Geçmiş Yaşam Paradoksları

ANILAR, İZLER

İleride de göreceğimiz gibi bu durum, özellikle de önceki hayatlarda yaşanmış bir travma söz konusu ise, geçmiş yaşamlara ait “izlerin, anıların” kişiyi daha sonraki yaşamlarında da etkilemeye devam ettiği gözlenen geçmiş yaşam terapileri için alışılmış bir durumdur. Herhangi bir travma sonucu, “Bir daha asla aşık olmayacağım.” ya da “Erkeklere güvenilmez.” gibi hiç de akıllıca olmayan önyargılara dönüşen kararlar almaya yöneldiğimiz bilinen bir şeydir.

Duygusal durumlar herhangi görünür bir neden olmaksızın kişiyi etkilemeye devam edebilir ve bu nedenle tekrarlayan nefret ve intikam duyguları ortaya çıkabilir. Öyle görünüyor ki bunlar sıklıkla bir önceki yaşamda deneyimlenen en son duygusal durumlardır.

Fiziksel izler de bir diğer türüdür. Şimdiki kötü cilt durumu daha önceki bir hayatta diri diri yanmış olmak gibi bir bedensel travmadan kaynaklanabilir. Migrenler, bazen daha eski bir hayatta kafaya darbe almaktan dolayı gelişebilir.

Geçmiş yaşam terapilerinde çok az sayıda Şiba (Sheba) Kraliçesine rastlanmaktadır, karşılaşılan karakterler genellikle sıradan erkek ya da kadınlardır. Üstelik, geçmiş yaşamlarında kendilerini karşı cinsiyette ya da farklı bir ırkta görmek bireyler için şaşırtıcı olmaktadır.

Geçmiş yaşam terapisi nasıl yapılır? Bu alanda eğitim görmüş olması gereken terapist genellikle iki yaklaşımdan birini kullanır. İlki, ipnoz, ya da gevşemeyi içeren, zaman içinde, belki kısa zaman aralıkları ile geriye gitme ya da uzun bir koridordan yüründüğünü ve bir önceki yaşama açılacak kapıya doğru sürüklenildiğini tahayyül etmek gibi telkinlerle birlikte yürütülen yaklaşımdır. Diğer yaklaşım ise, geçmiş yaşama ait duygulara “köprü” metodu ile bağlanarak ve böylece görüntülerin ve seslerin tekrar canlanmasını sağlayarak kişiyi şu anda ilgilendiren probleme onu konsantre olmaya teşvik etmektir.

Terapist hiçbir yönlendirme yapmaksızın sadece açık sorular sorar ve sonuçta deneyimlenenler birey tarafından ilişkilendirilir. Genelde oldukça faydalı bir etki oluşur.

TEKRARDOĞUŞ

Geçmiş yaşam terapisi doğal olarak tekrardoğuş fikrine dayanır. Doğu insanları tekrardoğuşu çok önceden kabul etmişler ve insanların yaşamdaki iyi ve kötü davranışlarının bir sonraki hayatlarındaki durumlarını yönlendirdiği şeklindeki karma fikrini geliştirmişlerdir. Hindular bu düşünceyi ilk kez Veda ve Upanişad öğretilerinde dile getirmişlerdir. Budistler de reenkarnasyonu varoluş düzenlerinin merkezi olarak görürler. Tibetin Kadim Ölüler Kitabı bugün için ölüme yakın deneyimler olarak adlandırdıklarımızı ve ölüm ile tekrardoğuş süreçlerini bütünüyle tarif etmektedir. Dalai Lama, her enkarnasyonunda, aynı bölgede yaşayan ve diğer testlerle birlikte bir önceki hükümdara ait nesneleri tanıyan bir çocuğu arayan gruplar tarafından seçilmektedir.

Tekrardoğuş aynı zamanda eski Mısır’da, Yunanistan’da, Çin’de ve hatta ilk Hristiyanlarca da kabul edilmiştir. Fakat imparator Jüstinyen’in politik hileleri sonucunda bu fikir Hristiyan Alemi içinde bastırılmıştır. M.S. 553’te Jüstinyen tarafından bir araya getirilen 5. Evrensel konseyde üç oy ile sadece bir tek hayatımız olduğuna karar verildi. Oylama bir bakıma adaletsiz bir şekilde gerçekleşmişti çünkü o zamanki Papa hapisteydi ve batı rahiplerinden hiçbirisi toplantıya katılmamışlardı. Daha sonra tekrardoğuşa inanmak dine aykırı ve cezalandırılacak bir durum olarak kabul edildi. Doğal olarak bu afaroz batı düşünüşünü asırlarca etkiledi. Batıda bu fikir sadece 19. Yüzyılın sonunda spiritüalistler ve teozoflar tarafından tekrar canlandırıldı.

KANIT

Reenkarnasyonun kanıtı nedir? Bugün bile bu ülkede bu konu resmi ortodoks bilimi tarafından hala bir tabu olarak görülmektedir. Fakat nispeten daha tarafsız bir kültür olan Amerika’da, bir araştırmacı vakalar toplamak için uzun yıllardır çok dikkatli bir şekilde çalışmaktadır.

Virginia Üniversitesinden Prof. Ian Stevenson, reenkarnasyonu destekleyen çok sayıda veri toplamıştır. Tipik olarak, küçük bir çocuk, başka bir aile ve ev hakkında konuşmaya başlamaktadır. Pek çok durumlar incelenmektedir ve bazen çocuk çok kuvvetli deliller vermektedir, örneğin, bazı gizli ve değerli şeylerin yerini açığa çıkarmaktadır.

Stevenson’un titizlikle yürüttüğü en son araştırma, doğum izleri ya da doğum kusurları ile geçmiş yaşamdaki ıstıraplı yaralanmalar arasında bağlantılar bulmuştur. Geçmiş yaşam terapisinde, kişinin bir önceki yaşamının bir yerlerde kayıtlı olup olmadığını belirlemek pratik ya da gerekli değildir. Fakat bazen insanlar bunu ortaya çıkarmak için kendilerini mecbur hissetmektedirler.

İngiltere’de yaşayan Jenny Cockell isimli bir çocuk, İrlanda’daki bir ailenin evi ile ilgili olarak ısrarlı rüyalar görmekte ve geriye dönüşler yaşamaktadır. Sonunda bu evin izini bulmuş ve çocukları olduğundan emin olduğu insanlarla -tabii ki şimdi o insanlar kendisinden daha büyüktür- ilişkiye geçmiştir.

Bazen kişinin hikayesini doğrulayan olaylar ortaya çıkmaktadır.

Dave isimli bir adam su ve arılara karşı her zaman bir korku taşımaktadır ve baştan beri muz kokusundan iğrenmektedir. Bu hoşlanmayışlar için hiçbir görünür neden bulunamamıştır.

Bir terapi sırasında Dave kendini bir geçmiş yaşamında bulur. Vücuduna saldıran bir arı sürüsüyle bir nehir kıyısınca koşmaktadır. Kaçmak için suya atlar, fakat boğulur. Bu olaylar nefretlerinin ilk ikisine açıklık getirir, üçüncüsünün nedenini ise ancak bir yıl sonra anlar. İzlediği bir televizyon belgeseli, arıların çılgınca bir biçimde iğnelerini batırmayı istediklerinde, muz kokusuna benzer bir kimyasal salgıladıklarından bahsetmiştir.

GEÇMİŞTEN GÖRÜNTÜLER

Kişinin geçmiş yaşam terapisi esnasında ne gördüğünü bilfiil “görmek” için yazar tarafından bir teknik geliştirilmiştir. Kişiler ipnotize edilir ve önlerine bir çizim tahtası yerleştirilir. Geçmiş yaşam terapisi yönlendirilir ve görüntü, terapistin uyarısı ile dondurulur. Süje gözlerini açar ve çerçevede sabitlenmiş olan görüntüyü (resmi) yansıtır. Bunun için süjelere kurşun kalem verilir ve olduğu gibi kalan hareketsiz manzarayı çizmeleri söylenir. Daha sonra, yerlerine doldurulmak üzere, renkleri tarif etmesi istenir.

Geçmiş yaşam görüntüleri durdurulabilir ve tekrar başlatılabilir ve böylece bu tip görüntülerin ardışıklık içinde bütünü elde edilir. Sonuçta inanılmaz detaylar elde edilir. Metot terapist ve araştırma için oldukça önemli miktarda bilgi sağladığı gibi deneyim için de büyüleyici nitelikte kalıcı bir kayıt sağlar.

Christine Shirley bu şekilde çizilmiş pek çok resim elde etmiştir. Bir tanesi, geçmiş yaşamındaki kocasını eski Yunanistan’daki bir mabette göstermektedir. Diğer bir resim bir köye saldıran fakat öldürülen paralı bir askerle ilgilidir.

GEREKLİ BİR TERAPİ

Geçmiş yaşamlara dönüşün, terapi için oldukça geçerli bir yöntem olduğu hiç şüphe götürmez. İnsanlar diğer terapi türlerinde bazen kendiliklerinden sanki geçmiş yaşamlarına girmektedirler ve hatta bu durum derin doku masajlarında bile ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle, bu deneyimlerle ilgilenmek üzere geliştirilmiş ve formüle edilmiş bir yöntem olmalıdır. Bunlar görmezden gelinemez.

Aslında bu alan, terapistin tamamıyla bilgi ile donanımlı ve tecrübeli olmasını gerektiren bir alandır. Uygun eğitim çok önemli ve gereklidir. Geçmiş Yaşam Regresyon Çalışmaları Kolejinin kurulma nedeni budur.

İYİLEŞTİREN MÜZİSYEN

Kemancının salondan kaçtığı giriş paragrafına dönecek olursak, bu 19. yüzyıl senaryosu, şu anda West End Müzikalinde çalan günümüz gitaristlerinden Karl tarafından, çok canlı ve duygu yoğunluğu içinde bir geçmiş yaşam terapisi seansında deneyimlenmişti. Aşırı sayıda teli ve enstrümanı yanında yedek bulundurma şeklindeki şiddetli obsesyonunu çözümlemek çabasıyla geçmiş yaşam terapisine başlamıştı. Bir gevşeme durumunda bu soruna odaklanmasıyla birlikte, kendisini otomatik olarak sahnedeki panik görüntüsünün içinde buldu. Olaylar güçlü ve tatsızdı ancak Karl için şaşırtıcı olan, bu konuda kendisini artık mecbur hissetmediğini fark etmesiydi. Şuurdışı bir seviyedeyken bir telkini kabul etmiş, bir şeyler serbest bırakılmış ve Karl iyileşmişti.

Avrupa İpnoterapi Kolejinin internetteki sayfalarından alınmıştır.