Şu An Nasılsın? Ne Düşünüyor, Ne Hissediyorsun?

Bir insan normal uyandırılmalı,üzerinde bebek zıplamaya veya yürümeye çalışırken ani bir acıyla değil. En son ne zaman normal uyandırıldım acaba?

Soda içiyor, haylayf yiyor ve murat dalkılıç dinliyorum, keyfim yerinde. Eşimi arayıp duran eski sevgiliye yapacaklarımı düşünüyorum ^-^

rüyalar çok güzel... uyanmak olmasa

Facebook, İnstagram o bu şu. Kaç tane sosyal medya hesabım varsa kapattım. Gnoxis ve Whatsapp'ım var artık sadece. Ve nedense kendimi çok hafiflemiş hissediyorum. Sürekli bir şeyler paylaşmak dürtüsü , like piyasası çok boğuldum sahiden bunlardan. Iyı kı kapatmışım. Belki ileride tekrar instagram açarım, o da sırf Lana ve sevdiğim birkaç hatunu daha takip etmek için.

Son günlerde özgürlük kavramı kafamı meşgul etmiş durumda. Düşünsenize, şu an diyelim ki gayet sıradan bir gün. Oturuyorsunuz. Neden oturduğunuzu bilmiyorsunuz ama hareket halinde değilsiniz. Aslında o an ordan hışımla kalkabilirsiniz evdeki bütün parayı gizlice alıp sokakta rastgele biriyle tanışıp onunla bulunduğunuz şehirden kaçabilirsiniz. Ya da okulu bırakıp striptizci olabilirsiniz. Veya ben müzik aşığıyım diyip işinizden ayrılıp viyolonsel çalabilirsiniz. Pencereden öylesine bakıp birini gözünüze kestirip ona aşık olabilirsiniz. Veya fal bakamadığınız halde fal bakıyorum diyip biraz para toplar toplamaz topuklayabilirsiniz. Şimdi dışarı çıkıp kan kusana kadar koşabilirsiniz.

Ama neden, neden yapmıyoruz? Neden durağanlıktan bu kadar şikayetçiyken kıçımızı kaldıramıyoruz? Özgürlüğü başka şeylere bağlamaktan öte bu, kendimizde mi tutsağız yoksa 4 duvar arasında mi?

İşin yoksa git şimdi kafa çalıştır hem de huzursuz olduğun bir ortamda...

Fenalık geçiriyorum.

Iyiyim. Çok hemde.

Diken battı, yürüme özelliğimi kaybettim. Oturuyorum falan. Oturduğum yerde küçük sinir krizleri geçiriyorum. Evet, şimdi derin nefes alıyoruz.

Zaboo Mafoo başladı, sakinim.

Bu gece de uyumayı düşünmüyorum.Full dizi takılcam sabah 7 ye kadar...

rüyalar çok güzel... uyanmak olmasa

Bir gün rüya denen aleme sınırsız bir şekilde giriş yapabileceğiz ve orada istediğimiz kadar gezebileceğiz diye düşünüyorum. Boş bir hayal belki ama umut işte.

apocalypse, cennet tasviri gibi

Evlatlık olduğumu biliyordum ama para karşılığı evlat verilmek daha kötü... Şimdiye kadar hiç birşey bu kadar koymamıştı.. Kendimi ticaret malı gibi hissediyorum...

Temizlik yaptım belim kopuyo...Acıktım yemek yok..Ölcem galiba

Evlatlık olduğumu biliyordum ama para karşılığı evlat verilmek daha kötü... Şimdiye kadar hiç birşey bu kadar koymamıştı.. Kendimi ticaret malı gibi hissediyorum...

İnsan çok kişisel algılıyor böyle şeyleri. Bir dönem annemle babam arasındaki geçimsizlik sırasında açılmak üzere olan boşanma davasında benim için 150 TL nafaka istendiğinde ben de aynı senin gibi hissetmiştim. Ama inan boş yere hüzün yapmaya değmez. Bu seninle alakalı değil, onlarla alakalı...

Ben nasıl hissediyorum... Hmm kanım ağır akıyor bugün. Yapmam gereken birçok şeyi anca yapabildim. Hatta bir tane en önemli işi ertelemek zorunda kaldım. Birazdan evden çıkıp çok sevdiğim ve uzun zamandır görmediğim bir arkadaşımla görüşeceğim Mutluyum, huzurluyum... Life goes on...

Evlatlık olduğumu biliyordum ama para karşılığı evlat verilmek daha kötü... Şimdiye kadar hiç birşey bu kadar koymamıştı.. Kendimi ticaret malı gibi hissediyorum...

Saçmalama Rant var en azından...

Yağmur yağıyor :dance2:

Ne düşündüğümü ne hissettiğimi bundan sonra sadece tanrı bilir. İsyan değil boyun eğmek değil sadece gitmek istiyorum.

Herşey güzel olacak.

Şato Düştü Bebeğim , Şato düştü . Kendimi Napolitein makarnasına salça olmuş . Dağ , Taş , Orman içerisinde atıyla koşturan kral arthur gibi hissediyorum ....

Şu sıralar bunalımdayım sanırım ..

Niye hep eski günler aklıma geliyor ki bilmem. Ben de kendimi kederle gömenlerdenim sanırım. Yeni mutlu günlere kucak açamıyorum. Geçmişin trajedisinde takılı kalıyorum.

Neden O olmadığında yaşayacak gücü bulamıyorum ki kendimde. Bi' insan olmadığında yaşayamamak, yaşadığı hayatı tek başına kaldıramamak öyle güç ki. O'na bağımlılığımdan nefret ediyorum ve O'na aşığım. Çok aşık.

2 aydır telefon kullanmıyordum kafam o kadar rahattı ki.o hep beklenen ama hiç gelmeyen mesajların aramaların bir önemi kalmamıştı artık.şimdi tekrar kullanmaya başladım ve 1 günde sinir stres sahibi oldum.