Madenci Lambası - Ahmet Oktay

[NizaL 2.457]

http://i.hizliresim.com/Q2Q3M3.jpg

 

Çalışma masamın üstünde günlerdir:

Eski bir madenci lâmbası. Yerdeydi

nerdeyse üç yıldır. Neden göz önüne

çıkardım bu tuhaf gereci? Bir simge mi

aranıyordum, bir göçüğün önsezisi mi

yeşermişti içimde? Zonguldaklı şair

Lütfi Fikri, -Fikri Lütfi miydi yoksa ?-

armağan getirmişti. Adlar! -Kişi, kent, kitap

fark etmez- ; turnusol kağıdıdır belleğin,

onlar da ihtiyarlıyor ve bunuyoruz.

 

Sürgün kitabımdaki üç dize için

tepilmişti onca mesafe: "Madencinin lâmbası

ve kandili Ozan'ın

aydınlatsın yolu".

Ben de bir şaire ulaşmak üzre

binmedim mi gece otobüslerine?

Çalmadım mı Şişli'de bir bodrum

katının kapısını? Göğsümde

inanılmaz bir panik.

 

Aydınlattı mı yolu lâmba ve kandil?

Aydınlatabilir miydi? Yarınlarda

yanıt, benim bilemeyeceğim.

Yine de tutuk dilimde

söküldükçe açan alevsi bir çiçek var:

herkesin düşlerinden devşirilmiş,

ve karabasanlarından.

Yaslıyım bir ölü evi kadar ve dudaklarımda,

bir gelinin gülümseyişi.

 

Bir madenci lâmbası işte. Sayılar ve tuhaf

harfler üzerinde: 19 ve C 249 D. Bir alt

satırda 24 yazıyor. Gizemli aidiyetler: Kuyu,

ekip, madenci ve lâmba. Kişinin silindiği

yerler. Kuyudan kuyuya dolaşıyorum

en olmaz vakitlerde. Vuruyorum korkuyla

damarlara kazmayı ve kalıyorum

geçmişin göçüklerinin de altında.

 

Bir lâmba. Nedir onu Keats'in

"Yunan Vazosu"ndan ayıran? Sır

nerde, ölümsüzlük nerde? "Güzellik

gerçek, gerçek de güzelliktir" demişti Keats.

Günlerdir dinliyorum, dokunuyorum

metalin soğuk gövdesine ve konuşsun diye

bekliyorum benimle

yoksulluğun kalbi.

 

Bilmem sordu mu bunları kendine

boğazı düğümlenmiş ve alnı siyah

Zonguldaklı kardeşim;

bekledi mi gerçeğin ve güzelin yanıtını

taşların ve köklerin içinden?

 

Ahmet Oktay