Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Şişesiz hayal kurulmuyor mu

Ama uçma hissini o şişe sağlıyor, yoksa uçan gemimi nasıl uçuracağım?

Aynen elektronik tam olarak öyleyim suan

Şimdi girdim içeri... Özlemişim kadıköy'ü

Ne kavgam bitti ne sevdam, ömür geçer gönül geçmez...

Insanlar değişmez, zaman geçer.

Hiç öle alaturka bir insan değilimdir.Aksine görebilceğiniz en androjen tiplemelerden biriyim fakat işte gelince rakımı koyunca yemin ediyorum rahatladım.Hala sinirim bozuk.Hala bu saatte geldiğime küfrediyorum.Fakat.Rakı iyidir rakı.Son zamanlarda tek dileğim şişenin dibinde balık olayım

Genel temizlik bitti, şimdi Prison Break zamanı

Iki gündür ne çok yıldız gözüküyor... şehirdeyken bu kadar çok gördüğümü hatırlamıyorum hiç. Takım yıldızı, hatta küme küme olanlar bile gözüküyor dikkatli bakınca. Yeni ay da ayrı güzel bu yönüyle. bir de yarısı binanın arkasında kalmasa keşke yıldızların....

Abi yemin ediyorum hiç bir surat ifadesi beni şu an daha iyi anlatamazdı.

Ben

http://i.hizliresim.com/aXXA7Q.jpg

Genel temizlik bitti, şimdi Prison Break zamanı

Theodore Bagwell

Theodore Bagwell

Şerefsiz T-Bag... . Benim adamım Sucre

Su içmek için buzdolabını bi açtım, ağzı açık yan yatan kocaman bir balık! sabah sabah psikolojim bozuldu.

Şerefsiz T-Bag... . Benim adamım Sucre

Yanlış kişinin adamına şerefsiz dedin piaA.

Artık ne kadar da tahammülsüz biri olduğumu düşünüyorum ve de bıkkın olduğumu. Kimseye eyvallahım yok. Bu durumum hoşuma gitse de bir süre sonra eski halime dönmek istiyorum çünkü bu ben değilim.

Hastasıyızzzz deedee !

İnternet dini

Ötün bakalım Ağustos böcekleri! Ötün ve güzelleşsin gecem... Okullar açılıyor yakında. Özleyeceğim evimin yanındaki akasya ağacını. Bir gün tamamen terketmek zorunda kalacağım unu tıpkı her şey gibi umarım beni hiç unutmaz ben onu unutmayacağım çünkü...

Yazılacak son bir kaç satır...

Okul açılacak diye üzülüyorum evet ama sabah akşam okul yolunu yürümeyi özledim doğrusu. Yağmur yağınca, hava erkenden kararınca... İyi ki yürüme mesafesinde yazmışım.

Metrobüs üst geçidinden karşıya geçerken şöyle trafiğe bakıp iç çekmeyi, içimden "atlasam mı lan?" diye geçirmeyi. Hangi sokaktan gideceğimi seçmeyi. Bazen sırf yolu uzatmak için eve uzak kalan geçitten gitmeyi. Alt geçitten gidersem de, araba sesinden duyulmuyorken şarkı söylemeyi. Yoldaki kedicikleri, köpecikleri sevmeyi. Merdivenlerden inerken dans etmeyi... ama okul sınırlarına girmeyeyim, o adımı atmayayım. Okul sınırlarında tek sevdiğim tenefüslerde bahçede tur atıp okulu tavaf etmek ve pöskevitimi makineden çıkan dandik kahveme, çayıma bandırmak.

Hayatımın en kötü günlerini hep Antalya'da yaşadım. Ancak su an gün sayıyorum. Fettan şehir.

Bazen kendimi vaad edilen prens gibi hissediyorum ama alakam yok

Üzerine kül atılmış köz gibi hissediyorum.

İnsanların kişilikleri o kadar çok birbirine benziyor ki, "Acaba yakın arkadaşlar mı?" diye düşünmekten kafayı yiyeceğim.

Hayatımın en kötü günlerini hep Antalya'da yaşadım. Ancak su an gün sayıyorum. Fettan şehir.

Umarım bende en kötü günlerimi Antalya'da geçirmiş olurum.

Öyle hissediyorum ki bu aralar bi türlü kendimle barışamadım.