Samael

Samael, Judaizm’de Şeytan’ın temel ismidir. Kavram, ilk olarak Henoch’un Kitabı’nda (yahudi versiyonu), Melekler’in Düşüşü bölümünde geçer. Burada, düşen meleklerden kasıt, “Allah’la çatışan melekler”dir. Kitabın yunanca versiyonunda kavram, ‘Samani’ ve ‘Semiel’ olarak geçer. Kilise babası İren’e göre, ‘Ofistler’ (Yılancılar [Ofis: Eski Yunanca yılan mânâsına. Trabzon’un Of ilçesinin ismi de buradan gelir. Modern yunanca’ya ‘Fidi’ olarak geçmiştir]) ‘Yılan’a iki isim vermektedirler: Mikail ve Samael. Bizanslı Syncellius ise, ‘Samiel’ ismini kullanır. Kelimenin orijini İbrânîce “Sâmî”dir (Sameh-Mem-Yod) ve kavram “Âmâ” mânâsını yüklenir. (Kör Şeytan misâline dikkat). Baruh’a göre, melek Samuel, Âdem’in cennetten kovuluşuna neden olan ‘üzüm’ün (şarabın) tohumunu atmış, bu nedenle lânetlenmiş ve bilâhare ‘Satan’ (Şeytan) hâline gelmiştir. Yine Samael’in, Âdem’e ‘yılan’ kılığında göründüğü de aynı kaynakta belirtilir. Yine Beliar (Belial) ismi de Samael’le aynı anlamda kullanılır. Sibilya kâhinleri arasında ise, “Hüküm Melekleri” arasında zikredilir. Merkavah ordularının dışındaki (karşısındaki) varlıklar arasında kabul edilir. Muhtelif eserlerde, Samuel “Âmâ İlâh” olarak ele alınır ve, “Melânet’in Kuvvetleri”nin en önemli efendilerinden biri olarak kabul edilen Jaldabaoth’la özdeşleştirilir. Bu yaklaşımlar genelde, terkipçi (senkretist-sinkritikos) bir yahudi tarikatı olarak kabul edilen “Ofistler”e (Yılancılar, Yılan hayranları) aittirler. Süleyman’ın Ahdi’nde (Testamentum Salomonis), Samael, ‘Cinler’in Lideri’ olarak zikredilir. Mandeen kaynaklarında ise, “Simyael, Körlüğün mes’ul cini” olarak ifâde edilir. Rabinik gelenekte, “Mısır’dan Çıkış’ta Mikail ve Samael, Şekhinah’ın önünde duruyorlardı” biçiminde bir ifâde vardır. Hama ben Hanina’nın yazılarında, Yakub’un melekle yaptığı kavga sırasında, Eşav’ın muhafızı konumundadır. Exodus 14-25’te Samael olumlu bir rol üstlenir ve Kızıldeniz yarılması esnasında Fira’vn ordusunun arabalarının tekerleklerini geriye doğru hareket ettirir. Yahudi ebcedinde (gematria), Samael, ‘Afan’ kelimesinin sayısal eşdeğeridir. Afan, tekerlek anlamına gelmektedir. Döteronom Rabba kitabında Samael’den, “Fenâ Samael, bütün kötü cinlerin lideri” diye bahsedilir. Henoch kitabının yahudi versiyonunda, “Bütün Gök krallıklarından daha büyük” bir krallığa sahib olduğu belirtilir. Düşüşünden evvel, 12 kanatı olduğu ve Hayyot’lardan (göklerin aziz varlıkları olarak tanımlanırlar) ve Şerafimler’den daha üstün olduğu söylenir. Yine Samael, bütün milletlerden sorumlu olduğu hâlde sâdece İzraël üzerinde, ‘Büyük Özür’ günü hariç hiçbir tahakkümü yoktur. Onunla, İzraël’in muhafızı olduğu iddia edilen Mikail arasında sürekli bir çatışma hüküm sürer ve bu çatışma ancak Zaman’ın bitiminde neticelenecektir. O ânda Samael demirlere çakılacaktır. İbranî astrolojisinde Samael, Mars’tan sorumludur. Bu yaklaşımın arkasında, Harran’da yaşayan Sâbiyyun’un fikri vardır. Sâbiyyun, Mars’a, Mara Samia (Kör Kavs, Kör Yay) diyorlardı. Sefer Razi’el kitabında da “Salı” gününün (Mardi) sorumlusudur. Yakub ha-Kohen isimli İspanyol kabbaliste göre, Samael’in ismi Sar Suma’dır (Kör Melek). Isaac Luria ise onu Sameh Mem (SM) diye adlandırır.

Buhârî’nin Ebu Hüreyre (RA) hazretlerinden rivâyet ettiği uzunca bir Hadîsi Şerif’in bir bölümü şöyle: “… Cehennemde Sâdan dikenlerine benzer çengeller vardır; Sâdan çengellerini gördünüz mü? ‘Evet’ dediler. ‘Onlar bu Sâdan dikenlerine benzerler. Fakat onların ne kadar büyük olduklarını Allah’tan başka kimse bilemez…”

Samael demirlere çakılacak veya demirlere asılacak. Sâdan çengelleri. Sâdan-Satan-Şeytan…

Tilki Günlüğü, Cild 4, sahife 521

Sâm: Ölüm. Yeraltındaki altın damarı. Gökkuşağı. Ateş. Sersemlik hatalığı. Hz. Nuh’un oğullarından birinin ismi… Sa’m: Soymak… Sam’â: Küçük kulaklı kadın. Kuvvetlenip olgunlaşan ot… Samâm: Belâ. Zahmet, meşakkat… Samem: Sağırlık… Samîm: İç, asıl, öz… Sâmân: Servet. Zenginlik. Rahat. Dinçlik. Düzen, tertib. Bir kimsenin varı-yoğu, serveti… Sâmin: Sekizinci… Sâmin: Semiz, yağlı, besili… Samiîn: Dinleyiciler. İcraatla alâkadar olmayıp dinleyici olanlar… Samha: Kolaylık. Asânlık, Suhulet.

Sâmm(e): Zehirleyen. Ağulu. Sam yeli denen öldürücü rüzgâr… Samm: Sağır olmak. Şişenin ağzını tıkamak… Samm: Katı, sağlam ve sert madde. Vurmak… Sammâ: Sesi çıkmayan, sessiz. Sağır ve dilsiz. Katı ve som kaya… Sammâ: Katı taş. Sağlam ve sert yer. Belâ. Zahmet, meşakkat… Sâmme: Zehirli hayvan… Samsam: Keskin olmak, keskin kılıç… Samsame: Cemaat, topluluk, bölük… Semsem: Tilki. Bir yerin adı.

Sâm, ölüm, belâ, Beliar-Belial, zehirli, zehirleyen, öldürücü rüzgâr, zehirli hayvan, sağır ve dilsiz, Âmâ, Âmâ ilâh, Kör, Kör Şeytan…

jos

kötülüğe şeytan demişler işte... samimcim güzel paylaşım

samim deme carpılcan hem onlar oyle adlandırıyo biz degil ki.. kandırmıslar işte:P

gabriel filminde düşen kötü meleklerin başındaki melek olarak fake atmıştı bize

Filmdeki gerçek samael hiç göremedik ne yazıkki onun yerine samael sandığımız michael vardı

Güzel paylaşım emeğine sağlık !!!!!!!!!!!!!!!

Benim'burcumun melegi oluyo bu )