J. D. Salinger

Jerome David Salinger 1 Ocak 1919 New York'ta doğdu, Amerikalı yazar. J. D. Salinger olarak tanınır.

1951'de yayımlanan, yarattığı anti-kahraman Holden Caulfield'ın birkaç gününü anlatan "Çavdar Tarlasında Çocuklar*" en iyi bilinen eseridir. 1965'te yayımlanan "Hapworth 16, 1924"'dan beri, yaklaşık 40 yıldır bir şey yayımlamamakta, münzevi bir hayat sürmekte, 1974`ten beri röportaj vermemektedir.

Salinger, Yahudi baba ve İrlandalı katolik annenin çocuğu olarak New York City'de dünyaya geldi. Kariyerine New York'taki dergilere kısa hikâyeler yazarak başladı. Özellikle "A Perfect Day for Bananafish", kariyerinin başlangıcında önemli yer tutar. Daha sonra Çavdar Tarlasında Çocuklar'da da yer alacak iki serüven (I'm Crazy ve Slight Rebellion Off Madison) daha yayımladı. Çavdar Tarlasında Çocuklar'da Pencey Prep adını alacak olan Valley Forge Military Academy'de okudu. Daha sonra Ursinus Fakültesi'nde bir dönem okudu, hocaları tarafından okul tarihinin en başarısız öğrencilerinden biri olarak görüldü.

İkinci Dünya Savaşı sırasında havacılık eğitmeni olarak orduda bulundu. Daha sonra görev aldığı U.S. 4. Piyade Tümeni'nde savaşın vahşi yüzünü içinde yer alarak gördü. Hemingway ile tanıştı, savaş bitip geri döndüğünde psikolojik olarak çökmüştü. Hemingway'e savaşta yaşadıklarına bağlı olarak hastanede kaldığını yazdı.

Başyapıtı Çavdar Tarlasında Çocuklar (The Catcher in the Rye) 1951 yılında basıldı. Eser, başlangıçta eleştirmenler tarafından pek tutulmasa da daha sonra hem okurların hem de önceleri burun kıvıran eleştirmenlerin hayranlığını kazanmayı başardı. Kitap, asi ve muhakeme yeteneği genelden farklı gelişmiş bir çocuğun, Holden Caulfield`ın ağzından yazılmıştır. Olay örgüsü sadedir. Bazı ülkelerde kullandığı argo dil yüzünden yasaklanmıştır. Yazar tarafından hiçbir zaman doğrulanmamasına rağmen, kitaptaki bazı olayların ve Holden`ın insanlara bakış açısının Salinger`a ve yaşadıklarına benzediği, Holden`ın aslında Salinger`ın kendisi olduğu söylenir.

Salinger daha sonra Franny ve Zooey (1961), Dokuz Öykü (1953), Yükseltin Tavan Kirişini Ustalar (1963) ve Seymour: An Introduction (1959) adlı kitapları yayımladı.

Çavdar Tarlasında Çocuklar`la ünlü olan Salinger, toplumun ilgisinden kaçmaya başladı. New York`tan taşınarak New Hampshire`a yerleşti. Kaçtıkça daha çok ilgi görmeye başlayan Salinger samimi davranmamaya , fotoğraf çektirmemeye, röportaj vermemeye çalıştı.

Kapalı ve gizli kalmaya önem veren Salinger, hayatı boyunca samimiyetsizlik ve ikiyüzlülük içine düşmemeye çalıştı. Çavdar Tarlasında Çocuklar`da toplumdan kaçışına dair ipuçları bulunur:

"...Ortalık oldukça sessizdi, çünkü bizim Ernie piyano çalıyordu. Herifin piyanoya oturması bile, Tanrı aşkına, kutsal bir şeydi sanki. Yani, hiç kimse onun kadar iyi çalamazdı. Piyanonun önünde kocaman lanet bir ayna vardı, Ernie`nin suratına da iri bir spot lamba çevirmişlerdi, böylece o piyano çalarken suratını seyredebiliyordunuz, parmaklarını değil ama; o kocaman moruk suratını yalnızca... Yemin ederim, ben bir piyanist ya da aktör filan olsaydım ve bu sersemler de benim olağanüstü biri olduğumu düşünselerdi, bu durumdan nefret ederdim. Beni alkışlamalarını bile istemezdim... Ben piyanist olsaydım, gider bir kenefe kapanır, öyle çalardım..."

Jerome David Salinger da "Ernie" olmaktan hep kaçmıştır. Kendisini bir bakıma kenefe kapamıştır.

Yapılan bir biyografi çalışmasına açtığı dava sırasında, yayımlamadığı en az iki romanı ve birçok hikâyesi olduğu ortaya çıktı. Davayı, sözü geçen biyografide, tanıdıklarına yazdığı mektuplar da yer aldığı için açmıştır.

2000`de ikinci karısı Claire Douglas`dan olan kızı Margaret Salinger "Dream Catcher: A Memoir" adında bir otobiyografi yayımladı. Kitapta babasının kendi idrarını içtiği, annesiyle çok az seviştiği gibi iddialar yer aldı.

paylaşım için teşekkürler fakat yazarın biyografisinin yer aldığı bölümden çok son paragraf ilgimi çekti

gerçek olup olmadığı belli değil, iddia ediyormuş.

ama ilginç gerçekten =)