Hikaye Tamamlamaca

şiir yazıyoruz sanki:)

,zibidirmen camı kırarken şah damarına gelen bir cam parçasıyla öldü

O sadece öldü mü ,Hayır,geride sadece onun kırmış olduğu cam parçacıklarını bıraktı

Kimse seni unutmayacak zibidirmen...

Bu sırada Fahrettinin babası gerçekten gelir...

ve fahrettinin babası ankara havası oynamaya başlar ortaya bir çiğköfte tepsisi koyar açar rakı balık masasını sonra açar radyoyu palstatıonu seçer ve ensevdiği şarkı çıkar urfalıyım ezelden urfalıyam ezelden.....

ve fahretti'nin babası, ruhunu bu iç kıpırdatan türküye teslim ederken, rüzgarın sevecen tavırlarla okşadığı eflatun perdenin aralığından ansızın bir silüet beliriverdi...

fahrettin kedidir kedi diyerek yok saydı bu silüeti; ancak bilmiyordu ki bu silüetin başlangıç olduğunu...

3 yıl sonra her şey yeniden başlamıştı. ata demirer espirisi chester'ı dumur etmişti. o da dönüp eski konulara bakmış anılarını hatırlamıştı. ArpiA'da bu arada yoruma kıs kıs gülmekteydi

durun bir dakika hala gülüyor

Monitörünün ışığınının bile zor aydınlattığı karanlık odasından dışarıda havlayan köpeklerin sesi duyuluyordu , turuncu sandalyesinde beli bükük oturan genç adam , okuduğu bir konuda tuhaflık fark etti.

Deaths_Expulsion adlı üye sitenin adına "gnosis" demişti o zamanlar sitenin adı böyle miydi acaba?

okumaya devam etti koyu kahverengi gözleriyle ...Hikayede tuhaflıklar devam ediyordu.

Çılgın gibi yağmur yağarken çocuklar dışarıda top oynayamaz oynasa bile camı kırıcak topu atamazdı

Birisi atmış olmalıydı bu hikayede bir şeyler yanlış olmalıydı?

Derken ArpiA'nın imzasındaki at sırtındaki kadın monitörden çıkmaya başladı , indigo ayağa kalkıp 22 inchlik plazma monitörü ters çevirip duvara dayadı itiyordu bütün gücüyle kadın elindeki oku duvara sapladı ve tutundu aceleci olan indigo olayın bittiğini sanıp monitörü geri çektiğinde oka tutunan kadın hulahopun içinden geçer gibi dışarı çıktı.

"Napıyorsun Salak!"

İndigo : "Afedersiniz , samarra sandım da halkadaki hani ..."

"Ben Ay Sultan geçmiş savaşçı kadınların kayıp ruhlarının bir bütünüyüm , şifreyi çözersen seçilirsin seni geçmişe götürürüm büyük bir efsanenin parçası olursun."

"İnsanlar ayrı sandıkları şeyleri birleştirirler"

İndigo: " Şey..."

"Doğru bildin , Gidiyoruz hazırlan..."

Forumdaki herkes indigonun şifreyi bulmasının şakadan ibaret olduğunu düşünüyordu ama indigo ilk sayfada herkesin "şey" kelimesini bitişik yazmasından anlamıştı hem cevap zaten sorudaydı.

İndigo :"Top sanılan şeyi kim veya ne fırlattı?"

Ay Sultan:"Gelecek bazı zamanların geçmişi , geçmiş bazı zamanların geleceğidir"

indigo : bundan hiçbir şey anlamadım.

ay sultan : gel sana göstereyim . Zamanın akmayı bıraktığı kadar uzaklara o kadar da yakına başka bir dünyaya götüreceğim seni.

Hayatında en uzak arka sokağa kadar gitmiş olan indigo kabul etmek istemedi. O burda kendi dünyasından hayatını 22 inçlik bilgisayara bakarak ölene kadar sürdürebilirdi. en iyi arkadaşı:sesini duymadığı ve gerçek adını bile bilmediği kişiyi düşündü. onu özleyeceğini biliyordu .Ay sultan bunu anlamış olacak ki ona sormadan yolculuğu başlattı.

bir anlık gözünü kapattı , açtığında ise ....