Jump to content

Yeteneğimden nefret etmeye başladım.


Metropolitan

Önerilen Mesajlar

Arkadaşlar merhaba,

Hemen konuya gireyim.2 gün önce tatildeydik. Sahilden eve dönüyorduk. Annem , teyzem ve ben tek sıra halinde yoldaki arabaların yanında yürüyorduk. Bir anda bir taksinin hızlı bir şekilde gelip , yan aynasının anneme çarptığını gördüm . Anneme seslenemeden ara sokaktan çıkan bir taksi anneme yan aynasıyla çarptı ve kaçtı. Neyseki annemin durumu iyi.Suçlu bulundu ama serbest bıraktılar:(. Ama böyle kötü bir olayı engelleyemedim eğer annemi kenara çekebilseydim her şey farklı olacaktı. Şu anda yeteneğimden iğreniyor hatta nefret ediyorum bunu nasıl geçirebileceğim konusunda fikri olan lütfen yardım etsin.Yoksa yeteneğimi kaybedeceğim. :(

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Şu anda yeteneğimden iğreniyor hatta nefret ediyorum bunu nasıl geçirebileceğim konusunda fikri olan lütfen yardım etsin.

 

Diyorsun.

 

Burada ise

 

Yoksa yeteneğimi kaybedeceğim. :(

 

 

Diyorsun, yani kaybetmek için yol yordam istiyorsun, ama eğer zaman geçerse yeteneğini kaybedeceksin, en iyisi bırakalım kendi kendine kaybet :D yada soruyu daha da aç ;)

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Süperkahraman psikolojisinden vazgeçmen gerekiyor sadece. Tüm dünyayı sen kurtaramazsın. Bundan sonra daha dikkatli olursun, yaşadığın bu olay sadece bir uyarı ve bir sınav... Böyle düşünmen daha çok işe yarar. Nefret etme, barış onunla.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Süperkahraman psikolojisinden vazgeçmen gerekiyor sadece. Tüm dünyayı sen kurtaramazsın. Bundan sonra daha dikkatli olursun, yaşadığın bu olay sadece bir uyarı ve bir sınav... Böyle düşünmen daha çok işe yarar. Nefret etme, barış onunla.

 

çok doğru demişsin.katılıyorum. sonuçta bu yetenek sana dünyayı kurtar diye verilmedi ki istesende yapamazsın.saniyelikk olaylar ve senin ekstra bir gücün yok(fiziki olarak). kendi haline bırak.tamamen yeteneğini görmezden gelme demiyorum ama hayatını etkilemesine izin verme.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Süperkahraman psikolojisinden vazgeçmen gerekiyor sadece. Tüm dünyayı sen kurtaramazsın. Bundan sonra daha dikkatli olursun, yaşadığın bu olay sadece bir uyarı ve bir sınav... Böyle düşünmen daha çok işe yarar. Nefret etme, barış onunla.

 

Bu adamı üstad kabul edebilitem var :devil::p:derisive:

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

eğer olaydan sonra yaşadığın bir duygu karmaşası yada hayal dünyasının oyunu değilse...

kendinle ve yeteneğinle barış... annene yetişememen yeteneğinin suçu değil yeteneğini geliştirememenin suçu

bence bu yeteneği benimse kendinden itme

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

yeteneğinde bir sorun yok asıl sorun sende.olayı önceden gördüğün halde müdahale etmemişsin bu senin suçun.zaten büyütülecek bir durum yok alt tarafı arabanın aynası çarpmış annene ama öyle bir anlatıyorsun ki sanki annen ölmüş ve bu senin yeteneğin yüzünden olmuş gibi.

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

"Büyük güçler büyük sorumluluklar getirir." seninki de küçük bir güç değil. Çoğu insanı öyle bir yeteneği yok, değerini bil ;) sadece küçük bir müdahalesizlik yüzünden gücünü istemezsen bu çok büyük bir hata olur. Bu güç çoğu varlığa bile verilmemiştir. Melek'lere, Şeytan'lara, Cin'lere ve diğer varlıklara tabii bu saydıklarım arasında illaki senin gücüne sahip olanlar vardır. Ama sen büyük bir nimete sahipsin, bunu kullanmayı bil ve sorumluluğunu üstlenip üstlenemeyeceğini gözden geçir. Eğer O'nu istemezsen, tam istediğin kullanmayı amaçladığın anda O seni terk edebilir. Unutma: "Büyük güçler, beraberinde büyük sorumluluklar getirir."

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Aslında saniyelik olayları dakikaya ,dakikayı saate ,saati güne çevirebilirsin bence bu harika olur :) değiştiremediğin olaylar içinde üzülme (ki zaten değiştiremezsin) eğer birşeyin olması gerekiyorsa o olacaktır .kendine güvenin yükseldiğine göre'de devamı daaha kolay olur . hadi kolay gelsin diyeyim

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sevgili Metropolitan,

Her ne kadar epey miktarda haklı yorum yapılmış da olsa, ben de birkaç ekleme yapmak isterim. Öncelikle, şunu daima hatırlamak gerek: Yapılanlardan ya da yapılmayanlardan daha önemli olan şey, niyettir. Sonuçta, müdahale etmek istediğini, ama buna fırsat bulamadığını belirtmişsin. Bu durumda, kendini suçlamaman gerektiğini bence zaten BAŞINDAN BERİ bilmekteydin. Çünkü, yeteneğinin kontrolünde olmadığını göz önüne aldığımızda ve -tekrar altını çiziyorum- niyetin yardım etme olduğundan, kendini suçlaman gerçekten de çok saçma olurdu. Bu durumda senin psikolojin bir nevi ''Lanet olsun, çok güzelim!'' veya ''Ah, kahretsin; çok yetenekliyim!'' psikolojisine benzemekte. Herkesin sahip olduğu bu yeteneğinin, çoğu insana göre su yüzüne daha yakın olması sevindirici bir durumdur. Bunu zaten biliyorsundur, eminim.

Aslında, yazına göre, gerçekleşen olayın vizyonunu biraz daha önceden görmek istediğin anlaşılıyor, fakat öyle olmamışsa da sonuçta yeteneğin seni anneni korumaktan ALIKOYMAMIŞ Kİ, ondan NEFRET edesin... Sadece, biraz geç haber vermiş, o kadar. Annene çarpan yeteneğin değil, bir aracın aynasıydı sonuç olarak... Aslında, eminim ki bunu da biliyorsundur. Dolayısıyla ''Lanet olsun, çok süperim!'' psikolojisinden arınıp, olgunca ve bilgece yoluna devam edersen, yeteneğin de kesinlikle olgunluğuna cevap verecek ve sana göre şekil alacaktır. Kader gibi bir hapishaneye inanmadan, hoşlanmayacağın durumları tam zamanında engelleyebilir ve engelleyemesen de bu olayların sana öğrettiklerini özümseyebilirsin. Bundan sonrası için bol şans...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sevgili Metropolitan,

Her ne kadar epey miktarda haklı yorum yapılmış da olsa, ben de birkaç ekleme yapmak isterim. Öncelikle, şunu daima hatırlamak gerek: Yapılanlardan ya da yapılmayanlardan daha önemli olan şey, niyettir. Sonuçta, müdahale etmek istediğini, ama buna fırsat bulamadığını belirtmişsin. Bu durumda, kendini suçlamaman gerektiğini bence zaten BAŞINDAN BERİ bilmekteydin. Çünkü, yeteneğinin kontrolünde olmadığını göz önüne aldığımızda ve -tekrar altını çiziyorum- niyetin yardım etme olduğundan, kendini suçlaman gerçekten de çok saçma olurdu. Bu durumda senin psikolojin bir nevi ''Lanet olsun, çok güzelim!'' veya ''Ah, kahretsin; çok yetenekliyim!'' psikolojisine benzemekte. Herkesin sahip olduğu bu yeteneğinin, çoğu insana göre su yüzüne daha yakın olması sevindirici bir durumdur. Bunu zaten biliyorsundur, eminim.

Aslında, yazına göre, gerçekleşen olayın vizyonunu biraz daha önceden görmek istediğin anlaşılıyor, fakat öyle olmamışsa da sonuçta yeteneğin seni anneni korumaktan ALIKOYMAMIŞ Kİ, ondan NEFRET edesin... Sadece, biraz geç haber vermiş, o kadar. Annene çarpan yeteneğin değil, bir aracın aynasıydı sonuç olarak... Aslında, eminim ki bunu da biliyorsundur. Dolayısıyla ''Lanet olsun, çok süperim!'' psikolojisinden arınıp, olgunca ve bilgece yoluna devam edersen, yeteneğin de kesinlikle olgunluğuna cevap verecek ve sana göre şekil alacaktır. Kader gibi bir hapishaneye inanmadan, hoşlanmayacağın durumları tam zamanında engelleyebilir ve engelleyemesen de bu olayların sana öğrettiklerini özümseyebilirsin. Bundan sonrası için bol şans...

 

Kesinlikle hak veriyorum...

Yorum bağlantısı
Diğer sitelerde paylaş

Sohbete katıl

Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.

Misafir
Bu konuyu yanıtla...

×   Farklı formatta bir yazı yapıştırdınız.   Lütfen formatı silmek için buraya tıklayınız

  Only 75 emoji are allowed.

×   Bağlantınız otomatik olarak gömülü hale getirilmiştir..   Bunun yerine bağlantı şeklinde gösterilsin mi?

×   Önceki içeriğiniz geri yüklendi.   Düzenleyiciyi temizle

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Yeni Oluştur...