Glora Sindora Maceraları (Hikaye devam ettirme)

Not : Bu "frp" tarzıdır. Saçma sapan mesajlar yazmayın. Frp bilginiz ve hayal gücünüz iyi ise buyrun devam edebilirsiniz. Tekrar ediyorum, saçmalamayın. Bu notun sebebi geçmişte yapılan bir hikaye katliamıdır.

Işık kadim ağaçların arasından süzülerek yere değiyordu. Belleklerin erişemeyeceği kadar eski olan ağaçlar, elf yurdunun uç kısımlarında bile enginliğini korumuştu. Bunda elf kolcularının payı da büyüktü.

Enlder ağaca sırtını dayayıp tembellik yapacağı zamanı bulmuştu yine. Bir insan olarak bu elf topraklarında gezinmesi sakıncalıydı. Elfler başka toplumdan gelenleri kolay kabul etmezlerdi. Ama o şapkasıyla yüzünü hafifçe örtmüş, güneşin tatlı ışığından gözlerini koruyorup tembellik yapıordu. Ağzıda döndürüp durduğu baharın en güzel çiçeklerinden biriyle tembellik profilini mükemmel çizmişti. Uzun süre aynı bölgede yatmaktan sızlayan kaslarını çalıştırmak için gerinme pozsiyonu aldı. Bu bile çok zahmetli bir işti.

neden burada olduğunu düşünüyordu.yaptığı seçim ne kadar doğruydu acaba?.hata yapmaktan korkuyordu belkide.öyle ya şimdiye kadar yüzlercesini yapmıştı.

ama bi an doğrulup ayağa kalktı etraf sakindi...derin bir nefes alıp yola devam etti sanki herşey ondan uzaklaşmış ve yalnız kalmıştı...elleri cebinde rahat rahat yürüyordu...Taa ki aniden bir gürültü duyuncaya kadar....

sevdim bu işi be

önüne koca gövdeli bir ağaç yıkılmıştı.geçmişte çok ağaç kesmişti.o günleri hatılarken ağaca doğru yaklaştı ve kırılan gövdesinin iç tarafına doğru baktı.erken yıkılan bir ağaç dedi düşünceli bir ifadeyle.yaşı daha gençti ve yıkılması için bir sebep yok gibi görünüyordu.bir gariplik hissetti ve...

Sanki birşeyin onu takip ettiği izlenimine kapıldı.Bu izlenimi doğruydu kuzeye doğru döndüğünde ise onu gördü .Rüzgarın o hafif esintisi bu sefer ona sadece ürperti vermişti.İşte o anda alnından ve sırtından süzülen terin her damlasını hissetti.Korktuğu ve aslında büyük bi heyecanla beklediği şey sonunda karşısında idi.Aslında kendisine yönelik olan ve ona farkettirmeden yapılan büyülü saldırı onun yakınındaki bir ağaca çarpmış ve onu büyük bir güçle yere fırlatmıştı.Bu seferki gelen enerji dalgasının ona yönelmiş olduğunu anlaması geç olmadı...

gücü yoktu direnmeye...ama başarmalıydı tembelliğini bir kenara bırakp yaşananlara rağmen savaşmalıydı.. korkuyordu yalnızlığından başaramamaktan...çöktü ağlamak istercesine..yüzüne gelen güneşi kesen biri vardı karşısında....yalnız değildi......................

Geçenlerde samanlıkta vakit geçirdiği güzel kızın babası sinirli gözlerle önünde duruyordu. Onun bir büyücü olduğu söylentisi hep duyulurdu ama gözünün önünde ete kemiğe bürünmüş şekilde belirmesi hayli çetin bir sınavdı. Enlder boğazına kaçan kelimelerin kendini boğmaması için yutkundu. Tamam kızıyla eğlenmişti ama böyle bir faturayı beklemiyordu.

yaa ben fantastik bi kurgu yaratıyordum ne güzel..... ne samanlığı.....

keyfim kaçtı....

@amy : güle güle o zaman. fantastik kurgu kitaplarında her sayfada ejderha şövalye yoktur. Başta anlattığım hikayeye dikkat et. Kahramanımız bir aylak. Üst düzey şövalye veya paladin değil. Büyük bir güce karşı savaşamaz. Ölür. Hikaye de biter.

Çöktüğü yerden durum tahlili yaptı. Büyücü hayli kararlı görünüyordu. Bu durumdan kurtulmak tahmin ettiğinden de zor olacaktı. Bu sessizlik gittikçe sinir bozmaya başlıyordu. Yaşlı adam Elnder'e tehditkar biçimde " Kızımla evleneceksin yoksa seni öldürürüm ". Bu mümkün değildi. Adam aklını kaçırmış olmalı diye düşündü. Elnder gibi bir aylağa kim kızını verirdi ? Onun dışında Elnder'in de evlenmeye niyeti yoktu.

Elnder bunu yapamayacağını söyledi ve:"Ben bunu yapamam daha kızını tanımıyorum"dedi.Büyücü kararında ısrarlı görünüyordu.Sonra Elnder Büyücüyü suya doğru itti.

Büyücü sudan nefret ederdi ve ani bir şekilde geri teperek elnderin üstüne atladı,boynuna doladı uzun parmaklarını...Ona eğer evlenmezse parmağındaki siyah inci yüzükle cok eski bir lanet yapacağını soyledi...

Endler beceriksiz bir aylak olabilirdi ama böyle durumlar için iki basit sloganı vardı.İstemediğin bir şeyi yapma ve bela görürsen tabanlarına güven.Üvey babasının zorla gönderdiği büyücülük okulunu yarım bıraktığından bir lanetin uzaktan işleyip işlemeyeceğini hiç bilmiyordu ama kaçmaktan başka şansı yoktu.Samanlıkta gördüğü her kızla evlenseydi zaten ömrünü yeterince kısalttığı mirasının dibine vururdu.

Etrafına baktı, güçlü ağaçlar onu her yandan çevrelemişti,yerde -tıpkı endler gibi- baharın etkisine dayanamayan polenler kendilerini çiçeklere taşıyacak rüzgarı bekliyordu.

Son bir nefes alıp kararını verdi.Tabanları yağlayacaktı,hem o kadar uzaktan lanet ona asla yetişemezdi.Yetişse bile ne olabilirdi ki en fazla bir kaç gün yüzünde sivilciler patlardı.

Büyücülük okulunda öğrendiği ve kendisine en havalı gelen numaralardan birini yapıp bir hamlede yaşına göre oldukça geniş olan ağacın üstünden atladı.Havada süzülüyordu adeta ama karşısındaki adam hiç şaşırmadı ve Endler için hep büyük bir gizem olarak kalacak olan büyünün sözlerini söylemeye başladı.

Genç adamın yüzü son bir tereddütle sabit kaldı.Artık burda oyalanmanın pek de bir anlamı yoktu,büyüsüne giden enerji akışını kesti ve ayakları yerle buluştu.Daha önce bu kadar hızlı koştuğunu hiç hatırlamıyordu ne de olsa bir lanetle yarışıyordu...