Diğer Dünyadan Gelen Sesler

Sanatçı Friedrich Jürgenson 1958 yazında bir gün bir çeşit kuşun sesini teybe almak ister. Bant dinlendiğinde kuş sesleri, arasında bir gece kuşunun sesini andıran sesler duyulur. Bundan sonra yapılan ses kayıtlarında, hiç beklenmedik bir fenomenin izine rastlanır. Ses bantı her dinlendiğinde tamamen sanatçıya yönelmiş olan sesler duyulur. Gitgide bu seslerin dünyevî ya da insanlara ait sesler olmadığı anlaşılır. Denemelerini yıllar boyu sürdüren Jürgenson, sonuçları «Uzaydan gelen sesler» ad­lı kitabında yayınladı. O kitaptan bi kaç örnek vereyim

Kitap 1964 yılında İsveç'te basıldı ve büyük ilgi topladı. Çeşitli teknik adamlar da bantları dinlediler ve işin doğruluğunu ortaya koydular. Fakat fenomenlerin kaynağı da, bir çeşit tartışma konusu oldu. Jürgenson'un elde ettiği sonuçlar, İsveç'te birçok insanı aynı tipte denemeler yapmaya itti. Bunlardan biri bu denemeleri yaptığında ilk olarak bu fenomen hakkında sistematik açıklamalar yaptı. Bu, Almanya'da oturmakta olan, 1968'de basılmış: «Duyulamayanların Duyulması» adlı kitabın sahibi Konstantin Raudive idi. Bu kitap, üç yıllık çalışmanın ürünü olan binlerce açığa çıkmamış ses hakkındaki bilgiyi kapsıyordu.

Uzaydan gelen sesleri kaydetmek üç değişik biçimde meydana gelebilir:

1 - Birkaç kişi bir masa çevresinde oturmakta ve sohbet etmektedirler. Masanın üstünde bir teype bağlı olan mikrofon durmaktadır- Sohbet gayet sakin, alçak bir ses tonu ve belli aralıklarla sürdürülmektedir. Böylelikle ruhlara çeşitli sorular yöneltilmektedir. Aralıklarda bu sorulara verilmiş olan birtakım karşılıklar duyulmaktadır.

2 - Teyp bir radyoya bağlanmıştır. Radyonun ibresi, belli aralıklarda acayip gürültüler çıkaran bir dalga boyuna getirilmiştir. Sonra teyp dinlendiğinde bu acayip seslere alıştırılması gerekir. Raudive ilk

3 - Radyo yerine teypin mikrofonu kullanılır fakat mikrofon, radyo mikrofonunun hemen yanına konur. Böylelikle radyo sesleriyle olduğu gibi, mikrofon sesleriyle de sohbet edilebilir.

Başlangıçta kesin sonuçlar beklemek olanaksızdır. Deney çok sabır isteyen bir iştir, ayrıca kulağın bu gürültüler arasında belli sesler duyulur, sesleri deneye başlamasından üç ay sonra duymuştu. 5 dakikalık belirli bir ses ancak bir saat çalışma sonucu duyulmaktadır.

Bir eleştirici derhal şu soruyu sorabilir: «Bu bir kendi kendini aldatma değil midir?» Belirsiz olarak duyulan doğa sesleri, kelimeler duymak isteyenler çevresinden kolayca kelimeler olarak algılanabilir. Belki de radyo dalgaları değişirken, başka bir verici araya karışmıştı. Bu kritiklerin aslında çok yerinde olduğunu kabul etmemiz gerekir. Yine de bu fenomenlere kolayca rastlanabilir. Belki de bunlar, dış bir güç tarafından yönetilen ve denetilen fenomenlerdir. Sesler aslında banda kaydedilmiştir. İstenildiği zaman tekrar tekrar dinlenir ve başka bir banda aktarılabilir. Bu sesler gerçekten büyük sapmalar göstermektedir. Alışılmamış olan bu sesler ya da gürültüler, bu seslere alışmamış olan dinleyiciler tarafından katiyen ayırt edilemez. Yine de objektif fenomenlerin söz konusu olduğunu söylememiz gerekir. Çünkü bunlar banda kaydedilmiş, tahminen paranormal seslerdir.

O zaman sorumuz şu oluyor: Sesler nasıl olup da banda kaydedilebilmişti? Üç çeşit açıklama yapılabilir bu konuda: Birincisi dolandırıcılık, ikincisi nor­mal ses kayıtları, üçüncüsü ise paranormal bir olay olarak adlandırılabilir. Dolandırıcılık kolayca denetlebilir. Seansa katılanların hepsine bir mikrofon verilip bütün seans filme alınabilir. Mikrofonun algıladığı bütün sesler bir ossilografa aktarılabilir. Deneten kişiler yeni bir teyp ve yepyeni bir ses bantı kullanabilirler. Böylelikle sıkı kontrollar da yapılmıştır. Fakat bütün bu sıkı denetimler sonucu bantta acayip seslerin duyulması kesilmemişti.Bu sesler normal yoldan açıklanamıyordu. Raudive, bu deneyleri, çeşitli insanlar önünde ve değişik koşullar altında da yapmıştı. Jürgenson da aynı deneyleri defalarca tekrarlamış ve aynı sonuca varmıştı: «Paranormal Sesler».

12 aralık 1969'da Londra'da fabrikadan yeni çıkmış ve yepyeni bir bant kullanıldı. Deneyi iki elektronik experti yönetiyordu. Deneyin başarılı olması için iki şart koşuluyordu:

1. Seslerin deneye katılanlardan birinin adını söylemeleri gerekiyordu.

2. Seslerin sorulara cevap vermesi gerekliydi. Bir ses: «Raudive burada!» demişti. Katolik papazlardan biri Stefan adındaki ölmüş bir arkadaşının adını söyledi ve onunla konuşmak istediğini belirtti.İlkin, Almanca sonra da Rusça, konuşulan sesler işitildi: «Stefan buradadır. Köste bize inanmıyor. Çok zor. Petrus'a öğreteceğiz.»

İkinci varsayımı değerlendirmek için, seslerin içerdiklerini daha yakından incelememiz gerek. Bu sesler insan seslerinden tamamen farklıdırlar. Dün­ya dilleriyle ilgisi olmayan bambaşka bir dildir bu. Cümleler çoğunlukla değişik dillerden alınmış kelimelerden oluşmaktadırlar. Takılar ve gramer kaideleri tamamen değişik, kısaltılmış ya da uzatılmış biçimdedir. Sonuç olarak bir telgraf dili ortaya çık­maktadır. Sesler belli bir ritm ile oluşmaktadır. Böyle bir dil bilinen hiç bir radyo dalgasından yayınlanmamaktadır. Üstelik sesler, olduğu gibi de­neyi yapana seslenmekte, onlarla sohbet etmektedirler. Bu da normal bir radyodan ya da herhangi bir vericiden beklenemez.

Belli şartlar altında bir teyp, bir radyo alıcısı gibi çalışabilir. Yukardaki üç metot yanında, Raudive'in asistanları bu seslerin radyo seslerinden ayırt edilmesine yarayan dört metot geliştirmişlerdir. Bu metotlarla elde edilen sonuçlar gayet açıktır.

Karakteristik karışık yazıdan bazı örnekler: Bir mikrofondan gelen ses: Jundal kan ga sjâlv Oh veca pott, bindu han an de(n) Mortbed. Kelimeler beş ayrı dilden olup (İsveççe, Almanca, Latince, İngilizce ve Lehçe) şu anlama gelmektedir: Jundal kendi kendine yürüyebilir. Hey, koca aptal, onu ölü yatağına bağla! Raudive şöyle bir çeviri yapıyordu: Jundal'ın ruhu kendi kendine gidebilir fakat koca aptal (yani bedeni) ölü yatağına bağlı kalmaktadır.

Bir başka mikrofon sesi: İyi akşamlar med dej, Jvvischy your baby Wein. (Almanca, İsveççe, İngilizce, İspanyolca). Sana iyi akşamlar diliyorum. Şara­bından seve seve içerim. Almanca ve İsveççe sözcükler değiştirilmemiştir. İngilizce vvish ve İspanyolca beber, cümlelerin karakteristik ritmine uyan takılar almışlardır. Bu kayıt Raudive'in bir bardak şa­rabın yanında oturduğu akşam yapılmıştı. Bir radyo sesi: Pa Kostes central. Raudive'in stüdyosu merkez olarak adlandırılmıştı.

Sesler kendilerini adlarıyle tanıtmaktadırlar. Çoğunlukla deneyi yapanın ölmüş yakın akrabalarıdır.Bazen de çok uzak tanıdıkları ya da yabancılar olabilir.Yabancıların adları da genellikle verilir: Hitler,Churchill ya da daha eskiden ölmüş olan: Goethe, Descartes gibi. Fakat bu tip aktüel olmuş tarihî kişilerin mesajları, karşılaştırılamayacak kadar kısadır. Aksi halde bir denetime bağlı tutulmaları çok iyi olurdu. Seslerin bir kısmı, stüdyoda deneye katılanlar hakkında bilgiler vermekte, bir kısmı ise dünya olayları ile ilgili açıklamalar yapmaktadırlar. Savaş olayları, özellikle II. Dünya Savaşı ve Vietnam çekişmeleri üzerinde verdikleri detaylar çoktur. Dünya durumu hakkında yaptıkları açıklamalar, bu dünya ile öbür dünya arasında epey fark olduğunu ortaya koymaktadır. Yine de öbür dünyanın nasıl bir görünümde olduğunu sordukları zaman, kesin bir karşılık alamamaktadırlar. Bu arada çeşitli sesler birbirleriyle tartışmakta ve kendi aralarında bir sonuca varamamaktadırlar.Ayrıca bunları ölmüş insanların sesleri olarak kabul edecek olursak, anlattıklarının dünya üzerindeki anıları mı olduğunu yoksa şimdiki durumlarından yani öbür dünyadan mı söz edip söz etmediklerini pek kestiremeyiz. Raudive'in onlarla temasa geçmek istediğini anlamakta ve rahatsız edici faktörlerden yakınmaktadırlar. Onun odadan dışarı çıktığını bile fark etmektedirler. Raudive onlar tarafından konuşmaya zorlanmaktadır. Ona radyoyu kullanmayı tercih etmesini söylerler. Radyo temasını mikrofona yeğ tuttukları belli olmaktadır. Belli ki bağlantıya karşı büyük ilgi duymaktadırlar. Mikrofonun ardında kuyruğa girmiş gibidirler. Öbür dünyadaki durumun pek mutluluk ve huzur verici olmadığı anlaşılmaktadır. Çoğu sesler sanki bir cehennemin içindeymiş gibi konuşmaktadırlar.

Seslerin deneye katılanların anlayacakları bir dil seçmeleri dikkati çekmiştir. Raudive'in dil bilgisi çok kuvvetlidir. Fakat diğer araştırmacılar, genellikle İsveççe konuşan sesler kaydetmişlerdir.

Denemeler her seferinde başarı ile sonuçlanmadılarsa da, tekrarlanılabilir sayılmaları için yeterli sayıda çokturlar.

Sarı renkteki yazı sanırım bir çok soru işaretini cevaplıyor