Mevlana'dan Rübailer

Aklın gücü, cennetteki sırlarla ulu:

Aşktan deliren, akıllıdır, sağduyulu.

Sevdaya kapılmış yüreğin zorlu yolu,

Görkemli yabancılıkla, özlemle dolu.

***

Bir gün şu çiçekli dal, dolar meyvayla;

Bir gün döner istek adlı şahin, avla...

Aşk imgesi, şimdi, bir gelip gitse bile,

Bir gün gelir... artık hiç gitmez-asla!

***

Biz aşkta reziliz: Bize hep yanlışlar,

Sarhoşluk, cinnet ve günah yazmışlar.

Sensin yaşamak, amaç, zaman sen-bu budur;

Ey dost, madem sen varsın, her şey var.

***

Ben aşıkım aşka; aşk da sevdalı bana.

Aşık tene can-ten ise sevdalı cana.

Bazen dolarım boynuna ben kollarımı,

Bazen de sürükler beni canan yanına.

***

Dön aşkın çevresinde: gün işte bu gün.

Dön. Dön. Çılgın kalbini yermez dönüşün.

Yangınla sınav-ölüm kalım-özge savaş:

Vuslat bu, kucaklaşma, zifaf, mutlu düğün.

***

Aşkın gönlümle cenkleşirken-tam o an-

Çırçıplak, yalnayak kaçıp gitti bu can.

Kim bende akıl var sanmaktaysa deli...

Benden sakınan: işte odur aklı olan.

***

Gitsin, güzelim, hepsi de, tek sen gitme.

Ey dost, ey gam ortağı-bizden gitme.

Ey gülbeşeker, şarap koy, iç, doldur, gül.

Dünya süsü saki, allasen gitme.

***

Ben, işte dağım: sesim sözüm sevglimin.

Ben, işte resim: ressamı sensin resmin.

Benden geliyor sanma bu sözler-asla:

Ses, işte, anahtarla açılmış kilidin.

Mevlana

Candan Cana ( Şiir )