Şu an sarhoşum bölümü..Tüm sarhoşlar buraya :)

İLK BAŞTA MUTLU BAŞLAMIŞTIM ŞİMDİ BİR HÜZÜN VAR ANASINI AVRADINI S***M BÖYLE KADERİN

https://www.youtube.com/watch?v=uA_Jg3SfVs4

Döndük En Başa

ar yu rediyyyyyyyy

Geceyi Çorbayla Tamamlayıp Yatcam

Yoğurt koydum dolaba hâlâ kulagimda

Ben yatiyom

[video=youtube_share;m7PE4-aQhVY]https://youtu.be/m7PE4-aQhVY

Flashback! Memories punish me once again.

Sometimes I remember all the pain that I have seen.

Sometimes I wonder what might have been...

Cheers....!

Koca bi sacmalik. Haftanin her gunu ictim biri bile iyi gelmedi.

keske bu konu bir kamp cadiri olsa bir battaniye yeter burda uyuyup burda kalsam hep

keske bu konu bir kamp cadiri olsa bir battaniye yeter burda uyuyup burda kalsam hep

bak hala burdayız,

Ekrana boş boş bakarak yaşlanacağım.

Gün erken başladı

Bu başlığa 2014'te 42. sayfasına düşmemle birlikte hayatımda bazı şeylerin bir daha asla eskisi gibi olmayacağını bilmiyordum. Forumda "Şu an nasılsın?"dan sonra en sevdiğim diğer başlık bu. Çünkü burada anılarıyla sabit gerçek Yosun var. Bazı şeyler hiç değişmiyor, değişmeyecekte. Ama Oğlak hatunuyum ben neticede, her zaman olduğu gibi bir B hatta C hatta D planım da var elbette. Çok uzun yazasım da var ama şu evrede susmak bu planın en önemli parçası gibi. Neyse devam ----* bu simgeyi sigaraya benzettim şimdi.

Bu başlıkta geriye gittiğimde kendi "cevapsız bırakılmış" çığlıklarımdan başka hiçbir şey görmüyorum, "ölüyorum" derken ciddiydim genelde. Şimdi de beyin ölümüm gerceklesmediğinden teknik olarak yaşıyor olmakla suçlanıyorum. Hayatıma devam etmekle yargılanıyorum. Hatta susmamla bile öfke duyuluyor bana. Bencillik bir kurtarıcı seçenek belki. Peki ben hak ettim mi? Sanmıyorum. Ve hala hicbir şeyin değişmediğini görüyorum. Bebekler doğuyor insanlar ölüyor yıllar geçmiş hayat bitiyor hatta başlangıç noktası da flu. Ama herşey aynı. Hala hayatimdaki hatta gecmisimde bıraktığım insanlar bile bir şeylerin olması için benim bir şey yapmamı bekliyorlar. Belki de en çok ben haketmedim... Zaten kırılmak bile hakkım olmadı çoğu zaman. Ben kimseyle kaçak dövüşmedim, kitaplar dolusu yazdım, bağırdım sesim kisilana kadar. Çok zor arkadaş edinebildigimden ve zor sevebildigimden gururu sadece babama yaptim, onu da hakkıyla. Ruh halim çok bozuktu belki ama, ruh halime kurban etmeyecek kadar incelikli oldum sevdiklerimi. "Eğer sesimi çıkarmazsam babam bana hiç kızmaz, beni hep çok sever." dercesine sarıldım büyük bir çaresizlikle o sevebildiğim birkaç insana. Ben neler yaptım? Yaptıklarım aslında dile getirilemeyecek kadar somut ama, insanların kendilerine "Ben ne yaptım?" deme yetisi kaybolmuş... Buna rağmen sanki çığlık atan ben değilmişim de bir yabancıymış gibi sanki. Duymamazlıktan gelinmiş yada böylesi daha kolaymış bilmiyorum. Zor şeyler, hayatta kalmak için filan savaşmak. Bunlar yürek işi çünkü. Kime neyi "Yapma" dediysem, "Sonu böyle olacak." dediysem zaman içinde doğru çıktı söylediklerim.. Haklı olmak meziyet değil mutlu olmayı yeğlerdim. Ben kim için neydim? Neydim ben. Aşık bir kadından, şemsiye kostümü giymiş bir dosttan yada yara pomadından başka? Kim için ne anlam ifade ettiğimi sorgulayacak kadar çok dayak yedim ben. Insanlar düşünceleriyle değil eylemleriyle tanımlanırlar. Böyle üzgün, böyle arabesk kadın portreleri çizmek hiç hoşuma gitmiyor aslında bunun için biraz fazla egoistim ama; hanginiz gece kafanızı yastığa koyduğunuzda buna benzer yüzlerce soru sormadınız ki kendinize. Fiyakalı kaybedenleriz işte, "Grunge is not dead." derdim hep. Grunge ölmüş. Kurt'la beraber gömmüşler onu da. Insanlar kapiyi tiklatmaya dahi tereddüt ederken, kovulduğum kapıyı çalmadım direk kırdım ben, ellerim parçalandı. Ama hiçbiri hiçbir işe yaramadı. Hiçbiri hiçbir ise yaramadı. Ha bu arabesk edebiyat gibi duran cümleler benim hayatımın kaba ve sadeleştirilmiş gerçekleri. Aslında bir de yazılamayanları okuyun siz. Bir de yazılıp silinenleri. Dakikalarca boş bakılan ekranları okuyun. Francis Bacon, Yeni Atlantis. Bu kitabi görmeye bile tahammül edemiyorum. Ama hep gözüme o ilişiyor. Latincesi. Inatla sık sık aynı şarkı çalıyor Powerturk'te. Geçen gün adamın biri bana bu burç hangi tarihteydi dedi hatta. Bu ara sol tarafımın üzerine yatınca uyuyamıyorum. Ve yine kulaklık takarak uyuyorum. Bir şeyler dinlemesem de tikirdasin mutlaka. Yolda yürürken insanların çantasında yada kıyafetlerinde ne yazdığına çok dikkat ediyorum. Alone marka bir çanta vardı mesela. 17 yaşındaydım. O yazıyı görüp üzülmek en büyük alışkanlığımdı. O gün bugündür hep dikkat ederim insanların hangi kelimeyi giymeye değer bulduğuna. Vodka bardaklarını hep gereksiz uzun bulmuşumdur mesela. Yaşıyorum ben, tabiatım gereği. Ölemiyorum da. Bakmayın siz böyle konuştuğuma, 1 saat sonra ararım dedi herhalde "trafiğe" takılmış olacak... Kafa boş. Kafa.

Nihayet iyi bir sarhoş olup buraya kadar gelebildim.

Ne demiştik?Alkol acılarını unutman için değil,onlardan bir çırpıda kurtulamayacağını hatırlaman içindir.

Bu Aşk Beni Diyar Diyar Gezdirir...

Bu Dünyada Aşk Masalmış

Koskoca Bir Yalanmış

Sevip Sevip Sevilmeyen

Çıra Gibi Yanarmış

Buzbağ İçtim Başım Dönüyor

Bide BAktım Ki Yar Geliyor

Cakamı Sattım Selamı Çaktım

Almadı Babam Zor GEliyor

Zor Geliyor Zor Geliyor

Buralar Bana Dar Geliyor

Kansızın Kızı Elleri Sevmiş

Ah Buda Bana Ar Geliyor

Zor Geliyor Zor Geliyor

Buralar Bana Dar Geliyor

Kofigin Birine Göönlünü Vermiş

Ne Deyim Gardaş Zor Geliyor

Kader Elbet Güler Bana

Mevlam Acır Ağlayana

Fırat Gibi Kanım Aksın Ki

Kül Oldum Yana Yana

Buzbağ Diktim Başım Dönüyor

Yarim Evden Çıkmış Gelin Gidiyor

Ciğerim Yanıyor İçim Kanıyor

Sevmiştim Babam Zor Geliyor

İskambil Kağıtlarında Kupa Zengin Kısmı Temsil Eder

Sinek İse Alt Tabakayı Fakir Kısmı Temsil Eder

Ben Bir Sinek Valesi Olarak

Bu Parçayı Tüm Kupa Kızlarına Hediye Ediyorum...

Söyle Abla Söyle

[video=youtube;pfkzWKdjG-k]

Bu Aşk Beni Diyar Diyar Gezdirir...

Gezdirme di