Jump to content

Özel Arabul Hayatı ve Şiirleri


schizophrana

Önerilen Mesajlar

*Sahne ve radyo oyun yazarı, şair, İstanbul doğumlu. Asıl adı Fatma Özel Arabul. İzmir Kız Lisesini bitirdikten sonra bir süre Ankara Hukuk Fakültesine devam etti.Sanatla ilgisi şiirle başladı. Şiirleri çeşitli edebiyat dergilerinde yayınlandı. Ders kitaplarında ürünlerine yer verildi.

 

*Yazdığı çok sayıda radyo oyunu Ankara, İstanbul ve İzmir radyosunda (TRT) seslendirildi. 200 den fazla ARKASI YARIN ve RADYO TİYATROSU yazdı. Dramatize oyunları TRT İzmir, İstanbul,Ankara radyosunda 20 küsur yıldır yayınlanmaktadır. Yine radyo ve TRT televizyonunda eğitim programlarında çalıştı. Ankara Radyosu “Uykudan Önce” programlarının masal saati programını başlattı. Otantik masal derlemeciliğinin yanı sıra özgün masallarıyla TRT-TV de yayınlanan Adile Naşit’in masal programlarını hazırladı.

 

*Cumhuriyet Çocukları ile gençlik programı senaryo yazarlığına başladı ve ardından TRT,TRT-INT kanallarında gösterime giren dört bölümlük GÜNEŞİN BATTIĞI YER adlı dizi tv senaryosu ile ödül aldı.

 

*Daha sonra tiyatro sahne oyunları yazmaya başladı. Devlet Tiyatroları sahnesinde oynanan “Rüzgârlı Kadın”, “Foto Bahar”, “Deniz dibinde Zil Sesi” adlı sahne oyunları İngilizceye çevrildi. “Rüzgarlı Kadın” adlı sahne oyunuyla İnönü Vakfı Ödülü’nü, “Gecenin Tadı” ile Sanat Kurumu Övgüye Değer Yazar ödülünü aldı.

 

ZAMAN

Seni sevmek

Zamanı yoksaymaktır sevgilim

 

Seni görünce

Ayaklarıma dökülür

Yüreğimdeki kül

 

 

5.PERON

 

-Hüseyin’e-

 

5. Peron’da seni bekledim

Gelseydin alize rüzgarlarını verecektim

Hani kimi zaman bir şarkı çalar ya uzaklarda

Bir başka garip olur akşamüstleri

İşte öylesine sana tutkun

5. Peron’da seni bekledim.

 

O cumartesilerin artanıydı dün

Tanıdım ellerimde yağmurlu aşkım

Acı sarı çiçekler istasyon saatinde

Öyle yalnız öyle karanlık yüreğim

Karanfil yanığı gecelerde

5. Peron’da seni bekledim

 

Yıldızlar yağmur uçlarındaydı

Mızrak mızraktı lacivert gökyüzü

Geceler boyu İzmir’de, Basmane’de

Her gece ama her gece

Kaç tren kalktıysa bir o kadar

5. Peron’da seni bekledim.

 

Büyük kapıyı geçerken bilirdim

Seninle başlayıp seninle biteceğini

Anılar, solan aşklar ve uzun rüyalarla

İnce mavi bir kızın düş yeriydi orası

Ama sen hiç görmedin, duymanı istemedim

5. Peron’da seni bekledim.

AŞK

 

Koydum seni suyun yerine

Dağıldı yüzün

Bir bataklık otu gibiydi ellerin

Kavradı taşların altında yıkanan günü

 

Yerinden kaldırıp bir ağacı

Uyuttum seni

Habersiz benden

Çevirdi ağzın nehirlerini

 

Yulardan boşanmış bir tay gibi

Devrildi gök üstümüze

Öptüm seni

Biraz yana döndü güneş o kadar

 

ÇİZELGE

 

Benim işim bu

Denize bıçak atmak bodoslamadan

Yaşlı bir fener ustası gibi

 

Geldim ya,

Bakır çalığı bir acıdan

Herşeyler bir çizgide

Sanki bir yerlerden tanıdığım

Sanki kızıl damgalı

Her an sıçramaya hazır

Canlı ve biçimli bir yarış atı

Suyun yüzünde açan kan

Ateş gibi saydam kırmızı

 

Benim işim bu

Yamaçtaki asmaların

Yeşertirim üzümünü.

Bilirim, belleğimde

Kaç arı, kaç çiçek dalı

Ayışığında kanat çırpar

 

Geldim ya, dumanlı bir su başından

Bulut hummasıydı

Umudu umutsuzluğu bir çizgide

Korkuyla seyiren bir çizgide

Ve susmak kırgınlıktı

Bu soğuk yalnızlıkta

Susmak, ölümü anmaktı

 

Benim işim bu

Seni nasıl yaşatsam eskiteceğim

Ala tüylerinin çekirdeğinden

 

UMUT UZUN BİR AÇILMA

 

Umut uzun bir açılma

Var git peşinden

Var git, belki bir öncesi gelir

Yavaş yavaş toplanası

Ölürse telef olan sevisi gelir

Bir yanına çifte gece sokulu

Bir yanından gündüz akan çiçeğin

En iç yaprağından tohum sevinir

 

Onlar suya adanmış

Onlar hiç gün görmemiş

Akar gider boşuna

Bir açılsa ağızları

Söylenmemiş sözler gelir

 

Nerden başlarsan başla

Her adım çiğner yalnızlığını

Daralmış,arada kalmış sevgi

Hiç ummadığın yerde

Neden uykular çiçek

Neden çiçekler uyku

 

Var git peşinden durma

Bir yerlerde yeniden

Tezgahta yaşam kurulur

BAŞKASI

 

Akşamları geçerim ara sokaklardan

Kaybolmak için yürüdükçe

Her yolağzında rastladım kendime

 

Ne çok kuş duman gibi dağılan

Hepsi alaca, hepsi ürkek

Gövdeleri baştanaşağı püren

 

Bir acıyı tutmak gerek yerliyerinde

Bu yüzden kapalı bütün perdeler

Bastırıp göğsüne karanlığını

 

Ne varsa unutulmuş yol kenarında

Rüzgardan, ayak izlerinden artakalan

Kimi istediysem gelen başkası

Gittiğim her yerde bendim bekleyen

Özel Arabul

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...