Şeytan'la Söyleşi

...Meleklerin ninnileriyle mi büyütüldünüz?

İşte o zaman Şeytan'ın fısıldadıklarını

çok daha iyi duyabilirsiniz...

 

 

 

 

- Siz nihilist misiniz?

-Hayır, ben sadece neyin ne olduğunu bilmiyorum. Bilebileceğimizi de sanmıyorum. Üstelik bilmemiz gerektiğini de hiç düşünmüyorum.

 

***

 

-Ama bütün fısıldadıklarınız ahkamlarla dolu...

-İyi ya, ben de bunu demek istemiştim.

-Hiçbir şey bilmeden her şeyi bilidiğinizi iddia ediyorsunuz.

-Tam üstüne bastın. Başka türlüsü saçma olurdu. Bir şeyler bilidiğini sanarak birşeyler iddia etmek- işte bu budalalıktır. Ben hiçbir şey bilmediğimi bildiğim için her şeyi iddia edebileceğimi biliyorum. Çünkü böyle bir alemde her düşünülen ve her söylenen geçer akçedir. Alem buysa filozof benim.

 

***

 

-Bu da bir tür budalalık değil mi?

-Kesinlikle ama bu budalalığın daha aklı başında bir türüdür.

-Söz oyunları bunlar...

-Ağzımdan çıkan her sözün sağlam bir kefili var, merak etme.

-Kim o?

-Felsefe

-Yine parlak bir cevap ama içi boş...

-Doğru, bazen ne söylediğimi tam bilemiyorum ama anlar gibi oluyorum. Bazense ne anladığımı tam bilemiyorum ama söyler gibi oluyorum. Ne bildiğimi tam söyleyemediğim ama anladığım gibi de oluyor. Hatta ne anladığımı tam söyleyemediğim ama bildiğim gibi de oluyor. Filozof muyum neyim?

 

***

 

-Deli saçmalıkları bunlar...

-Evet bende bir türlü karar veremiyorum - Hakikat sırlarla mı dolu, zırvalarla mı? İki bin beş yüz yıldır felsefenin en temel sorunu bence bu.

 

***

 

-Siz aklı başında görünüyorsunuz ama düpe düz delisiniz.

-Yine tam üstüne bastın.Düşünmeye başlıyorsun. Bütün akılcılar gibi bir deli olmaktansa, aklı başında bir deli olmayı tercih ederim. Çünkü akılcılık deliliğin en zararlı; aklı başında olmak ise en keyifli türüdür.

 

***

 

-dır'lı,-dur'lu konuşmayı çok seviyorsunuz.

-Bir türlü -dır'lı, -dur'lu yaşamayı beceremediğim için.

-Küstahsınız...

-Korkarım insanlardan, onun için korkutmak isterim.

-Edepsizsiniz...

-Yok canım, nerede bende o yürek! Utanırım sık sık, onun için utandırmak isterim.

-Onun bunun kulaklarını fısıldadıklarınızla tabii...

-Korkağım dedim ya.

-Kötümser, kasvetli, kabız, karanlık ve şüphecisiniz.

-İşte bu yüzden şamatacıyımdır. Mecburiyetten. Başka türlü nasıl çekebilirim kendimi?

-Bu kadar zor ha?

-Kendi canımdan başka kimsenin canını sıkmak istemem.Zor olan bu.

-Kendinizle alay mı ediyorsunuz?

-Başkalarıyla alay etme hakkımı muhafaza etmek için kendimle alay etmeliyim.

-Yine parlak bir söz!

-Kendini beğenmişin büyüğü kendiyle alay ederken bile gizlice kendini över.

-Aman bu ne içtenlik, bu ne açık sözlülük!

-Doğru.Kendini gizlemek mi istiyorsun? O zaman kendin hakkında ya hiçbir şey söyleme ya da her şeyi söyle. Aynı karanlığa çıkarlar nasıl olsa.

 

 

...Sadece Şeytan'ın vesveselerini duyuyorsanız -delisiniz.

Sadece Tanrı'nın ayetlerini duyuyorsanız -peygambersiniz.

Ama her ikisinin sohbetini bir müddet dinliyor,

sonra da kalkıp bir reçelli ponçik yiyorsanız,

muhtemelen aklı başında bir insansınız...

güzel yazıymış bu arada aramıza hoşgeldin

güzelmiş çok laubali gördüm şeytanı...

hoşbuldum

.

-Yine tam üstüne bastın.Düşünmeye başlıyorsun. Bütün akılcılar gibi bir deli olmaktansa, aklı başında bir deli olmayı tercih ederim. Çünkü akılcılık deliliğin en zararlı; aklı başında olmak ise en keyifli türüdür.

ne diye bilirim ki ; tebrik ederim

sanırım seni takip ediyorum

cok hoş,tebrıkler,

o zaman ben şeytan mıyım