz;ama kaçarsak dusmanımızın savası kazandıgını ılan etmekten baska bısey yapmıs olmayız

*********