Jump to content

Aragon


KATA

Önerilen Mesajlar

yeni bir sey deniyorum:)müzikli şiir..buyrun

 

DORUKLARIN UYKULAR ÜSTÜNE YÜKSELDİĞİ YER

 

 

Büyük kayalar bana dedi ki aramıza geliyorsun ama

Seni saran bu yürek yok mu hiç yeryüzünde

Başımı salladım ve öldü diye yanıtladım

Dilsiz koca kayalar diz çöktüler önümde.

 

 

 

BIRAKIP GİTTİN BENİ

 

 

bırakıp gittin beni bütün kapılarda

bütün çöllerde tek başıma kodun

şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim

vardığım hiç bir yerde değildin

sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam

hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını

denizde dalgakırandan da boşluğunu bir günün

seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği

 

bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz

her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle

düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni

yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin

düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında senden

 

başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç

bana bakıp görmediğin için

ben yokken içini çektiğin için

 

ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen

 

 

SANA BÜYÜK BİR ŞEY SÖYLEYECEĞİM

 

 

Sana büyük bir sır söyleyeceğim

Korkuyorum senden

Korkuyorum yanınsıra gidenden

Pencerelere doğru akşam üzeri

El kol oynatışından

Söylenmeyen sözlerden

Korkuyorum hızlı-yavaş zamandan

Korkuyorum senden

Sana büyük bir sır söyleyeceğim

Kapat kapıları

Ölmek daha kolaydır, sevmekten

Bundandır işte benim yaşamaya

katlanmam

sevgilim...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

bende özetini çıkardım bu yaşamda Aragon un o muhteşem sözünün gerçektende ' mutlu aşk yoktur ' yokmuş...:(

 

MUTLU AŞK YOKTUR

 

İnsan her şeyi elinde tutamaz hiç bir zaman

Ne gücünü ne güçsüzlüğünü ne de yüreğini

Ve açtım derken kollarını bir haç olur gölgesi

Ve sarıldım derken mutluluğuna parçalar o şeyi

Hayatı garip ve acı dolu bir ayrılıktır her an

Mutlu aşk yoktur

 

Hayatı bu, silahsız askerlere benzer

Bir başka kader için giyinip kuşanan

Ne yarar var onlara sabah erken kalkmaktan

Onlar ki akşamları aylak kararsız insan

Söyle bunları hayatım ve bunca gözyaşı yeter

Mutlu aşk yoktur

 

Güzel aşkım tatlı aşkım kanayan yaram benim

İçimde taşırım seni yaralı bir kuş gibi

Ve onlar bilmeden izler geçiyorken bizleri

Ardımdan tekrarlayıp ördüğüm sözcükleri

Ve hemen can verdiler iri gözlerin için

Mutlu aşk yoktur

 

Vakit çok geç artık hayatı öğrenmeye

Yüreklerimiz birlikte ağlasın sabaha dek

En küçük şarkı için nice mutsuzluk gerek

Bir ürperişi nice pişmanlıkla ödemek

Nice hıçkırık gerek bir gitar ezgisine

Mutlu aşk yoktur

 

Bir tek aşk yoktur acıya garketmesin

Bir tek aşk yoktur kalpte açmasın yara

Bir tek aşk yoktur iz bırakmasın insanda

Ve senden daha fazla değil vatan aşkı da

Bir tek aşk yok yaşayan gözyaşı dökmeksizin

Mutlu aşk yoktur ama

Böyledir ikimizin aşkı da

 

BIRAKIP GİTTİN BENİ

 

bırakıp gittin beni bütün kapılarda

bütün çöllerde tek başıma kodun

şafakta arayıp öğle vakti yitirdiğim

vardığım hiç bir yerde değildin

sensiz bir odanın sahrasını nasıl anlatsam

hiçbir şeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığını

denizde dalgakırandan da boşluğunu bir günün

seslenip de senden cevap alamadığım sessizliği

 

bırakıp gittin beni kalarak olduğun yerde hareketsiz

her yerde bırakıp gittin beni gözlerinle

düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni

yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin

düşen hep ben oldum en küçük kımıldanışında senden

 

başını çevirdiğin için ağladığımı görmedin hiç

bana bakıp görmediğin için

ben yokken içini çektiğin için

 

ayağına düşen gölgene acıdın mı hiç sen.

 

YALNIZ İNSAN

 

Yalnız insan merdivendir

Hiçbir yere ulaşmayan

Sürülür yabancı diye

Dayandığı kapılardan

 

Yalnız insan deli rüzgar

Ne zevk alır ne haz verir

Dokunduğu küldür uçar

Sunduğu tozdur silinir

 

Yalnız insan yok ki yüzü

Yağmur çarpan bir camekan

Ve gözünden sızan yaşlar

Bir parçadır manzaradan

 

Yalnız insan kayıp mektup

Adresimi yanlış nedir

Sevgiler der fırlatılır

Kimbilir kim tarafından.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

ELSA'NIN GÖZLERİ

 

Öyle derin ki gözlerin içmeye eğildim de

Bütün güneşleri pırıl pırıl orada gördüm

Orada bütün ümitsizleri bekleyen ölüm

Öyle derin ki herşeyi unuttum içlerinde

Uçsuz bir denizdir bulanır kuş gölgelerinde

Sonra birden güneş çıkar o bulanıklık geçer

Yaz meleklerinin eteklerinden bulutlar biçer

Göklerin en mavisi buğdayların üzerinde

Karanlık bulutları boşuna dağıtır rüzgâr

Göklerden aydındır gözlerin bir yaş belirince

Camın karılan yerindeki maviliğini de

Yağmur sonu semalarını da kıskandırırlar.

 

çev. Orhan Veli Kanık

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...