Resim mi Fotograf mı?

Günlük konusma ve yazilarda sikça yeralan "resim" sözcügü, çogu kez "fotograf" kavramini tanimlamak için de kullanilir. Oysa fotograf "FOTO" ve "GRAF" sözcüklerinin birlesmesinden olusmus ve yabanci dillerden Türkçemize giren bir sözcük. Foto = isik, Graf çizmek, yani isikla çizmek. Ressamin boyasi ne ise fotograf için de isik o, olmazsa olmaz.Aslinda söyleyen de bilir onlarin fotograf oldugunu ama resim öylesine agiz aliskanligi yapmistir ki bunu degistirmek pek de kolay olmaz.

Resme göre oldukça genç sayilir fotograf. iki yüzyil bile geçmemistir bulunusundan bu yana. Fotografin atasi Camera Obscura'nin ilk kullanicilari ise ressamlar olmustur. Camera Obscura (Latince karanlik oda) bir duvarinda küçük bir delik olan kutu veya oda. Deligin öte tarafindaki görüntü, kutu veya odanin karsi duvarinda ters bir görüntü olusturuyordu. Optik görüntünün ressama hediyesi olan perspektifin resimlere girmesiyle, resim sanati ilk etkiyi almistir. Stüdyolarda çekilmeye baslayan ilk portre fotograflari ise, o güne kadar saatlerce ressamin karsisinda durmak zorunda olan sanatseverleri stüdyolara yöneltti. Bir devrim yasanmaktaydi. Artik sadece asiller degil, herkes resmini (fotografçiya) yaptiracakti (çektirecebilecekti). Fotografa çogunlukla resim dememiz acaba bundan mi kaynaklaniyor?

O güne kadar tartismasiz tek egemen güç olan resmin, belge niteligi fotografin yayginlasmasiyla ikinci plana itildi. Belge olarak fotografin resmin yerini almaya baslamasi ikinci soku olusturur. Bu resmi daha fazla etkiledi ve resim sanatini yeni akimlara yöneltti. Bir anlamda fotograf resmin tetikleyicisi oldu. Uzun süre belge olma özelligini kullanan fotograf ise, teknolojik imkanlarin gelismesiyle resme öykünmeye basladi. Sanat akimlarinin örneklerini resimde oldugu kadar fotografta da rahatlikla görebiliyoruz. Böylece genç fotograf sanati ile olgun resim sanati hep iliski içinde oldular.

Resmin yüzyillar boyu günah sayildigi topraklara gelince; evinin duvarlarini tablolarla süsleyenler giderek artmakta. Kentimizde, resim kolleksiyonu yapan, resimi yatirim araci olarak görenler artik sasirtmiyor kimseyi. Ayni söylemi fotograf için ne yazik ki, söylememiz mümkün degil. Resim ve Fotograf tüketimi nicelik açisindan karsilastirildiginda; fotografin tartismasiz üstünlügüyle karsilasiriz. iyisiyle kötüsüyle binlerce fotograf karesi geçer gözümüzün önünden her gün. Artik kaniksanmis durumda, çogu kez bakmiyoruz bile. Gerek görsel , gerekse yazili basinda çok ilginç olmadikça alici gözle bakilamiyor fotograflara.

Bu çeliskili gibi görünen durum; fotografin resme oranla daha az degerli oldugu izlenimini veriyor. Çok olan sey degerini yitirir. Klasik arz talep dengesi. Kolay elde edilen ise zeten, kolay oldugu için degersizdir! Gerek görsel bombardiman, gerekse herkesin basit bir makinayla fotograf çekebiliyor olmasi, fotografin resimle en büyük farkliligini olusturur. (...) {alintidir}

bu ayrıntıya bende cok dikkat ederım.fotograf hocamız cok azarlardı bizi:) tesekkurler

hmm evet...bizi de fotograf hocamız çok azarlardı zamanında...ukalalık olarak değerlendirirdik...sinir olurduk...ama gerçekten dikkat edilmesi gereken bir fark....

Kimse dikkat etmiyo bu konuya ama kesinlikle önemli bi konu,Ersin Karabulut'da çizgiroman köşesinde bundan bahsetmişti hatta bi hikayesinin tamamı bu konu üzerineydi,teşekkürler paylaşım için:)

resim çizilir fotograf çekilir...

Aradaki farklılığı bildiğim halde pek dikkat etmediğim bir ayrıntıdır aslında...Teşekkürler paylaşım için..