Hayat Bana ... Öğretti?

kalbimin sesini dinlemeyi öğretti.

içime ne zaman bir huzursuzluk çökse, yaptığım işin yanlış olduğu çıkar ortaya.

kuşkucu olmayı

seçiçi olmayı :/:/

kmseye qüvenmemeyi............

için acısa da gülümseyerek ayakta durmayı öğretti..............

kendisini öğretti..

mutlu ol iyi bak kendine ne oluur gözün arkada kalmasın diyebilmeyi öğretti ))

Zaten bilerek geldim , de hayata ben birşey öğretebildim mi ? Işte bunu bilmiyorum . .

Hayat bana dürüstlüğü , saygıyı , nefreti öğretti.

hayat.. zaten öğretmek için yokmu,ben doğduğumdan beri öğreniyorum,ama illede bişey öğretmek istediğini yeni anladım:) ne öğretti? hayat hedeflerden oluşmazmış bana onu öğrettiki ben hep önüne hedef koyup onun için yaşayan ,hayatın hedefe ulaşılan günlerden ibaret olduğunu sanan bi tiptim.ama şimdi o kadar farklı ki,yapmak değil,yapmaya kalkıştığın andan başlıyo zaten,hedefe yoğunlaşma,önüne ne çıkıcak merakla izle bak,farkediceksinki ona ulaşmaya çalıırken aslında hedeften ziyade ne çok şeye ulaşmışsın:D bunu öğrendim

Çeremdeki hiçkimseye güvenemeyeceğimi öğretti. Çok yalnızım çook...

önce mutluluğu öğretti sonra acıyı öğretti sonra mutsuzluğu ve nolursa olsun tekrar mutlu olunabileceğini öğretti umursamazlığı öğretti:) daha öğrenicek çok şeyim var bunlar temel bilgiler

bana hiç istediklerimi öğretmedi, keşke sorsaydı

önce mutluluğu öğretti sonra acıyı öğretti sonra mutsuzluğu ve nolursa olsun tekrar mutlu olunabileceğini öğretti umursamazlığı öğretti:) daha öğrenicek çok şeyim var bunlar temel bilgiler

Aynen katılıyorum sana black ..

Hayat ne öğretirki ne öğrenmek istediğine nasıl öğrenmek istediğinede bağlı aslında biraz ..

Hayat nefreti , kin , öfkeyide öğretti ama ..

En değerlisinide öğretti mutluluğu huzurlu olmayı .. yaradan sevgisini ..

.

 

yaradan sevgisini ..

bana onu unutturdu:)

bana onu unutturdu:)

Olsun black sakın umudunu kaybetme ..

Belki unutmuş olabilirsin ama kafaya takma sakın oky ..

Kafaya takmak sadece hüzün getirir ..

dark. boşver sen onu ya kendi haline bırak kendine göre nedenleri var

Ben hayattan en çok kendimden nefret etmeyi öğrendim. o da herşeye yetior zaten........

hırslı , gerçekçi , acımasız

olmayı öğretti

bununla birlikte sabırlı olmayı . . .

Her insanın sevgiye ve ilgiye muhtaç olduğunu öğretti..

İnanınca her şeyin yoluna gireceğini öğretti. (daha doğrusu öğretmeye çalıştı...)

Eşşeeğin ..... ni öğretti. boşlukları doldurun bi zahmet

hayat bana susmayı öğretti... konuştuğun sözlerin mahkumu kalacağımı konuşmadığım , söylemediğim sözlerin ise hakimi olabileceğimi öğretti...

hayat bana bir insanı çok severken birden öldüresiye nefret edebileceğimi öğretti..

hayat bana kan kusmayı öğretti

hayat bana acımanın sadece güçsüzlere ait birşey oldugunu ögretti...

hayat bana sabah ögle aksam yemek yemekle yaşanmayacagını ögretti...

hayat bana her gecen saniyede hayatımın biteceğini ögretti

hayat aslında bize bunları öğretti :

Bazen kuyuya indiğiniz ipin çürük olduğunu,

Kuyuda boğulduktan sonra öğrenmiş olursunuz...

Bazen her şeyi bildiğinizi sanıp, bunun tam tersi olduğunu anladığınızda,

Geçirdiğiniz onca vaktin boşa harcandığını öğrenmiş olursunuz…

Bazen uzun yağmur yada karlı bir fırtınadan sonra doğan güneşin,

Her gün doğan güneşten çok daha anlamlı olduğunu fark etmiş olursunuz.

Bazen inanmak istediğiniz şeylere inanmanın ne kadar yanlış olduğunu,

Yıkılan enkazın asla toparlanamayacağını öğrendikten sonra anlamış olursunuz.

Bazen kendi içinde kaybolur insan.

O kadar derinlere dalarki, oraya nasıl geldiğini hatırlamaz ve çıkış yolunu bir türlü bulamaz.

Bazen istemeden seçimler yapar insan, üzüleceğini bildiği halde kabul eder yenilgiyi.

Yenilgiye alışır zamanla beden, sahiplenir çaresiz kaybetmeyi.

Kaybettikçe öğrenir insan gerçek gördüklerinin ne kadar sahte,

Mutluluk sandığı çoğu şeyin, aynı zamanda eş anlamlı olduğunu ölümle...

Öğrenmesi için kaybetmesi gereklidir belki insanın.

Çünkü ancak o zaman anlayabilir kazanacaklarının değerini...

Kazandıklarından sonra öğrenir kaybettiklerine üzülmemesi gerektiğini...

Çok düşünüpte asla anlayamadığımız şeyler vardır ya onların özü budur belki,

Her kaybedişimizde bir kazanç, her kazançta bir kaybediş hayatın ta gerçeği

dostum için az üzülüp, düşmanım için çok sevinmem gerektiğini (bu gün) öğretti!!

Hayat bana yukardakinin aslında hiç de iyi olmadığını öğretti ...