Osmanlı'da Oğlancılık

Bu blog yazısı benim değil ama sansasyonel olduğu kesin. Aynen kopyalıyorum.

Osmanlıda Oğlancılık

Bakınız, bir kültürü anlamak için önce o kültürü "tarihselliği içinde" değerlendirmeyi öğrenmeniz gerekir. Fakültelerin TARİH bölümlerinde önce bu öğretilir öğrencilere... Örneğin, Osmanlı kültürüne bugünkü bakışınızla bakarsanız "SAPIK" kültür der geçersiniz...

Ki zaten öyle yapılmıştır... (Okullardaki edebiyat ve tarih öğretmenlerimiz sağ olsun.) Biz, Fatih Sultan Mehmet'in "İstanbul'u alışını" kutlarız da aynı Fatih'in "bir erkeğe yazdığı aşk şiirini" "yok" sayarız... Mustafa Kemal'in Çanakkale savaşını anlatırız da biri "Mustafa Kemal Yalnızdı" derse kızarız...

16 Türk devleti kurduğumuzla "övünürüz" de kimsenin aklına 16 devlet kuranın en az 15'ini yıktığınından söz etmeyiz... (Her Türk devletini da başka bir Türk devleti yıkmıştır ha...)

Bu anlamda Osmanlı kültürüne, Osmanlı Divan ve Halk şiirine bakışımız hep "sorunlu" olmuştur. İşimize geldiğini almış, işimize gelmediğini yok saymışızdır. Örneğin Cumhuriyet sonrası Divan şiirini reddetmiş, Halk şiirini öne çıkarmaya çalışmışız da, o halk şairlerimizin de Osmanlı olduğunu unutmuşuzdur. (Bırakın eskiyi... Mustafa Kemal , İsmet İnönü, Kazım Karabekir... Osmanlı paşaları değil miydi?)

Halk şiirini "halkın dilini kullanır ve halkın acılarını anlatır" diye anlamışızdır da; oysa en "baba" halk şairlerimizin "halkın acılarından çok sevgililerini anlattığını" pek okumadığımızdan o halk şairlerinin bu tür şiirlerini "pas" geçmişizdir...

Önce şunu bilelim.. Osmanlı toplumu bir "şeriat toplumu" asla olmamıştır... Yani "bugünkü İran ya da Afganistan'ın Taliban'ı" değildir Osmanlı... Görünüşte bir "şeyhülislam" vardır da "asla" "ulema" sınıfı yönetmemiştir Osmanlıyı... Şeyhülislamı padişah atamış, atanan şeyhülislam da padişahın dediğinden pek çıkmamıştır... Çıkar gibi görünenler de görevden alınıp bir eyalete "vali" ilan edilmiş, ilan edilir edilmez de boğdurulmuştur.. Osmanlı da öldürülen "şeyhülislam" yoktur... Şeyhülislam, padişahın dediklerine "hık mık" ederlerse, o görevden alınır, bir eyalete vali ilan edilir, sonrada da boğdurarak öldürürlerdi... Yani Osmanlı'da atanan şeyhülislam, ancak siyasi göreve alınınca idam edilirdi.. (Şimdiki İran'da bir ULEMA'yı boğdurmak AHMETİNECAT'ın bile yapacağı iş değildir...)

Osmanlı kültüründe Halk şairlerinin yaşamları pek bilinmez; ama Divan şairlerinin ve padişahların neredeyse doğum ölüm günleri bile bilinir. (Bakınız biz Mustafa Kemal'in doğum gününü bilmeyiz...) O nedenle günlük yaşamaları da mercek altındaydı... Divan şairinin en büyük dileği "saraya" girmekti... O dönemde padişah, güçlü ve anlamlı şairlere sarayında yer açar, (biz cumhuriyette hapse attık) onlara adeta dokunulmazlık verirdi... Koca Kanuni Sultan Süleyman, BAKİ'nin onca şımarıklarına bile katlanmıştır...

Osmanlı padişahları, entellektüelleri ve zenginleri için yaşam, "yaşamdan alabildiğince zevk almak" tı. Dünya devletiydi ya Osmanlı... (ABD başkanı oral de sekreteriyle oral yapmıştı da kimse sesini çıkaramamıştı.. ABD dünya devletiydi.. Bu yüzyılın... ) Evli oldukları ve çocukları oldukları kadınlar yanında "cariyeleri", "sevgilileri" hatta "oğlanları" vardı...

Osmanlı da üst düzeyde yaşanların onca kadınlarının yanında bir de "oğlanları" vardı... Bu oğlanlar genellikle yakışıklı genç Hıristiyan çocuklardan oluşurdu... Osmanlı üst düzeyde yaşanları "kadınla birlikteliği" ancak "çocuk yapmak" diye düşünürlerdi... "Oğlanı" olmayan bir üst düzey yaşayan Osmanlı, pek ciddiye alınmazdı... "Oğlanı olmak" zengin ve güçlü olmanın bir göstergesiydi...

CEVDET PAŞA (koca "Cevdet Paşa Tarihi" yazan Osmanlı tarihçisi) Tanzimat ilan edilince (bugünkü AB yasaları gibi düşünün) "ya şimdi OĞLANLARIMIZI saklayacağız" diye yazmaktaydı...

Bakınız, o İstanbul'u fetheden FATİH SULTAN MEHMET "Avni" mahlasıyla bir erkek Hıristiyan gence neler yazmış :

Bağlanmaz firdevse gönlünü Galata'yı gören

Servi anmaz anda ol serv-i dilara gören

(O servi boylu sevgiliyiyi Galata köprüsünde gören bir daha gönlünü Firdevse bile bağlamaz.)

Bir firengi şiveli İsa gördüm anda kim

Lebleri dirilmiş der idi İsa'yı gören

(Bir Batılı şiveli İsa gördüm, dudaklarını gören İsa dirilmiş derdi (sanki onu isa diriltmiş sanırdı)

Akl-ü fehmin din-i imanün nice zabteyleyesin

Kafir olur mu müselmanlar o tersayi gören

(Aklımı imanımı nasıl kısıtlayayım, onu o Hıristiyanı gören kafir olur )

Kevseri anmaz o içtiği mey-i nabi içen

Mescide varmaz o verdığı kilisayi gören

(Peygamber kevseri içse de o hıristiyanı gören mescide bile varmazdı)

Bir firengi dilber olduğunu bilürdi Avni ya

Bel-ü boynunda o zünnâr-ü çelipâyı gören

(Belki Avni bir Hıristiyan bayan sanırdı onu da beline takdığı kuşak olmasa)

Aklım elverdiğince çevirdim de bu şiirde Fatih'in söz ettiği kişi bir kadın olamaz... Hıristiyan

kadınlar bellerine "ZÜNNÂR" bağlamaz.... Onu sadece papazlar ve keşişler bağlar. Zaten AVNİ de (Fatih de) "bir Hıristiyan dilber sanırdım onu..." diyerek belirtiyor bunu...

Ben diyorum ki "bu durumu devrine göre anlayın" hepsi bu...

Şimdi "oğlancı" olmak "sapıklıktır" da o dönemde ŞAN dır...

Fatih Sultan Mehmet'in "Hıristiyan olan annesinin etkisiyle" saraya bir "kilise" yaptırmak istediği; ama halkın tepkisini çekmekten korkan yakınlarının bunu engellediğini yazsam... Hatta ve hatta, annesini çok seven Fatih Sultan Mehmet'in, bir ara "acaba Hıristiyan mı olsak" diye düşündüğünü...

Dedim ya... Olanlar başka / olması gereken başkadır....

Sorun, olanları anlamak, Tarih gerekenlerle UĞRAŞMAZ...

"Osmanlı ve oğlancılık" la ilgili çok açık net şeyler yazarım da "blog" izin vermez...

Sadece en güçlü kişi görünen FATİH SULTAN MEHMET'le yetindim.. (Kanuni Sultan Süleyman'ın "MUHİBBİ" mahlasıyla yazdığı şiirleri almayayım...)

Yuh Bilmiyordum Ya Pisikolojim Bozuldu Okuyunca İnanmak İstemiyorum

Tessekurler Serpantine

Bazı kesimlerin büyük tepkilerine maruz kalacağı kesin.

lisedeyken bir tarih hocamız vardı çok severdim kendisini, bir tarihçi öyle olmalı bence. şuan ne yapıyor acaba... neyse. bize anlatırdı bunları üstü kapalı, kendisini ciddiyetle dinlemek isteyene tabi. ben gerçekliğine inanıyorum, istanbulda birkaç semtin ismi oradan geliyor hatta. ayrıca yazılmış eserlerde var; kışın erkekle yazın bayanla birlikte ol diye tavsiye niteliğinde. malum tabi vücut ısılarından dolayı.

Pff, doğrudur bence... Yabancı hayranlığımız o zaman bile varmış.

O değil de, oğlancılar ve çocuk tacizcileri şu zamanda da bulunuyor. Eskiden olamaz diye bir şey yok. Kaldı ki, bu tür durumlar ruhsal ve psikolojik bozukluklardan ileri gelir. Yıllardır ülkemizde de bu tür sapıkça çarpık ilişkilere ait haberler de çıkmıyor değil. Hele ki bu kişiler devlet tarafından görevlendirilmiş memur,işçi gibi sınıflara ait kişiler oluyor genellikle. Tabi sapıklığın mesleği yoktur. Ancak haberlere yansıyan kısmı bu tabi.

Osmanlı padişahlarının tümüne de sütten çıkmış ak kaşık diyemeyiz. Kaldı ki kimse öyle değil.

Maslov'un bir sözü vardır. "Elinde çekiç olan herkesi çivi olarak görür" diye. Bunu da eklemek istedim.

Burada oğlancılıktan kast nedir ki. Çocuklarla ilişkiye girmek mi yoksa homofobik ilişki mi?

Resmi tarihi sevmem ama bu iyice nefret etmemi sağladı.

İzin al Maderden Cuma namazına deyu/ Gidelim sevdiceğim seninle Sadabada?

Bukadar uzun bir yazı için açıkçası kendimi yormadım.

Oğlancılıktan kastınız ufak çocuklarla ilişkiye girip sübyancılık ise buna kesinlikle lanetle yaklaşmak gerek.

Fakat bahsettiğiniz homosexüellik veya aynı cins ilişki(aşk,cinsellik v.b) ise sizi kınıyorum tamamen. Sizin 'insanların' (tarihte yaşamış veya çok büyük statüye sahip şahıslarda olabilir sonuçta insan.) tercihlerine veya kararlarına veya ideallerine veya zevklerine hiç bir şekilde hakaret etme veya saldırma gibi bir lüksünüz olamaz, yokta zaten.

Sonuçta tümü insanın kendi inancına kendi düşüncelerine bağlıdır ve bu hakkını zedeleyecek en ufak bir şey söylemezsiniz.

Eğer böyle bir şey yapıyorsanız gerçekten kendinizi bir gözden geçirmenizde yarar vardır. Veya hiç uğraşmayın çöpe atın kendinizi. Unutma normal,homosexüel,transsexüel,beyaz,siyah veya gri eğer bir kalp taşıyorsa senden hiç bir farkı yok!

bakınız nedim'in -şarkı-ları

Evet gerçekten cesurca bir yazı buraya taşıyana da teşekkür etmek isterim. Osmanlıda oğlancılık derken kastedilen homoseksüel ilişki. Fairytale nickli kullanıcınında dediği gibi kışın kadınlar yazın ise oğlanlarla beraber olunmasını öğütleyen eserler var.

Ancak osmanlıda oğlancılıkla ilgili belkide en ünlü bilinen eser Gelibolulu Mustafa Ali'nin yılında 2. Selimin katibi olduktan sonra yazdığı"Mihr ü Mâh" isimli eseridir. Kavaidü’l-Mecalis isimli eseri ise Sultan Üçüncü Murad'ın isteği ile yazılmış ve çeşitli meslek erbabının nasıl davranması üzerine yazılmış bir adab-ı muaşeret kitabıdır (hayatını incelemek isteyenler için http://www.gelibolu.bel.tr/bpi.asp?caid=245&cid=320) Bu kitabında ise Bıyığı terlememiş ve sakalı çıkmamış olanlar takımı ile ilgili 2-3 sayfa ayrıntılı açıklama yapar. Hangi yörenin oğlanı daha iyi, hangisi ince belli vs. diye. Kitap Tercuman Yayınlarından çıkmıştı adı da Görgü ve Toplum Kuralları Üstüne ziyafet sofraları.

Buyrun bu linkte kitabın ilgili sayfalarını görebilirsiniz;

http://www.odatv.com/n.php?n=osmanli-tarihinde-oglancilik-2301111200

Kısacası Osmanlıda uyuşturucuda alkolde tütünde homoseksüel ilişkide vardı. Tarihteki herhangi bir zamanda bulunmuş bir toplumu bugünkü değer yargıları ile değerlendiremez ve eleştiremeyiz yanlış olur. Bugün toplum normları ve ne yanlış ne doğru ayrımı diyebileceğimiz görgü kuralları o zaman aynı değildi. Ne o zamankiler kesin doğruydu ne bu zamandikiler kesin doğru diyebiliriz. Şimdi bakınca sapıklık gibi gelen davranışlar o zamanın normaliydi buna böyle bakmak lazım. Yazıda dediği gibi Fatih Sultan Mehmedin Avni Muhtasar adıyla yazdığı şiirler ortada iken hele!

Eski Roma'da kadınlar sadece üremek için olan varlıklardı, oğlanlar ise zevk için en basitinden. Bundan 1000 yıl sonraki toplumların bizi nasıl değerlendireceklerini bilmiyoruz. Nee cinsel ilişki mi iğrenç ve sapıkça demeyeceklerini bilebilirmiyiz?