Hint Ezoterizminde Ölüm ve Ahiret Hakkındaki İnançlar

Ruh hakkında ne diyorlar? Asu (ruh), manas (zihin, düşünce), atman (benlik, öz varlık, zat, nefs, canlandırıcı), prana (hayat enerjisi, hayat soluğu) gibi çeşitli adlarla gösterilen ruhun, şuursuzluk hâllerinde, bedenden ayrılıp, beden yakıldıktan ya da gömüldükten sonra da varlığını devam ettirdiğine inanılmıştır. Ruhun ölmezligi kabul edilmiş olmakla beraber, şahsî varlığını maddî olarak koruduğu bildirilmiştir. Agni ilâhının kudretiyle temizlenmiş, bütün eksikliklerden kurtulmuş olan bedenler (astral ve esirî bedenler) öbür dünyadaki varlıklarına devam ederler.Burada "Agni" (ateşle temsil edilen) yüksek vibrasyonlu tesirlerdir. Bu yüksek vibrasyonel etkiler, astral, esirî veya mantal bedenleri gerçekten vibrasyonlarını yükseltmek suretiyle İslah edebilirler. Karmik yüklerden kurtuluşun bir çaresi de budur. Şöyle açıklayalım: Bir varlığın bedenini terk ettikten sonra spatyoma geçişi normaldir. Orada kendi kendine bir hesaplaşma durumuna girmesi de gayet normaldir. Karmik bir yük ve ağırlık akında kendi kendine sorduğu sorular, otomatik olarak karşısına çıkan bazı problemler vardır. Bu problemleri, bu halledilmemiş konuları çözümlemesi gerekir.Bunları imajinatif olarak ya da düşünsel bakımdan, iç vicdan bakımından çözümlediğini kabul edelim. Kendisindeki bu vibrasyonel yükseklik nasıl sağlanacak? Astralindeki değişiklik nasıl meydana gelecek ki, daha üstün alanlarla bir irtibat kurabilsin? Vedalar'daki "ateş" esasında yüksek vibrasyonel bir plânı ifade eder. Bunun gerçek sembolizmi, "yüksek vibrasyonel titreşimlerdir." Bu etkiler özellikle yönlendirilir. Bir evreden diğer bir evreye geçecek kimselerin ateşle temizlenmesi, cehennemden geçmesi budur. Oldukça sarsıcıdır. Astral bedendeki psişik hızlanmayi yükseltmek biraz zorcadır. Fakat yapılmayacak bir iş de değildir. Bu, büyük yardımlarla gerçekleştirilebilmektedir.

Vedalar'da ruhların bir bedenden diğerine geçme inancı henüz yoktur. Öteâlemde tekrar doğmalar ve ölümler inancının başlangıçlarına Brahmanalar'da rastlanır. Ölünün ruhu, yukarı, havaya doğru, babaların geçtiği yoldan "Ezelî Aydınlık Ülkesi"ne gider. (Bu seyahatte ölünün cesedini yakan Agni'nin rehberlik ettiğine inanılması doğaldır.) Göğe gelince, ruh tamamıyla eski bedenine girip, "Yama" yanında hoş vakit geçiren babalarına rastgelir. (Demek ki, bu "baba'lar orada rehber varlıklar olarak rastlanan "richi"ler, "gurular" anlamındadır. Ruh perisprisiyle mevcut bulunmaktadır.) Ruh Yama'dan oturacak bir yer alır. Çatapata Brahmana'ya göre, ölü bu dünyayı bırakınca, günahkârları ya­kan fakat iyilerin geçmesine izin veren iki ateş arasından geçer. Bu bize İslâm ezoterizmindeki "Sırat Köprüsü"nü hatırlatmaktadır. İyiler ya babalarının yolunu ya da güneşe giden yolu tutarlar. Upanişadlar, daha iyi için iki yolun bulunduğunu söylemektedirler: Biri, Mutlak Ruh'u bilenlerin yoludur ki bu yol Brahma'ya gider. Bilgisi eksik olanlar ise göğe giderler. İyi işlerinin karşılığını görüp, tüketince tekrar dünyaya yeniden doğmak için dönerler.

Psişik hızlanma: Ruhsal titreşim düzeyinin yükselmesi Diğer taraftan, kendi benliğini (gerçekliğini) bilmeyenler geri ruhların karanlık dünyasına gider ler ve sonra dünyada tekrar doğarlar. "Kata Upanişad" öteâlemin sırrını aydınlatmak için Naciketas öyküsünü anlatmıştır. Ölüler Ülkesi'ni ziyaret eden Naciketas, göğe gidenlerin ve ölmezliğe lâyık olmayanların tekrar ölüm kudretine düştüklerini, varlık dairesine girerek tekrar başka bir bedenle doğduklarını öğretmiştir.