schizophrana Oluşturma zamanı: Mart 23, 2009 Paylaş Oluşturma zamanı: Mart 23, 2009 "Ne güzel şiirler yazıyorlar, ne güzel mektuplar. Ne güzel resimler yapıyorlar. Bunca ağır yaşamın sitemini şiir çeker çünkü, resim çeker. Bunca ağır yaşamaya karşın yürekte saklanan umut da ancak şiire yüklenebilir." Gülten Akın GÜNEŞ GİBİ iki elinle kapatıp yırtığını yaranın koynunda yıldız taşırsın ama düşer yine yıldız düşeceksen sen de bir akşam alacası güneş gibi düşmelisin ardında binlerce yıldız Ekim 1982 BAHAR AĞRISI bir bahar daha dönüp gidecek kapıdan bir bahar daha sensiz yaşanacak demek bir bahar daha insanlar asılacak şafakta ben en çok şafakları ağlarım Şubat 1982 HEPİNİZİN OLSUN BU ŞİİR rüzgâr etekli geçin çocuklar gözlerimden geçin kısa pantolon boy boy oyun oyun şakacıktan oyuncuktan olsun razıyım dünden ba-ba deyin çığlık çığlığa önümde durun pamuk ellerinizle boynuma tırmanın dizlerimden karıştırın ceplerimi yüzünüzü sakalıma sürün ağlamıyorum kokunuz kaçtı da gözlerime o yüzden öpeyim gıdığınızı hadi katıla katıla gülün ulaş barış evrim özlem gökçe devrim güzelim adlarınız şimdiden tutmuş umutları yapraklarca balıklarca kuşlara geçin tuzakları aferin çocuklar size aferin bin aferin kat kat katlanıyorsam acılara gıkım çıkmıyorsa gövdemi serin bir dal gibi şafaklara salmışsam ipten alıp zehir-zıkkım müebbetlere yatırmışsam şair olmuşsam ekmekten ve aşktan yana bir adım daha erkene almışsam yani ömrümü bulutsuz yürüyün diyedir altında göğün hadi öpün birbirinizi öpün bir daha öpün ve alın artık ellerimden sizde büyüsün gülüm Ocak - Nisan 1985 ELLERİN MÜEBBET senin neden neden istediğini bilmezdim çamaşır makinası der koyardın postanı tersyüz eder ceplerini gösterirdi babam bir el ıslatır çitiler bir el iplere dizer rüzgâr savurur güneş kurutur sanırdım ellerim ellerim ellerim derdin anne tuzbuz olurdu evimizim tek aynasında sesin binse sesim bir akça kuşun kanadına gitse boy boy çamaşır leğenlerinde kaç müebbet buluşuyor ellerim senin küçücek ellerinle Ocak - Şubat 1985 SANKİ SEN bir hafta ağlamaklı dolaşıyorum ölünce okuduğum roman kadınları Temmuz 1986 SEN BÜYÜ 1 nicedir it ürümüş kapımızda sokağımız bildik sokak değilmiş tertemiz kefenmiş evlerin duvarları saksılarına ayrılık dikilmiş kent karartıyormuş da yapraklarını çiçekler dağlara çekilmiş çocukların bacaklarında kırlangıç kanatları kırılırmış bu yüzden basıp toprağa tiril tiril büyürmüşsün yanına yanaşınca delikanlılar bir selvi dal olur yürürmüşsün 2 acının her dalında ökse kurdum sabrın sınırına varıp oturdum kavaklar giyindi kavaklar soyundu çakır kanatlar vuruldu vuruldu ellerimde tadamadım boyunu ah kardeşim kaç yıl oldu kömür karası bir çocuktun saçın oluğunda akardı sırtının bir göl uyanırdı gözlerinde sazlığından kaç tüfek bakardı bilmezdin tırmanırdın dizlerime ellerin ateş olur yakardı 3 dağ dağa döndü yüzünü bugün yarına sen umuda paçamı çekip yukarı ararım ellerini dizlerimde tut çöküverir olur olmaz başıma bir serseri bulut 4 çatallansın göğsün çatallansın yüreğin hücrem kadar basıksa da ülkemin göğü ben taşırım omuzlarımda canım kardeşim sen büyü Kasım 1984 Nevzat ÇELİK 1 Alıntı Yorum bağlantısı Diğer sitelerde paylaş More sharing options...
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.