zamanını sarfettiğimiz cesaretimiz

onların başarılarını onaylamada zorlandığın andan beri, bilginler kurtuluşlarını kendilerini çalışmak ve öğretmek ile meşgül edecekler. kimilerinin avarelikleri en yüce idealler sayılacak ve bilim adamları umutsuzluğa kapılmış bu kişileri onaylamaya kendilerini hazır bulacaklar.

bir bilginin alışkın olmadığı soru, senin araştırmakla kullandığın şeydir. sorunlar üzerinde ayrıntılar üzerine düşen herhangi bir kimse hayırseverliğini ve davasındaki tavrını kaybedecektir. Bu kişi şu gerçeklerle, neyin uygulanabilir ya da ölçülebilir olduğu konusunda ilgilenecektir.

sana hümanizmin şimdiden atasözü gibi tezahür eden meşruluğuna hoşgeldin diyorum. Akla yatkın ve inandırıcı yollarını ispatlayamayan bir disiplin, çözümlemenin sonuçlarını kendi ellerinde tutar. Tüm bunlardan sonra olayları tartıp biçmekten, nesnellikten söz eder. ve bundan dolayı doğrulamaya kalkışır.

Burada hümanite açığa vurulmuştur çünkü onların temsilcileri can sıkıcı tartışmalara yöneltilmiştir saygıyla önemli bir bilginin doğrulanması gerektiğinden. işleri zaman isteyen herkimseye, avantajları dahilinde promosyon atfedilecektir. fikir birliğine varmada dezavantajlara da sahip olsalar da. Güç mücadelelerini içselleştirmek, dışarıya kapalı komünleri, aşiret savaşları, kuyruklu yalanları ve ayrıcalıklara bir ton ayartma...

Hegel hayvanın ruhsal krallığından bahsetmiş olsa da, bilgiyi bilmede ince ayar ve tasfiye etmeyi gerektiren bezgin spekülasyonlar, kağıtlar ve entrika işbirlikçileri ile boğuştu...

Neyin yanlış ya da neyin doğru olabileceği bu bu gurühta, en önemli sorun nerede bulunabilir? Meziyetlerin bitmez tükenmez sürecinde, neticede görev süreci, ilan edilen şeyin uzunluğu ile üçüncü şahışlar deliller olarak hizmet edeceklerdir. En sonunda bu kişiler, insaniyetin farkına varıldığı ağırbaşlılıktan yoksun gizlenmiş imasını bilgece araştırmalarda bulacaktır. Ve meşguliyet ve gayret ile buna aykırı olmaya eğilimli olacaklardır.

-alıntıdır