herşeyi modalaştırmalarından

şikayetçiyim arkadaş... insanların tek derdi sosyal medyada beğeni almak.. insanlar özrü olan insanlarla bile artık dalga geçmeye meyilliler çünkü tek dertleri var beğeni alıp mutlu olmak.. yok 1 mayısınız kutlu olsun deyip fotoğraf koymalar yok hayırlı cuma deyip fotoğraf koymalar ne lan bu nerede yaşıyoruz dünya nası biyer haline gelmeye başladı

İçinde yaşadığımız sistem gereği bireysel bencilliğimiz perçinleniyor. Dolayısıyla bu bencillik bizleri kendi içimize hapsediyor, yalnızlaşıyoruz ve dışımızda kalan insanlarla sınırlı bir etkileşim içerisine giriyoruz (kendimizi ne kadar sosyal saysak da asosyalleşiyoruz yani). Bu sınırlı etkileşim sırasında da ortamlarda değer gören, sevilen insan olmak adına kendimizi ifade ederken insanların ilgisini çekmek ve beğeni toplamak, onaylanmak ihtiyacına giriyoruz. Facebook ve bizim sitedeki "beğen" butonları da bu duyguları tatmine yarayan bir araç sadece

İlgi çekmenin en iyi yolu çoğu zaman en uca gidebildiğini göstermekten ibaret. En arsız espriyi patlatmak, en lüks mekana gittiğini belgelemek, en ağır lafı sokmak vs vs vs... Yani "hayat standartını, üstünlüğünü bağıra çağıra beyan etmek" bir nevi... Bencil dünyasında fazlasıyla yalnız kalan insanın kendisini diğerlerinden üstün görme ya da onların hayranlığını kazanma ihtiyacı.. Bu dipsiz yalnızlık duygusu nedeniyle bir zamanlar kategorilerin sessiz birliğine sığınarak kendisini orada daha mutlu ve kalabalık hissetme arzusu duyan insanlar son yıllarda tuhaf bir şekilde marjinal olma modasına kapıldı. Bu da değişik bir kategori olarak bence insanlık tarihinde yerini çoktan aldı ama kendisini en özel hisseden bencil insan marjinal olma modasını bırakmaya niyetli gibi değil.

Zaman zaman "ne olacak bu gençliğin hali" triplerine girsem de, içten içe kendimden başka hiç kimsenin ne düşündüğünü umursamadan, ne için beğendiğim belli olmayan beğendiklerim için "beğen" butonuna basıveriyorum. Çünkü beğenmek, olumlu bir duygu en nihayetinde. Artık karşımızdakine sınırlı şekilde iletebildiğimiz sevginin ve yalnızlaşan insanın ihtiyacı olan onaylanma duygusunun nispeten kolaylıkla iletilebildiği bir yöntem. Bu nedenle kullanmaktan çekinmiyorum